Kulturë
Pal Neçaj: Guri më thërret
E shtune, 05.10.2013, 11:02 AM
Guri më thërret
Nga Pal Neçaj
Del në maje të
Kakisë
Një gur
ngjyra-ngjyra si ylber
E më thërret:
Eja e më merr,
Bej nga unë një
statujë të vogël,
Në formen e
Atdheut.
Ose më vendos
diku
Në murin e
kullës tënde.
Eja më merr,
E emrin tënd
shkruaje në mua,
Se besen të
dhash,
Emrin tënd do të
ruaj.
E fjalë do të
çoj,
Kur të çeli
qershia e parë,
E fjalë do të
çoj kur në degen më të lartë,
Do të mbetet
vetem një kokerr mollë,
(kuqulushkë
vjeshtore).
Duke të pritur
ty,
E fjalë do të
çoj,
Kur dimri me lot
bore
Do të qajë në
halat e pishës
Tek kulla jote
në Peraj.
Eja e më merr
Në mua shkruaje
emrin tend
Se besen të kam
dhënë
Ëndërren do të ruaj.
Komentoni
Artikuj te tjere
Elvi Sidheri: Hrushovi me këpucë dhe Edi me fjalë
Mërgim Vardari: Hypi hoxha në minare
Neki Lulaj: Shajak plisi im
Rrustem Geci: Qyteti pa ekstazë
Ilir Muharremi: Mbi dështimin e shtatores së Rugovës
Vangjush Saro: Deliri...
Sadulla Zendeli Daja: Vjeshta e përgjakur
Hyqmet Hasko: Prerje vertikale e historisë
Përparim Hysi: Elegji për Drita Pelingun
Skënder Hoxha: Xhavit Aliçkaj – studiues i zellshëm
Elida Buçpapaj: Fjalët i kam për njerëzit
Shaban Cakolli: Letra, anekdota, aforizma
Lajde dhe Hasan Blakaj: Dardani
Shahin Ibrahimi: Flaka e vuajtjeve
Çun Lajçi: Ti urtaku i Ukë Rugovës
Drita Lushi: Ik-ja
Gëzim Llojdia: E pa Çezari - ku gjëndet Oriku
Cikël poetik nga Skënder Buçpapaj
Rezart Palluqi: Takimi i Kapitalizmit me Demokracinë
Muharrem Blakaj: Sa të paskan hije