Adrian Shehu: Meditim për Dajen Ali Podrimja

SHUNGULLOI DRINI PER ALI PODRIMJEN

-Meditim per Dajen tim të paharruar-

-Veç  dëshmorëve mos ju trego çfarë është bërë këtu sepse ata to të marrin edhe ty inati, se ata zgjohën me flamurin Kuq e Zi dhe nuk dijn çfarë po ndodhë me Kosovën. Lej të kënaqën për atë gjak që kan derdhur për Shqipërin Natyrale-

Nga Adrian Shehu

-Desha të mos shqetësoj në atë botë ku je shkue. E di se veç ajo botë të ka dhënë jetë me ata të cilët të munguan shumë: -Lumi, nipat, mbesat dhe shumë e shumë njerzë që të kanë munguar aq shumë. Ata që dheu i mori perpara teje: - patriotat e lirisë. Besoj shumë që je shliruar nga shpirti yt i gjërë që sa herë u gjet ngushtë në këtë botë të rrjeshme. Gjithë ato brenga me peshë mali që i ke pas na i ke lënë neve këtu, në zemen tone, në tokën tone.

…Fati yt ishte të mos e gëzoje 100 Vjetorin e  Shqipërisë, të Shqiperise së cunguar. E ne, shumë jemi të hidhëruar dhe nuk dime se  edhe sa 100 vjetora do të bëhen dhe nuk do hiqen “cunëgat” që cunguan Shqipërinë Natyrale. E ndjej se Ti, Ali Podrimja,në atë jetë ku shkove je i bashkaur, po neve na le cop-copë. Cope-copë Dajo, si ajo harta e vjetër e që e mbajëshe ne xhepin tënd dhe filluan disa copa me ti humbur,..

Nuk kam çarë të tregoj. Por sa me thanë, po të kallxoj se per 100 Vjetor është stolisur e gjithë Shqiptaria në kuq e zi. Veç mos mendo që jemi të kënaqur sepse ende kemi me shumë të zeza se të mira në kete Komb i cili ende nuk din se ku shkel dhe se në cilin varr i ka futur njerëzit që lan gjurmët  në karvanin e gjatë të shqipëtarisë. Ne jemi ne at’ mjergull per të cilen na thoshe shpesh: - Mos dilni në mjergull se mund të humbni rrugën!

Ali, amanetin tënd që gjithnjë e kishe në shpirt e ke lënë edhe ne shpirtin tone , amanetin per Shqiperinë, Kadaren, Agollin, Librin, Natyren, Lumin…Vet jeta jote eshte nje Amanet!

…!

Dajo:

Do të tregoj veç një gjë të vogel,se çafrë ka ndodhë atë ditë  kur të varrosëm. Filloj një si oshtimë, një si za bjeshkes-kreshtash, prej në mes të kërshave të Mbi-Drinit. Aty po folshin shumë njerëz se ja: - ketu Aliu  Ynë kërcente e kendonte dhe i ka mbetur emri Ali.

Ali, besom i dashur daja im:- shungullonte gjithë lugina  e Drini  dhe ato kërsha ranë dhe u qetësuan bashk me shpirtin Tend …pa ba zë. Njëri me tjetërin u pajtuan për amshimin Tend.

…!

Ali tregoju të gjithëve atje ku ke shkue se Kosova ka mbet si shtëpija e Nastradinit në mes te Shqipëtareve të  ndarë e nuk di ka t`ja mbajë .E të gjithë le të qeshin. Veç  dëshmorëve mos ju trego çfarë është bërë këtu sepse ata to të marrin edhe ty inati, se ata zgjohën me flamurin Kuq e Zi dhe nuk dijn çfarë po ndodhë me Kosovën. Lej të kënaqën për atë gjak që kan derdhur për Shqipërinë Natyrale. Të kënaqën me atë që nuk dijn çfarë me të vërtet po ndodhë me trojet Shqipëtare dhe janë në atë ëndrrën e vertetë që e kan parë para nesh.

Fillo Dajo të bësh punën e palodhëshme që e bërë në këtë jetën tonë dhe ngadalë bindi t  gjithë atje se, ne këtu,ne kete ane te jetes që quher Mbitokë, jemi bijët e juaj dhe të gjithë atyre që ranë për ne.  Besoj se edhe ma shumë do të përmirësohemi dhe at’herë ju tregon atyre se janë bashkuar të gjithë shqiptaret. Edhe vet-ju at’herë do ndiheni më të lëhtësuar  në shpirtin tuaj, ne shpirtim tuaj qe faleminderit prej Jush, nuk e moret me vete por e lat aq bujarisht dhe heroikisht në mes nesh. Dhe ketu, Shpirti juaj eshte jo vetem Mbitokë, por eshte edhe në Mbijetesë!

Krenohëm me ty Dajo, vetëm për një bindje na e le: “Shqipëria nuk do humb asnjëherë” … E ke pas edhe një fjalë-thirrje që aq shumë shpesh që e ke folë: -A bashkohemi BRE?!

-  09.11.2012 –