Vullnet Mato: Fundi fatal i njerëzve të tmerrshëm

Vullnet Mato

FUNDI FATAL I NJERËZVE TË TMERRSHËM

Njerëzit e tmerrshëm i pjell mitra e egoizmit,

ngjizen me spermën përdhunuese të djallit të zi.

Rriten në prehrin me thumba gërricës të cinizmit,

ushqehen me tërbimin e etur për pushtet pa kufi.

Ku u shua jeta demoniake e Neronit të llahtarshëm,

që mbuloi Romën e lashtë me shkrumb dhe hi ?

Ku u mbulua me rrënoja Ivan Grozni i tmerrshëm,

që hëngri edhe kokën e të birit bashkë me Rusinë?

Ku u burgos në vetmi Bonaparti i zhgënjyer,

që gjysmën e Evropës e ktheu varr për të vdekur?

Në cilin bodrum piu helmin Hitleri kryqethyer,

që e bëri qiellin e botës të vjellë vetëm hekur?

Ku plasi si dinamit zemra e Millosheviçit serbomadh,

që derdhi përrenjtë e lotëve të Bosnjës e Kosovës?

Në cilin tunel u fsheh si miu Sadami mustaqemadh,

që mbolli Irakun me çelikun e predhave të botës ?

Në ç’thellësi oqeani ushqen peshkaqenët Bin Ladeni,

që zbrazi damarët e gjakut arab me kamikazët e tij?

Ku po përgatit varrin e vet kodoshi Kadaf koloneli,

që mbolli një shkretëtirë me kufoma nëpër Libi?

Si nuk mësojnë pasardhësit e tyre të zellshëm,

që popujt e pavdekshëm po kërcënojnë kurdoherë,

se kali i marrosur i revanit të tyre të tmerrshëm,

të shpie domosdo e me siguri vetëm në humnerë?...