Rrustem Geci: 10 poezi për Çamërinë

Rrustem Geci – 10 poezi për Çamërinë, nga libri, “Heroika “

EDHE UNË JAM ÇAM

Çamëri, motër e gjakut, motër e dhimbjes, motër e vuajtjeve. Edhe unë jam Çam, edhe unë jam si ti. Motra ime e betejave, jam në kontakt me kohën, në kontakt me epokat tua, në kontakt me kohën që jetojmë. Çamëri, shumë jemi të plagosur. Molla e kuqe gati është tharë. Në Krahinën e Mollës së kuqe, shqip flasin vetëm 3 komuna. Çamëri, kam dhimbje në shpirt. Kraharori i tëri më digjet, jam në kontakt me të ( nëndheshmit ) tuaj, me Zeusin, Homerin, Pirro Burrin, dhe Aristidh Kolen. Çamëri, e di s´e këmisha nën tokë prej argjile të rrah të mos e humbasësh kujtesën, të mos ndodhë harrimi, ( dhe më e keqja ), vdekja e dijeve dhe perendisë. Çamëri, o vend i shenjtë i shqipeve. Je në vendlindjen tënde, në vendlindjen ku është lindur bari, në vendlindjen ku është lindur pema, në vendlindjen ku është lindur deti, në vendlindjen ku është lindur gjuha jonë. Çamëri, gjatë historisë patëm disa herë rënie historike. Rënie që pushtojnë, rënie që zvogëlojnë, rënie që poshtërojnë. Mizoritë e atyre rënieve i kemi përjetuar tragjikisht. Shpirt, kultura dhe qytetërimi çam i dhanë njerëzimit njëpërëndinë. Çamëri, falë njerërëzve tuaj të zgjuar, dhe mendjeve tua krijuese, dhe dijeve tua monumentale, mjeshtërit tuaj çam, ngritën Akrpopolin, Dodonën, dhe Faraonëve të Egjiptit, ( arkitektët çam ) ia dhanë dorën të bëjnë piramida, për vdekjen e tyre të njëmend. Çamëri, e bukura e shqipeve. Ji në truallin tënd, në vendlindjen tënde, bijtë tuaj të të gjitha Universiteteve shqiptare, janë në kontakt me të gjitha kohët, me ty dhe për ty. Çamëri, në kraharorin tënd të qytetëruar, ti ke 300 shekuj ekzistencë njerëzore. Mbahu s´e po të mbajmë. Guri, shiu, dhe argjili, kanë ADN-ën e gjakut tënd, ADN-ën e shqipes së lashtë. Çamëri, mbjellja e gjuhës shqipe ka rizënë edhe në ato vende të vrara e të degëdisura mizorisht. Prandaj, kam ëndërr për ty, kam këngë për ty, kam dhimbje të pashprehshme. Çamëri, himn i argjiles së përgjakur, të dua, të dua, shumë të dua! Se edhe unë jam Çam!..

 

Ç A M Ë R I A

 

Poezi, sipas motivit popullor Çam

 

Çame, Çame, Çamëri

ke kraharorin me flori

I ke krojet mëmë e mbesë

tek zjarri im do të vdesë

 

Çame, Çame, Çamëri

plot të vrara ke në gji

tri të korra në një pemë

tri të vjela në një lëmë!

 

Çame, Çame, Çamëri

tremijë vjet moj i l i r i

populli ynë është burrë

është gjaku në flamur

 

Çame, Çame, Çamëri

ti je moj njëmijë hijeshi

ti ke çamin që të punon

ti ke çamin që të donë!

 

LOTËT E ÇAMIT

 

Shqiptarët e mërguar në botë

me dhimbje e bëmë këtë jetë

i këputur, i degëdisur, i huaj

mërgimi çdo ditë më vret!

 

Këtu jam që kur isha tre vjeç

Tiranën thuaja se nuk e njoh

kam lexuar për bukuritë e saj

për fushat dhe detin me diell

 

Plot murtajat ranë gjithandej

grekët ma e dogjën Shtëpinë

shumë ikëm me kokë në dorë

mendja më vete vetëm atje

 

Tokë floriri është Çamëria

e fortë është ëndrra e burrit

kur t r a p i në det dremitet

dhe çami me çamen puthen!...

 

Mosha s´më lë të kapi largësi

lotët shterruan dalin me raste

për ata që e kuptojnë mallin

degën e thyer,edhe era e than!...

 

Stamboll, 1994

 

 

MALI GJYSHIT

 

Te lisi i gjyshit në Thevi

tek ullinjtë e plagosur

çami ka 13 mijë vjet

që e mbjellë tokën e tij

 

Bijë e kuqe e gjakut

bijë e kuqe e betejave

trokitjet tuaja për liri

i kam thellë në zemër

 

Çamëri o tokë e çamit

në u plagostë kënga jote

Gjuha do të jet në luftë

që çami të vetmbrohet

 

O diell i lashtë i çamit

O Iliri e para Krishtit

Çamëria s´ di të jepet

Çamëria s ´ di të falet!..

