Mendime
Gëzim Hoxha: Hapësirat publike të pasistemuara
E enjte, 30.07.2015, 06:55 PM
Hapësirat publike ende të pasistemuara.
Nga Gëzim Hoxha
Kanë kaluar gati 3 muaj, ditë kur shteti vendosi të tregojë forcën e vet dhe të prishte kioskat në qytetin e Fierit. Që nga ajo ditë me dhjetra familje që kishin lidhur fatin e tyre me to, u hodhën në rrugë, dhe për mendimin tim ishte një nga ato vendime me kosto politike që duhej marrë shumë kohë më përpara. E them këtë se kur vihen në balancë e mira e disa dhjetra familjeve me të mirën e të gjithë qytetit kuptohet që peshorja duhet të anojë nga ana e kësaj të fundit.
Historia e kioskave dihet tashmë nga të gjithë ne. Shumica e tyre është vendosur pa leje në hapësirat publike që aso kohe ishin të lira dhe askush nuk kujdesej për to, dhe ato që ishin me leje, një zot e di sa u ka kushtuar ajo pronarëve të tyre. Po unë nuk kam përse të shkruaj për diçka që e dinë të gjithë. Shqetësimi im si qyterar I Fierit ka të bëjë me hapësirat publike.
Fieri është ndoshta qyteti më i betonizuari në Shqipëri dhe fajin e kanë administratorët e tij ndër vite, i vetmi pa një hapësirë të blertë dhe pa një park prej të vërteti. Përgjatë rrugës “Skënderbeu” aty ku ndodhen dhe tv “kombi: por edhe qëndra tregtare “ETC”, përballë tyre, ndodhet një nga lulishtet e vetme të qytetit tonë me një shtrirje të tillë, që të gjitha rrugët e tjera do ta kishin zili. Edhe pse kioskat që ndodheshin aty u hoqën përsëri sipërfaqe të tëra të kësaj lulishteje mbetet ende nën pushtetin e betonit.
Kemi
dëgjuar se në premtimet elektorale të kryetarit të bashkisë përfshihet edhe
ngritja e një parku në Qafën e Koshovicës duke përfshirë në të dhe një qendër
rekreative dhe shumë funksionale. Diçka shumë e nevojshme për qytetitn. Jam i
bindur që të gjithë ne mezi e presim një gjë të tillë.
Në vend
që të presim unë do të preferoja që të bënim diçka.
Po deshët ka edhe më. Në lagjen 8 shkurti ka nja dy hapësira mes pallatesh që janë sistemuar duke u asfaltuar dhe anët e tyre janë rrethuar me lulishte të vogla dhe nga ndonjë pemë e stol tek – tuk. Ky është një shembull shumë i mirë që ia vlen të ndiqet. Ka ende për fat sheshe mes pallatesh ende të pazaptuar, të cilët në verë janë burim pluhuri dhe në dimër burim balte. Sistemimi i tyre do t’ia bënte punën më të lehtë për mirëmbatjen dhe pastrimin e shtëpive, shtëpiakeve të shumta, të cilave iu nxi jeta jeta nga pluhuri dhe balta.
Por selektiv ose jo, aksioni për prishjen e ndërtimeve pa leje në përgjithësi dhe të kioskave në veçanti është domethënës dhe mezi pres që edhe në Fier të ndodh ajo që ndodhi me Lanën në Tiranë. Edhe pse në fillim kishte hatërmbetje, tani të gjithë i gëzohen lumit të çliruar dhe një shëtitje buzë tij. Tek e fundit të tilla gjëra tregojnë se hapësirat publike nuk janë mall pa zot dhe më i forti mund të zaptojë cilën pjesë të dëshirojë. Por veç kësaj kjo do të thotë se modelit ekonomik të kioskave, i cili i ktheu të gjithë qytetarët në shitës dhe të gjithë në blerës, i ka ardhur fundi. Duhet thënë gjithashtu se dhe pesha që do të mbajë industria e ndëtimit në ekonominë fierake do të vijë gjithnjë duke rënë. Kjo për 2 arsye e para se trojet e lira për ndërtim sa vijnë dhe paksohen dhe e dyta sasisë së madhe të apartamenteve të ndëtuara pa asnjë lloj plani, e cila ka mbetur pa u shitur. Është koha ti kthejmë sytë nga prodhimi bujqësor dhe ai blegtoral duke shfrytëzuar pozitën gjeografike e cila është shumë bujare me ne duke na dhënë një hapësirë fushore të pamatë dhe pse jo pa harruar potencialin e sektorit të shërbimeve duke përfshirë pa dyshim dhe turizmin në të.