Bashkim Saliasi: Elegji për motrat që më mungojnë

ELEGJI PËR MOTRAT  QË MË MUNGOJNË

NGA BASHKIM SALIASI

MOTRAT

Në derën prindërore, në çdo situatë e stinë,

motra është dallëndyshja e parë që troket.

Vjen dallëndyshja që sjell te ne lumturinë,

gëzojnë prindërit të lumtur si princeshë e mbret.

Kur ikin prinderit, babai e nëna, një ditë,

vendin e tyre e zën motrat që rrezatojnë dritë.

Pranë tyre ndihemi të qeshur, e të lumtur të gjithë,

këndojmë e qeshim si  pleqtë dhe fëmijët.

LAGRIMI I DALLËNDYSHEVE MOTËRA

Pa pritur dallendyshet motëra ikën një ditë,

pa na përqafuar e lamtumirë pa na thënë.

N’a u drodh zemra, e na u përlotën sytë,

humba tre dashuri që rrezatonin si hënë.

Pse iket kaq pa pritur, të dashura motera!?

Thërras i përlotur çdo natë e ditë.

Ju ishit gëzimi ynë në çdo takim e sofër,

qeshnim të gëzuar e këndonin të gjithë.

BISEDË NË GJUMË ME MOTRAT

Në gjumë e ëndërr më vini çdo natë,

më puthni e më përkëdhelni plot mallëngjim.

-Ikëm, më thoni, te prindërit atje lart,

s’jemi të përjetshëm, vëllai im Bashkim!

Jetoje jetën me miq e shokë, me të gjithë,

mos bëj keq, fal dashuri për këdo pa kursim.

Këndo e qesh, rrezato mirësi dhe dritë,

jeta ka vlera, sa je gjallë, i dashur vëllai im!

Shënim: Kushtuar motrave të mija Asijes, Sheribas dhe Jeminesë.

Tiranë, më 13 shtator 2022