 

 

GJUHA NË LUFTË

 

Unë flas gjuhën shqipe

i pat thënë mikut të tij

Aristidh Kola - Arbani

para se grekët ta vrisnin

 

Asgjë nuk ka mbaruar

më duhen 4 shekuj jetë

për ta kthyer mbarë, të

kaluarën tonë të shkelur

 

Nën atë qiell të Greqisë

të të vërtetave përmbys

gjuha bën luftën e saj

Çamëria të mos bjerë

 

Homeri shkruante shqip

në shqipen e pellazgëve

O gjaku që mban zemrën

gjuhën mbajeni në luftë!..

 

 

ZËRI I ÇAMËRISË

 

Të shtëna të luftës

emrin ma plagësën

të shtëna të l u f t ë s

trupin tim ma shpuan

Çam jam , shqiptar

nën diellin e zi grek

emrin memzi e flas!..

 

 

TROKITJE ZEMRE

 

Këngëve me Çamëri

fjalës i bien drithma

djersë të ftohta kohe

të rëna të përgjakëta

 

Këngëve me Çamëri

populli i vogël çam

çdo ditë i bie daulles

se popull i saj s´ flë

 

Në këngët me Çamëri

të trojeve të ilirisë

çami tregon Greqinë

lirinë e tij të shkelur

 

Këngëve me Çamëri

prej ku nis Çamëria

Plot lule të gjakut

me këngë Çame çelin

 

 

D O D O N A

 

Kam një lutje Çamëri

Kam një fjalë amanet

Kam një lutje Çamëri

Zot të fatit të jemi vetë

 

Kam një lutje Çamëri

Kam një fjalë amanet

Kam një lutje Çamëri

Dua një varr ku jam le

 

Kam një lutje Çamëri

Kam një fjalë amanet

Babë dielli dhe flamuri

Më kanë beku kur jam le

 

Kam një lutje Çamëri

Kam një fjalë amanet

S´ ka Greqi në Çamëri

Çamëria është Shqipëri!..

 

 

Ç A M Ë R I S Ë

 

- variant

 

Çamëri, shqipe e vendit

Je e bimur aty ku je

Shqipëri është gjithandej

 

Shqipëri është dhe këtej

 

Çamëri, shqipe e çamit

plot të vrara kam në gji

tri të korra në një pemë

tri të vjela në një lëmë!

 

Çamëri më dogji malli

13 mijë vjet je Shqipëri

populli ynë është burrë

jemi gjaku në flamur

 

Çamëri o tokë Shqipërie

ti moj je njëmijë hijeshi

kënga çame s´di të thaj

gjuha gjakun do e mbajë

 

 

Kënga e K´lumshtit

 

Gjak i zemrës

O Mëmë Shqipëri

Shpirti m´digjet

Të jem tek ty

 

Loti i diellit

Në pemë pikon

Çami e çamja

Gjëmë lëshojnë

 

Qiellit të gjerë

Ndodhë ka ré

Jo rrallë erërat

Fshehin rrufe

 

Në tokën çame

Homerit plak

Emri e sytë

I kullojnë gjak

 

2 )

 

Shkruan Janina

jam Prishtinë

jam Tiranë

dhe jam një himn

 

Trapi i çamit

traget me nam

mijëra vjet

lundroj n´këto anë

 

Qan Janina

gjakun e saj

nën Greqi

pema do thaj

 

Dheu i çamëve

një tokë flori

sa jam Çam

aq jam Shqipëri!..

 

 

ARISTIDH KOLA

 

Tek një lis në T h e v i

Aristidhi mblodhi veten

ndezi një q i r i në gur

në kujtim të gjyshërve

 

Bari i çamit në Thevi

foli sikur të ish njeri

ai mirëpriti birin e saj

d j a l i n mendjeshumë

 

O i bukuri A r b a n i t

o biri im i Çamërisë

këndoma këngën trim

që bari të bëhet pemë

 

Jam gjak yt o Thevi

Jam gjak i pastërt çam

unë i kam dy z e m r a

të dyja i kam Shqipëri!..

 

 

LUTJA E ÇAMIT

 

A më lë o tokë të qaj

unë dua tek t´i një varr

unë dua këtu të rritem

gjaku im të mos thajë

 

Gurë gjyshi kam këtu

në beteja i ka mbjellë

popullit tim ia kam sjellë

gjyshi im i ka shkruar

 

Toka ime, shumë të dua

më prano të vdes këtu

të betohem kam ardhë

tek shtëpia ku kam jetu

 

Çamëri o shpirtit i çamit

zëri i nënës më troket

guri gjyshit atje brenda

ngritu o bir, më thërret!..

 

Rrustem Geci – 10 poezi për Çamërinë, nga libri “Heroika “