Cikël poetik nga Hasan Qyqalla

Hasan QYQALLA

DITËN E DIEL

Ditën e diel, do bëhem poet

Mbase djajt janë në gjumë.

Ditën e diel, do bëhem këngëtar

Këmbanat e mëngjesit, simfoni të kthej(bëj)!

Ditën e diel do bëhem piktor

Te ngjyrosë peisazh shpirtin e trazuar.

Ditën e diel do bëjmë dasmën e madhe

E djajtë të pëlcasin deri në kup të qiellit!

Ditën e diel u bëra dhëndërr vargu...

Ditën e diel erdhi lindja e pavdekësis!

...E NESËRMJA

Do bëhem shigjetë kalorësi mesjetar

Të çaj shekujt në palcë

Të shpalos

Të gjurmoj

Gjenin e dellit...

PASDITE E VRARË

- Kushtuar Bekim Fehmiut, aktorit të madh Shqiptar-

Sonte

Nuk pritëm tragjikën

As në dramën Shekspiriane!

E dij se ti nuk vrave djajt (për rreth)

Fluturoje në krah Skifteri

Folen gjurmoje

Dhe Kullën e vjetër

Pa thyer çepallat e syrit

Bekoje etnin ...

Apo  sot (pasdite) i shpallë luftë Shekspirit

Të dehur sufler i skenës

Kur ai tragjedi (në letër) për teatër shkruan

E Ti gjakon  “skenen”!

Prologu : “Pasdite e vrarë”!

Dramë pa regji

Film pa skenar

Epilogu : prehet në përjetësi

 Ndjesë, ju lutem për Ndjesi!

15. 06. 2010. Brohl

LULËBEKUAR

Kujdes për Lulen, që mbollëm mbrëmë

I falë një pikë loti, sa herë ti qanë...

E për rreze dielli, ke syrin ngjyrë dritë

Me të çel petalet, f’tyrën time fanit.

Herët me aurorën, shijo atë (këtë) aromë

Mos më fto sonte, ndjehem si në komë!

Si çalon kujtimi, s’kuptova as dje...as sot

Saharan njom loti,... lum do bëhet në mot.

Jetojmë në dy pole, gjithë shpirtë-salduar

Një (ky) trung me gjethe, qoftë Lulëbekuar!

TAKIMI ME DA VINÇIN

Takova Da Vinçin, n’atelien e vjetër

Bënë portret pikture, Mona Lizën e re

U zumë kot së koti, për talent në vepër

Nuk të njoh fare ! ... Më thuaj cili je!?

Më magjeps portreti, (brilant)veç sa nuk e putha

E bukura Mona Lizë, qeshur futë bela

I dëftoja vargjet, me ngjyrë të avullta

U përqafuam si miq, të dy kemi qarë!

ZHGËNJIMI

1.

Në lagjen e parë, bri fshatit tjetër

Zgjohen dhe erren, një çift ca i vjetër!

Rropaten me ditët, në mosh të thyer

Me lot në sy, gjithnjë të zhgënnjyer.

Me gjak gjakosëm, çdo pëllëmbë toke

Me djersë ujitëm cep më cep Europën.

Çdo vit përkundëm, djepin e drurit

Ballë vatre këmbëkryq, dikur fjalë burrit.

Veç hije kujtimi, as burrë, as grua, as fëmij

Vëmë e vemi tok, dy pleq si çilimi...

Gjithë tret n’ mërgim, seç i fshiu stuhia

Në heshtje dergjemi, seç na zu vetmia!

As pulë, as gjel, zog s’ lëvizë nga dera

Ç’ më kujton atë zi-mot, kur patë rënë kolera!

2.

 Më premtuan kthimin, sa të bëhet mirë

Pritje kot dekade, në Kosovën e lirë...

Ndërrohen qeveritë, ministra të “bimbashit”

Ende për mërgimtarët, “batuta e Dashit”...!

Qeveri pa shtigje, për uzina s’u ha palla

Nga dy-tre pleq, s’ka më shumë mëhalla!

3.

Tjerët moderohen, qasen majë soliteri

Të gjorët e moshuar, bëjnë jetë mizerie!

Do kalojnë dekadat, do uleni në “saf” tonë

Sa për korrigjim, çdo gjë do jetë vonë...!

Përjetova Lirinë, Qeveri mos t’ qofsha falë

Pa djem, pa vajza, pa ndrru as një fjalë...!

Po u preka në sedër, mos bëni me gisht

Të urtët kanë thënë: “Dardha ka bisht”!