Poezi nga Vjollca Pasku

Vjollca Tiku Pasku

SONET JETE

Kush ka ndjerë qysh herët melodinë e vesës së agimit,

që rrëshqet butë mbi harqe petalesh transparent,

ka ndjerë edhe një rapsod të rënë nga gjuha e qiellit,

kur në të varet një ujëvarë që me pika kristali kërcen.

Kush ka thithur aroma lulesh mbjellur nga nimfat në tokë,

ka ndjerë lindjen e ëndrrës që me parfum trëndafili ajrin qëndis,

thyerjen e qelq petaleve për të ngritur shpirtin në vallëzim,

dridhmat dhe mornicat e erës në përjetësimin e bukurisë.

Kush i ka parë zogjtë me krahë gjigantë prej dallgësh deti,

sfungjerët që kanë mbledhur butësinë e përkëdheljes ujore,

koralet yjorë ku puthen nga buzët e peshqve në gjethe rrymash,

ka ndjerë orët e kaltra në byzylykun e perlave të ditëve verore.

Kush ka ndjerë tingujt e një violine të zjarrtë në vetveten e tij,

të zhytur brenda zemrës që çliron hiret e një vullkani në zgjim,

ka ndjerë vakumin e ëmbël të çasteve hyjnore të dashurisë,

që shkrinë fjalët çastit dhe u dorëzohen britmave në amshim.

FORMULA E BARDHË

Te pemët e vjetra në një shtëpi rrënuar nga netët e kohërave,

Ju, grupi i të rinjve mbledhur gërmuq, të ftohur e pa ngjyrë,

fluturoni nën kotësinë e pluhurit të bardhë, të drogave,...

që mbartin sferën e heshtjes në vagonin e vdekjes pa fytyrë.

Ju gjalloni në diellin e ëndrrave me pyje pa rrënjë e pa planet,

sy mbyllur stimuloni shpirtin, vini helmetën pa peshë të iluzionit,

vidhni çaste, orë, e rënkoni të dehur nga jeta që mbyt veten e vet,

duke u gjeneruar nga ekzekutimi i arsyes së dhimbjes, e pasionit.

Sa mallkime lëshojnë sytë e skuqur të horizonteve tuaj të errët,

kundrejt krimbave, që lindin fshikëza prej pluhuri të bardha,

sa kazma metalike godasin në aortën e organizmit tuaj të mjerë,

kur shikojnë filizat e çarë që mbyllen në rrënjët e selvive të larta.

Errësira është pjellë e hijes së çalë të varfërisë mendore,

vezë bosh pa embrion që pushtohet nga flaka e qiririt të shkrirë.

Drita është burim i zërit të krijimit nga inteligjenca njerëzore,

jeta pa sy, zgjedh psalmin e djallit, veshur si engjëll pa gjymtyrë...