Demir Krasniqi: Pensioni im

PENSIONI IM

Kur erdhi pleqëria –

Ma rriti tensionin !

Po m’ pyesin shoqëria –

A e more pensionin ?

Ma shtojnë presionin –

Mbi vuajtjet  e mia !

Kur  marr  pensionin –

S’ mund  ta  çoj te shpija !

Kur  marr pensionin –

Mezi  e numëroj !

Mendoj misionin –

Kah do t’ a   harxhoj ?!

M’ duhet ta  marrë “Taksin “ –

Te shpija ta çoj !

Hallku le t’ pëlcasin –

Sa bukur jetoj ?!

Enti m’ çon lajmërimin  –

Burrë , mos u banë përrallë !

Na e sjell vërtetimin –

T’ shohim a je gjallë ?!

75 Euro –

Nuk janë pare pak !

Borxhet  deri n’ zero –

Unë , i lajë me hak !

E  paguaj  rrymën ,

Ujin  dhe  bërllokun ...

Malli ma zënë frymën –

Që t’ shkoj ta shoh  shokun !...

Pleqëria ime ,

Qenka  për medet –

S’ mund  t’ shkoj për pushime ,

Kurrë ma në bregdet !

Në spital të shtrohem

Për operacion –

Nuk mund të shërohem

Me këtë pension !

Pyeta te Sefedini ,

N’ shitore t’ bëjë përpjekje –

Sa kushton  qefini

Me e ble për një vdekje ?!

Foli  me shumë  nder – o ,

Mixha Sefedin –

Me 75 Euro ,

Nuk mund  t’ blejsh qefin !

Haj , medet për mua ,

Haj , medet për ne !

Kur t’ bëjë jetë me ndërrua –

Qefin me çka me ble ?!...

Gjilan, më 14. 12. 2017. Demir KRASNIQI