Poezi nga Petraq Kote

Petraq Kote

Mërmërit buza e zjarrtë

Vjen e ikën an’e hane

Mendja ime e ndërkryer

Kërkon ëndërrat putane

Që la herash portë e dyer.

Ikën shoktë, miqtë dhe haretë

Zemra theri dhe nemiti

Erdhën, shkuan lindje, perëndime

Asnjë yll e hënë,  s’ ndriti!

Veç një çupëz mik’e jetës

Mu përqas këtë kohë jetime

Dielli i syrit vetëtitës

thuri napëzat agime.

M’uli tinëz përmbi buzë

Varkzën e buzëve të saj

Që aherë limani plak

Veç këndon e nuk ka vaj!

Mërmërit  buza e zjarrtë

Me fjalë zjarri posht nën faqe

Shkul nga gjoksi dëshpërimet

Zemr’e mbushur me 100 shkaqe…

Tiranë, 7 gusht 2010

Shtatore

Lakuriq shtatore, në sy më kë mbetur

Mosha të ka ndalur, 16

Hiret mbuluar push, askushi prekur

Zot! Sa krejt naive! Kë, ti prêt?

Si perëndi e mitur, shikim trembur

Gati loti i ëmbël të çurgojë;

Oh! Me njërën dorë mbulon poshtbarkun

Tjetrën bërë shuplakë, të artzën gojë…

Fier, 4 gusht 2010, kur në lokal “ Alpar “ po pija një çajë me

poetin Shpendi Sollaku Noe.