Sarë Gjergji: Poet

Sarë GJERGJI

POET

(me rastin e 133 vjetorit të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit)

1.

Eja dhe shih të zverdhur në palcë

tokën e premtuar të artit në këmishë nate

dhëmbët e bardhë në copëra mishi kudo në horizont

lotin e botës në sytë e mi

në dhimbjen që fshihet në çdo qelizë të qenies sime

fytyrën reale të botës shih, fitimtare në asgjë

midis poezisë dhe poetit një univers ndan, Poet

këtu kemi harruar se në fillim ishte Fjala

të dezorientuar në rrugët  tona

sinorin mes hirit e artit ngatërrojmë

një dëshmi më shumë për fytyrën engjëllore të ligësisë

gjuhë e Atit tim u dvar, Poet

kush nuk tallet me artin sot

eja  sërish, të lutem

se poshtë ka rënë fjala këtu

tokës së tharë të mendjes sonë

muzën dhuroja

2.

Dhe, çka tash, poet

maskat ranë

dikush përditë vret

Imzot Bogdanin e mulla Ymerin

133 vjet pas

Prizreni mërdhinë e Lidhja veç n’vargun tim digjet

Ti, Populli im, për ku je nisur  kështu?