Albert Habazaj: Tre motive lirike nga Turqia

Albert HABAZAJ

Tre motive lirike nga Turqia

Pse qava në aeroportin e Erzurumit

(Lotët e nënës mbështjellë me shami)

Në aeroport u futëm e bënim shaka

Njëri pas tjetrit, në vijat e caktuara,

Atë natë të zezë ç'borë e bardhë ra

Ç'm'u turbulluan mendimet e ngatërruara.

Shokët e grupit zunë vend, u ulën

Në karriget metalike të bashkuara,

Mua, tek kotesha, sytë fort m'u ngulën

Tek dy duar të forta, aq të shtërnguara.

Një baba me mustaqe dhe i ashpër si shkëmb

Si duket, të birit i jepte mesazhe epike,

Edhe pse s'u dha, shpirti i tij e di sa dhemb

Tek e përcjell garnizonesh aziatike.

Gjithë familja po e përcjell me dhembshuri:

Një djalkë i vockël me ëndrra të bukura,

Lotbardhë e krrusur një nënë e heshtur rri,

Një çupkëz me fustan me lule e flutura.

As motrën, as babën, as vëllain, as nënën

Nuk munda t'ia njihja rekrutit që shkonte,

Pse e zura me brumë ligështimi këngën

Pse faqeve loti pa leje më pikonte?!

Ndërkohë, të tjerë vinin, iknin të tjerë

Në pritje të avionëve përkatës,

M'u duk me pelerinë trishtimi mbështjellë

Erzurumi plak në ora dy të natës.

Ndërsa ngrysur plaku i rreshkur me mustaqe

I dha të birit çantën e rëndë të shpinës,

Nënës iu drodh buza tek e puthte në faqe

Mua për të panjohurin loti shkiste tinëz.

Për djalin e pafajshëm turk që ikte ushtar

Pse qava si për të afërmin tim nuk e di,

Po jemi Njerëz në këtë botë të marrë

Ku lotët e nënave mbështillen me shami...

Mos ma sëmurni detin

Detit të Zi, që po e infektojnë ...

Sa e vogël qenka bota

sa një lule në saksi,

ngrita këngën nga Evropa

dhe e ula në Azi.

Ujë të zi Detit të Zi

i nxorra sot gjer në fund,

kënaqësi a krenari

un’ u munda a ai u mund…

Ç’det i bukur, aq i pastër

pse i thonë Det i Zi,

diell ditën, yje natën

tjetër botë, larë flori.

Treqind lumenj nga gjasht’ shtete

prurje uji ëmëbl derdhin,

njerëz nga dy kontinente

mos ma sëmurni detin!

Burçùja e Anadollit

Burçù, me theksin në fund

U - ja e dytë ulërimë,

ulërimë shpirti që tund

dy male me trëndelinë.

Burçù, hënëz Ankaraje

Lëng i ëmbël Erzurumi,

Në ata sy mjaltë me bajame

U çmend mendja ime, humbi…

Burçù, Burçëz, moj Burbuçe

Ku s’më shkoi imagjinata,

Të dy shtruam një lëkurçe

Binte borë malesh të larta…

Për turkeshën Aleluja

Nëpër borë shkoi vetëtimë,

Burçù, me theksin tek u - ja

Tek e dyta ulërimë…