Çun Lajçi: Ti urtaku i Ukë Rugovës

Çun Lajçi

TI URTAKU I UKË RUGOVËS

/ Ibrahim Rugovës /

Sa bukur të rrika hirësia jote n'bronz

Thua së mbi supe ke varur kodër e fushë

Ti urtaku i butë i Ukë Rugovës

Mëkat që s'mund të flasësh e t'thuash:

"Kush ik nga populli ka ikur nga atdheu e zoti!

Lirinë e ka përbuzë!

Shumë herë na ndrydhën e na shtrydhën

Por s'ikëm nga shalli as nga plisi

Qendruam mes qiellit e tokës

Rrënjët n'dhe na i breu urithi

Degët na i thyen shtërgatat,por prap pipa nxorri lisi"

Mëkat që u kollite e t'u këput rrëfimi.

Tani përjetsisht pusho, mos pyet se ç'bëhet këndej!

Këtu mirë po shitët lëkura.

Atdheu mirën po

grimcohet.

Liria matet me ura!

Ty t'kemi harruar që moti!

T'kujtojmë vetëm kur druajm nga djajt, apo zoti!

E Ti ece gacave e gjëmbave për Ne

U the jemi Dardan edhe kur ta mbyllën gojën

Edhe kur t'than së Ti s'ke Zot as Fe

Edhe kur deshtën të t'varrosin për së gjalli,

Ti vetëm buzëqeshe

e shallin n'qafë e vare.

Unë s'iki nga atdheu i robëruar, the

Së më mallkon Uka, Meshari e Lahuta!

Dhe u shkrumove për ne!

E Ne burrërisht të dëshpëruam!

Andaj mos pyet se ç'bëhet këndej!

Këtu dhëmbja e mallkimi po ecin mirë trotuarëve

Në çdo skutë takon mjerimin

Sa keq kur krimbat e arës tënde të hanë, tha dikush

E jeton më shpresën së afër s'e ke varrimin!

E Ti n'qafë na mbajte, e kurrë s'na hoqe

Së dhëmbja s'tu hoq për Ne e Dardaninë!

Emrin e kemi the nga fjala dardhë

Dhe drejt lirisë gacave ece prore

Ti sugari i Rugovës më shalla t'bardhë

President i përjetshem që kokëlartë rri n'shtatore.