Poezi nga Hajdin Morina

Hajdin Morina

GJUHA SHQIPE

Më je kryeemër i të gjallëve

Dhe i të vdekurve të mi

Kryekështjellë e Shqipërisë më je ti

Rrëzove perandorë

Mbretër pashallarë

Xhandarë udbashë

Spiunë e tyxharë

Tek bënin çmos

Me mjetet

Më çnjerëzore të njerëzve

Ta bënin terr të Kozmosit

Qiellin dhe tokën tonë

Kryekështjellë e vetme

E shpirtit

E tokës

E qiellit

Kufi që të vuri Zoti

Kryezonja ime

PUHIZË NDËRPLANETARE

Një puhizë ndërplanetare

Flokët seç t’i shprish

Retë seç i djeg

Sytë me kaltërsi e zjarr t’i vesh

Nga cila galaktikë u shkëpute

Zjarr i cilit yll je

Fluturim drejt tokës u nise

Të shuhesh para se të mbërrish atje

ODE PËR BUKURINË E SAJ

Në qiell s’ka ylbere

Si kjo buzëqeshje

Asnjë lumë në botë

Nuk ka ujëvarë më të bukur

Se këta flokë

Asnjë det nuk ka valë

Si këto fjalë

Asnjë yll në gjithësi

Nuk ka zjarr si këta sy