Kulturë
Skënder Kapiti: Intelektuali dhe politikani mëndjemadh e servil
E marte, 19.01.2021, 07:11 PM
Intelektuali dhe politikani mëndjemadh e servil
Nga
Skënder Sadri KAPITI
Intelektuali
rrezikohet, kërcënohet dhe zhvlerësohet
nga vetëvetja dhe kur atë e mbërthen egoizmi negativ, xhelozia,
servilizmi dhe sidomos mëndjemadhësia
intelektuale e mbivlerësimit të vetes së tij.
Intelektuali
i cili nuk është modest, as tolerant, as komunikues e as mirënjohës ndaj
intelektualëve të tjerë ai vuan nga sëmundja e inferioritetit dhe e shikon
talentin, dhuntinë, aftësinë dhe
intelektin tjetrit si kërcënim.
Ky
lloj intelektuali është i të njëjtit kalibër me politikanin egoist, mendjemadh,
mashtrues dhe demagog e hipokrit i cili kur fatkeqësisht rastis që të qeveris
shtetin, prej tij, kombit dhe shtetit u
vijnë trauma, fatkeqësi e tragjedi, ku
shembull është Shqipëria e cila e ka
pësuar keq gjithmonë prej të tillëve
politikanë dhe prej shpurës intelektuale puthadore e servile rreth yre.
Mëndjemadhësia
intelektuale është karakteristikë pra për intelektualin shpirtlig dhe egoist
sepse ai urren aftësinë dhe talentin e tjetrit.
Intelektualit
mëndjemadh i pëlqen vetëm vetëvetja, dhe ai konsideron shok e “mik” intelektualët mediokër të cilët i servilosen
atij me qëllim që edhe ata të duken e të
marrin pak meritë e shkëlqim prej tij.
Intelektuali
mëndjemadh është mendjemadh me
intelektualët të cilët ai klasifikon
poshte vetes së tij , dhe nga ana tjetër është tejet servil karshi atyre të
cilët ai i gjykon se janë lart tij dhe sidomos është servil ndaj atyre
intelektualëve të cilët janë dhe i “respekton” pushteti e politika.
Pra
ky tip mëndjemadhi është dyfish , dy herë servil, edhe servil i intelektuualit
servil të pushtetit por edhe servil i pushtetit.
Të
tillë intelektualë e politikanë ka me
shumicë në Shqipëri dhe në Kosovë, dhe sidomos ky lloj tipi imntelektuali merre
me mënd se si do të transformohej akoma më poshtë sikur atij t’i besohet politike e pushteti, se sa lart atje do t’i
dukej vetja dhe do të krekosej me qorrollepsje egoiste e rrenimtare dhe se se në cfarë thyqafje do të përfundonte
më pastaj.
Intelektualizmi
është shkëmbim përvojash, dijesh e mëncurimi mes intelektualëve. Ky është
intelektualizmi pozitivist kundër atij negativ i cili është mosmirënjohës.
Nuk
mund të bëhesh intelektual i madh pa lexuar, mësuar dhe përvetësuar dijet që
kanë dhënë e japin edhe intelektualët e
tjerë.
Kush
pretendon të kundërtën është kapur peng nga injoranca e vet.
Zakonisht
tipat që pretendojnë se janë intelektualë të mëdhenj, ata kërkojnë ndihmën e
parasë dhe të politikës për t’u promovuar si
të mëdhenj dhe në shumë raste edhe shndërrohen në mercenarë materialist
që u shërbejnë oborreve të pushtetit dhe parasë.
Këtu
ata i ndihmon shumë edhe media e cila i vë në dispozicion ekranin dhe gazetën
për ta propaganduar atë, por duke ua mbyll derën intelektualëve të tjerë të
cilët dalin në dritë me kalimin e kohës , dhe jo në kohën kur koha nuk i
favorizonte dhe u bënte embargo atyre.