Kulturë
Vjersha nga Janaq Pani
E shtune, 05.03.2011, 01:53 PM
Janaq Pani,
SHPIRTI
Ashtu si Aragoni
nuk desh
t'i prangosë vargjet
me shenja pikësimi,
ai shpirti i yt poet
po edhe imi
vetëm çpranguar
do të dijë të shfaqet.
MERAKU
Në çdo hap që hedh njeriu
i ri, apo plak,
si gjalmë për këmbe
të ziut
lidhur i rri një merak.
LAKURIQI I NATËS
Lulet
që shpërthen pranvera
me aroma
e ngjyra plot,
vetëm lakuriqi i natës
nuk i prek
as nuk i sheh dot.
MOLLA E VETMUAR
Lart në pemë
një mollë e vetme
heshton
pa shoqet pranë,
s'ka më lëng
përditë tretet
se vjeshta shkoi
e gjethet ranë.
NË TOKËN E TË PARËVE
Në tokën
nga të parët trashëguar
me djersën time
u ngrit një kopësht i lulëzuar,
ullinj,
limonë,
portokalle,
e vijnë zogjtë duke kënduar
mbretërisë e gjelbërt
t'i falen.
SHOKU IM
Shoku im
miku im
kur e kur më përqafon
e më ngjan
si ajo lëvorja
që në pyll
pemët i mbron.
Sa ia ndjej
unë ngrohtësinë
si një dielli në ditë dimri,
e njëlloj
e ka freskinë
si në verë
uji i burimit.
Gati - gati
zëri i tija
këngë zogu në pranverë,
po dhe unë
i ngjaj atija
miqësia
ndaj ka vlerë.
VITI I RI 1991
U plak brenda natës
Qeparoi
në gjunjë e uli
varfëria,
mbi ëndrra
tej kufijve mërgoi
më guximtaria
rinia.
Vrapuan tej malesh
si rënie fletësh
që era mbart
t'i hedhë diku,
pa veshur mbetën
kostumet e martesës
dhe vellot nusërore
po ashtu...