Demir Krasniqi: Zahir Cakolli - Legjendë e këtij trolli

ZAHIR CAKOLLI – LEGJENDË E KËTIJ TROLLI

Në çdo kohë e në çdo vend ,

Çdo kund ka nga një legjendë ,

N’ histori ato shënohen ,

Nëpër shekuj do t’ kujtohen .

Në Gollak e  nga këto treva –

Një legjendë e ka Krileva .

Legjendë e gjallë  e këtij trolli –

Do t’ përmendet Zahir Cakolli .

Kjo  legjendë është  e vërtetë –

Në pranverë dyzet e tetë ,

Ramazani sa kish mbarua ,

Ditë  Bajrami kishte qëllua .

Për këtë festë të gjithë janë gëzua ,

I madh e i vogël herët janë  zgjua  ,

Veshë e mbathë mirë janë shtrëngua,
Janë nisë herët n’ xhami me shkua .

Burra e djem herët janë nisë –

Drejt Krilevës – drejt xhamisë,

Nën drejtimin e imamit ,

Për me i  falë namaz  Bajramit .

Ramë Cakolli me djem e nipa –

Janë  zgjua  herët pa dalë drita ,

Ara e shtigje kanë trupua  ,

Sa ma shpejt  n’ xhami me shkua .

Veshë e mbathë si asht ma s’ miri ,

Përmbas tyre asht nisë Zahiri ,

Bashkë me ta n’ xhami me shkua,

Por askush s’e ka hetua !

Ai Zahiri - 6 vjeçar  ,

E kish veshë një  këmishë të bardhë,

Deri n’ bregoren Kabuej ,

Nuk ka mundë të  shkoj  ma ndej !

N’ Kabuej kur  paska  dalë,

N’ atë vend  djali koka ndalë ,

Vështron djali nga ai mal –

Si shkojnë burrat n’ xhami me u falë?!

Krisi pushka , krisi tupani,

Në Krilevë u fal Bajrami.

Gjithë xhemati tu u  përqafua ,

Njëri – tjetrit  duke  i  urua .

Kështu malësorët e kanë traditë,

N’ Ditë t’ Bajramit n’ shenj me qitë,

Ndërmjet veti me ba garë –

Kush prej tyre asht ma shenjëtarë  ?!

Për shënjestër e kanë caktua ,

N’ Kabuej gurin me e gjua !

Aty ishte një   Guri i Bardhë,

Ku Zahiri ish ndalë ma parë !

N’ Guri t’ Bardhë mbi Kabuej –

Gjithë xhemati gjuanin shenj !

N’ vend të  Gurit , atë ditë  pahiri –

Shenj për gjuajtje  ish  ba  Zahiri !

Ja kanë nisë me  u ndezë  rafalet ,

Ushtojnë lugjet, jehojnë malet ,

Tym e zjarr po shkon mbi tokë ,

Askush shenjin s’ mund  e ka rrokë !

Në atë shenj gurë xhevahirit ,

Kishte gjua  edhe baba i Zahirit !

Breshër plumbash – pushkët pëllasin ,

Por as një  s’ mund  e godasin !

Tanë me rend shenjën e kanë gjua ,

72 plumba i kanë harxhua !

Kur pa pritë pluhur u  qua  –

Një  fëmijë  i vogël n’ kamë  asht qua !

Të gjithë burrat  janë  tmerrua –

Çka asht ai  fëmijë  që n’ kamë u qua ?!

Të gjithë bregut kanë vrapua –

Me e pa  fëmijën  gjallë e ka  shpëtua ?!

Vrapojnë burrat bregut përpjetë ,

Atë Zahirin t’ gjallë e kanë gjetë ,

E ka qua  djalin përpjetë –

Asnjë  plumb se kishte prekë !

S’ ish kanë shkrua  djali me  vdekë  ,

Zoti i Madh me fuqi t’ vet ,

I dha ymër i dha kuvet ,

Fat i madh i priu për jetë !

Gjilan, më 18 Korrik 2010.

Demir KRASNIQI