Vjersha nga Janaq Pani

Janaq Pani, Toronto

SHPIRTI

Ashtu si Aragoni

nuk desh

t'i prangosë vargjet

me shenja pikësimi,

ai shpirti i yt poet

po edhe imi

vetëm çpranguar

do të dijë të shfaqet.

       MERAKU

Në çdo hap që hedh njeriu

i ri, apo plak,

si gjalmë për këmbe

të ziut

lidhur i rri një merak.

   LAKURIQI I NATËS

Lulet

që shpërthen pranvera

me aroma

e ngjyra plot,

vetëm lakuriqi i natës

nuk i prek

as nuk i sheh dot.

   MOLLA E VETMUAR

Lart në pemë

një mollë e vetme

heshton

pa shoqet pranë,

s'ka më lëng

përditë tretet

se vjeshta shkoi

e gjethet ranë.

NË TOKËN E TË PARËVE

Në tokën

nga të parët trashëguar

me djersën time

u ngrit një kopësht i lulëzuar,

ullinj,

limonë,

portokalle,

e vijnë zogjtë duke kënduar

mbretërisë e gjelbërt

t'i falen.

     SHOKU IM

Shoku im

miku im

kur e kur më përqafon

e më ngjan

si ajo lëvorja

që në pyll

pemët i mbron.

Sa ia ndjej

unë ngrohtësinë

si një dielli në ditë dimri,

e njëlloj

e ka freskinë

si në verë

uji i burimit.

Gati - gati

zëri i tija

këngë zogu në pranverë,

po dhe unë

i ngjaj atija

miqësia

ndaj ka vlerë.

  VITI I RI 1991

U plak brenda natës

Qeparoi

në gjunjë e uli

varfëria,

mbi ëndrra

tej kufijve mërgoi

më guximtaria

rinia.

Vrapuan tej malesh

si rënie fletësh

që era mbart

t'i hedhë diku,

pa veshur mbetën

kostumet e martesës

dhe vellot nusërore

po ashtu...