Nebih Bunjaku: Testamenti i lotit

Nebih BUNJAKU

TESTAMENTI I LOTIT

Të pagjeturve

Në natën bizantine pa hënë

Ne jemi plaga e dhjetë

E Gjergj Elez Alisë

Bërë nga hienat korb të zeza

Kur me dhunë na rrëmbyen

Në prag të Shtëpisë

Tani na ka mbetur vetëm shpirti

Midis Jetës dhe vdekjes

Në kohën e ndarë me thikë

Imazhi ynë miq

Varur në grilat e Kuvendit

Është odisejada jonë

Testament i lotit

Lëbyrur nga dielli

Lagur nga shiu

Le të ndizen qirinjtë

Që të ngrohet pak shpirti

Në rrezet e Lirisë

Kur zemra ka dhimbje

Për eshtrat e humbur

Ëndrrave të tishta

Në pentagramin e mallit

Në ritualin e Pritjes

Nuk duam të jemi

Mjet kusuritjesh

Në sofrën e djallit

Liria nuk bën tregti

As me robërinë

As me vetveten

As me hijen tonë

Ne nuk jemi të humbur

Jemi në themelet e Lirisë

Të Humbur janë ata

Që ende jetojnë

Në iluzionin e

Vdekjes sonë

Prishtinë, 29.7.2010