Ilir Muharremi: Të jesh magjupë

Poezi

 

Ilir Muharremi

 

Të jesh magjupë

 

Të  jesh magjupë

Shpirti të  këndon

Ata sikur kanë  lind veç me shpirt pa trup

Ata mbijetojnë me pak bukë

Kryesorja muzika dehja lëvizja kërcimi

Ritmin e ndjejnë sepse vetë  janë ritëm

Frymojnë  muzikë

 

E sotmja ka vlerë  jo e nesërmja kë ta janë magjupët

Gjithçka janë për shpirtin vetëm për të  nesërmen jo

Kur hanë  e bëjnë  veç për mbijetesë

Kanë  të  drejtë  sepse shpirti nuk vendos për të  nesërmen

Realiteti është  te magjuptë

 

Dehen vetëm dehen pinë  derisa vjellin

Pastaj prapë  pinë

Po kush pinë  më  shumë  se magjuptë

Kanë  të  drejtë

 

Lakmojmë  pas fëmijë ve të  tyre

Të  jemi shumë  si ata

Ata as vetë  se mendojnë sa shumë  janë

Prandaj janë

Kanë  më  shumë  dashuri se krejt

 

Nuk kanë  flamur

Ose kanë  flamur para të  gjithë ve

Gjithçka dikur ishte magjupë

Nga kjo erdhëm krejt

Para se me pas trup

Magjuptë  janë shpirt

Ata arrijnë të  përshtaten

Nuk janë të  njëjtë

Janë  më  unikë

Të  njëjtë  në  gjithë  botën

Sikur tentojnë të  shpallin mbretë rinë

Ndonëse e ripërsëritin mbretërinë  e shpallur

Prandaj nuk ndryshojnë

Kë ta janë magjuptë

 

Thyejnë  gota të  rakisë

Ata dehen kanë  të  drejtë

Kush nuk e pëlqen kë të

Në  dehje shpallin trimërinë

Kjo  shtë  edhe nga grekë t

Nga Dionisi

 

Magjupët janë njerëz

Të  dehur të  uritur njerëz të  momentit

Jo të  nesërmes

Tamam si shpirtit

Veçse shpirti ende është  para tyre

Ai në  çdo sekondë  ndryshon

Tejkalon magjupët

Pas tij janë magjupët e dehur

 

O magjupë  nuk po të  them dehu

Sepse je i dehur

Por mëso si të  dehen

Sepse nga ti kopjojnë  dehjen si nga Grekët

Të  ndjehem si ti

Të  lirë

 

Martohen herët

Bëjnë  shumë  fëmijë

Plaken shpejt

Vdesin herët

Jetojnë  mirë

Shprehen direkt

Fjalorin nuk e kursejnë

Nxjerrin frymëmarrjen pa mendim

Veprojnë  dhe mendojnë ashtu

Ata janë artist në  kohë  me artin

Janë  shpirt