Sadulla Zendeli Daja: Moj e dashura Arbëri

Sadulla Zendeli Daja

MOJ E DASHURA ARBËRI

O toka ime shumë vuaj për ty

O moj dritë e Arbërisë

O vend i shqiptarisë

O atdhe i dashur

Për ty qaj me lot

Vuaj shumë për ty

Moj e dashura Arbëri

Jam i moshuar e s´kam fuqi

Qaj për ty o mëmëdhe

Shpirtin ma mundon atdhe

S´jam në prehërin tënd

I moshuar i përvëluar

Në mërgim i përmalluar

Me mbesa e stërmbesa

Me nipër e stërnipër

Mëmëdhe shpirtin ma ke lënduar

Deri n’amshim do të jemë me vajë

Do të lotoj deri në ditën e fundit

Kur do shtrihem në prehërin tënd

Për herë të fundit kur do qajë

PËRMALLIME MËRGIMTARE

Për ty shkruaj o atdhe i bekuar

Vetëm ti je melhem për mua

Një ditë në mëmëdheun tim

Do t’më kaplojë gjum i përjetshëm

Kur mendoj për ato livadhe

Dhe lëndina e pyje gjelbëroshe

Lumenj të kulluar si margaritarë

Dua të piskas me zë të lartë

Edhe qielli dhe stërgjyshërit

N’varr zërin tim të ma dëgjojnë

Dhe dy fjalë mërgatës sonë:

Kthehuni motra

Kthehuni vëllezër

Kthehuri mbesa e stërmbesa

Kthehuri nipër e stërnipër

Në atdheun tonë të bekuar

Në Arbërinë e bashkuar!

Të dashur mërgimtarë!

Unë u vonova….

U asimilova...

Emrin e mbiemrin e të parëve tanë

Në mërgim e varrosa…

Mërgimtarë të bekuar

Për Ju ende nuk është vonë...

Sot e keni derën e atdheut të hapur:

Shtetin tonë, gjuhën tonë

Dhe trojet tona, Shqipëri e Kosovë

Me gjithë vatrat tjera përreth tyre

Atdheu i pret krahëapur mërgimtarët

Janë shpirti i shtrenjtë i Arbërisë sonë...