Xhevahir Cirongu: Fletëza urimi të bardha bore

Xhevahir Cirongu

Urim zemre, kujtime dhe shpirtëbardhësi!

Fletëza urimi të bardha bore

Vendlindja ime çdo ditë më thërret

Se, nga gurët e dheu yt u bëra poet,

Te krojet e fshatit ndalove një çastë

E ngjeva penën me ujë të kristaltë,

Pastaj, me mall shkrova vargun e artë.

Dallgëndezur në zemrat tona malli

Kujtimet u zgjuan atje mbi Selishtë,

Loti i vesës me dritën e diellit

Lotuan mbi emrat e skalitur

në gurët e mermertë.

Ashtu  në heshtje,

Në Qafën e Obruzit

I puthin me radhë çdo ditë.

Ju lule të bardha akace

Pikëllimit të zemrës i falni petale,

Atje në Tommorr, ku dielli përëndon

Së bashku me ujrat e vendlindjes Leskovë,

Ndalojnë te deti adriatik, një çastë

Takojnë poetin,fjalën i lënë uratë.

Nuk e fsheh dot lotin nën qerpikët

Le të rrjedhë në faqe e gushë;

E dëgjoj oshëtimën e ujrave të Ravenit,

Dhe pjalmin e luleve të mollës e qërshisë

nga larg ato i thithë.

Me kallzat e grurit, ia thonë këngës,

Nën hijen e gorricave atje në fushë.

Mbrëmjeve hëna fshatit vesh

vellon e nusërisë,

Kujtimet e mija aty lundrojnë

Me heshtjen – dritën e artë.

Kuvendoj me gurët, baltën, krojet…

Si e lash vendlindjen

Ku piva qumësht nga sisa e nënës!?

Fjalët obelisk shkruar mbi çdo gur,

Emiljani shkrep aparatin e qëndis

foto atje në fshat.

Pastaj, dashuria zgjohet te çdo bashkëfshatar

Miliona fletëza urimi të bardha bore,

Ju uron poeti, mbarësi e fat!

Durrës, 23 dhjetor 2013.