| E diele, 24.01.2016, 10:38 AM |
Poezi
Ilir Muharremi
Të jesh magjupë
Të jesh magjupë
Shpirti të këndon
Ata sikur kanë lind veç me shpirt pa trup
Ata mbijetojnë me pak bukë
Kryesorja muzika dehja lëvizja kërcimi
Ritmin e ndjejnë sepse vetë janë ritëm
Frymojnë muzikë
E sotmja ka vlerë jo e nesërmja kë ta janë magjupët
Gjithçka janë për shpirtin vetëm për të nesërmen jo
Kur hanë e bëjnë veç për mbijetesë
Kanë të drejtë sepse shpirti nuk vendos për të nesërmen
Realiteti është te magjuptë
Dehen vetëm dehen pinë derisa vjellin
Pastaj prapë pinë
Po kush pinë më shumë se magjuptë
Kanë të drejtë
Lakmojmë pas fëmijë ve të tyre
Të jemi shumë si ata
Ata as vetë se mendojnë sa shumë janë
Prandaj janë
Kanë më shumë dashuri se krejt
Nuk kanë flamur
Ose kanë flamur para të gjithë ve
Gjithçka dikur ishte magjupë
Nga kjo erdhëm krejt
Para se me pas trup
Magjuptë janë shpirt
Ata arrijnë të përshtaten
Nuk janë të njëjtë
Janë më unikë
Të njëjtë në gjithë botën
Sikur tentojnë të shpallin mbretë rinë
Ndonëse e ripërsëritin mbretërinë e shpallur
Prandaj nuk ndryshojnë
Kë ta janë magjuptë
Thyejnë gota të rakisë
Ata dehen kanë të drejtë
Kush nuk e pëlqen kë të
Në dehje shpallin trimërinë
Kjo shtë edhe nga grekë t
Nga Dionisi
Magjupët janë njerëz
Të dehur të uritur njerëz të momentit
Jo të nesërmes
Tamam si shpirtit
Veçse shpirti ende është para tyre
Ai në çdo sekondë ndryshon
Tejkalon magjupët
Pas tij janë magjupët e dehur
O magjupë nuk po të them dehu
Sepse je i dehur
Por mëso si të dehen
Sepse nga ti kopjojnë dehjen si nga Grekët
Të ndjehem si ti
Të lirë
Martohen herët
Bëjnë shumë fëmijë
Plaken shpejt
Vdesin herët
Jetojnë mirë
Shprehen direkt
Fjalorin nuk e kursejnë
Nxjerrin frymëmarrjen pa mendim
Veprojnë dhe mendojnë ashtu
Ata janë artist në kohë me artin
Janë shpirt