E shtune, 08.02.2025, 07:31 AM (GMT)

Kulturë

Kalosh Çeliku: Kopështi Zoologjik

E merkure, 01.04.2020, 10:12 AM


KOPËSHTI ZOOLOGJIK

NGA KALOSH ÇELIKU

Qysh  fëmij, me Babain. Shkupin Historik:

Shpesh, e vizitoja Kopështin Zoologjik.

I shihja kafshët shtëpiake. Dhe, ato të egra:

Pulat. Gjelat. Patat. Rosat. Dhe, lopët e buta.

Ujkun. Luanin. Ariun. Dhelprën dinake

Gjarpërin. Bollën me flokë. Shqiponjën.

Nateditë, në Kafaz: Burg, mes hekurave

Ushqim. Dhe, shërim u jepnin njerëzit.

Po, kurrë: Asesi, nuk më shkonte mendja

Se, një ditë edhe Mua më fusin në kafaz:

Kopshtin Zoologjik. Kafshë, mes hekurave…

(Sot nuk mund t’i besoj

Robërisë - As Lirisë)

Përditë, e vras Veten me raki rrushi

Dje, përshkak Robërisë. Sot, Lirisë?!

Edhe, Sot të Dyjat më dolën kurva:

Nateditë, më lidhin nye me zingjirë.

Dhunshëm, mbyllin në Shtëpi Publike

Thonë: Të duam, o mik! Marrëzishtë.

U përgjigjem”: Sot, jam në karantinë…

(Gomari zbretë në Lëmë

një Tjetër Nuse)

Gomari, Dje: U barti ujë krushqëve

E thirrën në Dasëm. Jo, se: I bukur.

Aq, më pak, se: Është, dhe i mençur:

U, barti ujë krushqëve. Dasmorëve

Edhe, atë: Maleve, me koçi pa Nuse.

Koçisë, që iu thye rrota mes rruge

Komitat e grabitën Nusen e maleve.

Dhe, në koçi: Na shtinë tjetër Nuse.

Gomari, edhe Sot në Katund. Mulli

Bartë ujë për krushqit. Dasmorët:

Dhe, zbritën në Lëmë: Tjetër Nuse…

(Prodhimi serik i të papunëve)

Pajtohem, që të izolohen të sëmurët

“Armiku padukshëm”. Jo, njerëzimi:

Çerdhet. Shkollat. Dhe, Universitetet

Tavernat. Parqet. Lojërat e fëmijëve.

Jeta kulturore. Teatrot. Dhe, Bizneset

Jashtë, Kopështi Zoologjik. Hekurave

Kafshëve, që me shekuj: në karantinë.

Gëzohem, keni marrë masa ofanzive

Popullin, ta shpëtoni nga “armiku

I padukshëm”, i mbarë njerëzimit.

Po, nuk pajtohem me burgun shtëpiak

Prodhim serik, armik i të papunëve…

(Populli shqiptar nuk dalldiset

Sot me “virus” Neokomunist)

Popullin shqiptar, me shekuj e dalldisi:

Perandoria osmane. Babadovleti. Robëria

Dhe, sistemi ish komunist: Jogosllavia.

Edhe, ai Enverist: Shqipëria komuniste?!

Sot, e dalldis Veten Nëna Parti. Pabesia

Dudumët, me metoda të vjetra komuniste:

Përpiqen, ta shesin veten si demokratike…

(Miqtë e mi besnik përinatë

do më shtinë në karantinë)

Miqtë e mi, besnikë: Sot tinëz, përinatë

Dhunshëm, do më shtinë në karantinë.

Nuk do më lënë të vdes, “hero” partiak

Në Shtëpinë time me Miken. Poezinë.

Shkaku, hakmarrjes: “Shërojnë” si Poet

Nuk i deshi rregullat e edukimit politik.

E “rrezikoi” me poezi Natyrën. Lirinë.

Unë, jam Poet. I dua ligjet Natyrore. Jo:

Dudumët, teknefesë. ”Koronavirusin”…

(Qeveria e ka shpallë “haram”

Sot edhe rakinë e rrushit)

Qeveria, Sot solli rregulla partiake

Arsye: “koronavirusit”, në Shtet?!

I mbylli: Çerdhe. Shkolla. Parqet

Universitete. Teatrot. Dhe, Tavernat.

Kazino. Jo, xhamitë turko - arabe?!

As, Partitë Politike, nëpër Katunde.

Edhe Unë, Sot nuk mund të gjej:

Një gotë raki rrushi. Verë të kuqe?!...

(Nuk dua të të lodhë

me ëndërra koti)

Ëndrra po shoh, përnatë. Edhe, gjithë ditën

U besoj ëndërrave. Erdhi, Nusja e Vëllait:

Dhe, u përpoq, desh më mbyti. Shpëtova

Mëngjesin, gëdhiva me muzikë shqiptare.

Djali saj, përpiqeshte të hyjë me dhunë

Përpak e theu Derën e madhe. I thashë:

O burrë, a mund bëjmë një marrëveshje?!

Shpëtova, nga Pandemia. Koronavirusi…

(Babai im dilte nga shtëpia

me dy “nagëntë” në brez)

Babai, gjithë jetën, me dy “nagëntë”. Brez

Dasmë. Shkrepi, nëntë plumba. Prishtinë:

Kur, Unë u martova me Nuse Xhadinë.

Edhe atë, Prishtinë. Kosovë. Asaj, kohe:

Ende, isha fëmij. Rrugaç Katundi

Nuk e thithja dot, cicën e Njerkës.

Xhadi, që e shkërdheu koronavirusi…

(Pse Unë si Poet rebel

mos dal në rrugë)

Maci im, nuk i do rregullat e Qeverisë

Përderisa, Unë punoj në kompjuter:

Ajo vjen në prehër, lazdrohet. I them:

Hynë, mbi rekorderin! E, ke nxehtë.

Unë, sipas Qeverisë: kam koronavirus

Dhe, nuk dua të të rrezikoj Ty. Shtetin.

Maci, nuk më dëgjon. Përsëri, në prehër

Vetëmevete, them: Kur maci, Xhadia?!

Nuk i respekton rregullat e Qeverisë:

Pse, Unë si Poet, mos dal në rrugë?!...

(Ditën e Nesërme me Diell

këthehem në Katund)

Ika, nga hekurat e Kopështit Zoologjik

Mureve, brenda Shtëpisë, në Shkup!

Burri, që nuk iku nga Lufta e Kosovës

E, as Ajo: E IRJ të Maqedonisë (2001)!

Nën Rrap, e nxorri armën e tij të Luftës

I paloi “patriotët” në Libra. Bibliotekë.

Jo, nuk ikë nga Shtëpia. “Parku i Grave”

Cucave, që më jepnin gji. Fuqi për luftë:

Shtatë sahat larg: Sot, ta fluk vargun.

Përderisa, “patriotët” e sotshëm “kuqezi”

Dje, e braktisën Vendlindjen. Shqipërinë.

Trima, pas Lufte. Zot, Sot i dalin Lirisë

Turrevrap, pas posteve politike. Pasurisë.

Jo! Unë, nuk ik nga Shtëpia. As, Rrapi

Nuk mbyllem, as në Kopësht Zoologjik:

Burgun shtëpiak. E pagëzuar karantinë.

Shkaku, se: Jam Poet rrebel. Dhe, Penën

Me Dy tyta. Sot, e kam nxjerr nga brezi:

Armë, e cila më përcjellë, Nesër në Varr.

Ditën e Nesërme: Këthehem, në Katund…



(Vota: 10 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora