Poezi nga Hasan Qyqalla

Hasan QYQALLA

EPITAF NË KRONIK

Azem Shkrelit

Bulëzat prekën botën matanë, të bartë tek „Engjujt e rrugëve“!

Skalitë metaforën „E dij një fjalë prej guri“

“shpërthen vullkani„Nga bibla e heshtjes“!

Formulën e pagëzimit tek„Përgëzimi i fjalës“

akordon telat me„Kënga e hutinit“

Përjeton “Natën e pagajve”...

dhe ecën,ecën kah “Karvani i bardhë”!

Të pjek në çerpik “Sytë e Evës”...

dhe ashtin kronikë te “Fosilet”!

Vendshenjtë “Varri i qyqes” a thua ngryset

 një “shtatë nga ata”apo vdiset

E “Muri përfundi shqipeve” kalbet,

 reflekton magji në “Lirikë me shi”!

 Atë stinëvranët kërkoja prekjen e rrezes së Diellit

Buzëdetit në Shën Gjin, permallohet (poeti) xha Gjoka

Shpalosim thesaret ,... më tha, ç’ma kujton atë burrë t’Shkrelit

T’i dergosh shumë t’fala nga Gjokë Beci, sa ujëdeti e dhetoka!!!

Më fal ...!

Më fal Azem SHKRELI

Per formulën e poetit,

Per ashtin e Trollin

Per vdekjen e parakohshme!

Kush t’zë emrin sot?!

Kush përkujton Azem Shkrelin!?

Heu  “dala e plast”!!!

Kush kujton “FJALË” prej guri?

E nuk njeh Fjalën tënde

as formulen e Pagëzimit.

Ah, i dashur poet,

Nuk e ndjeva dhëmbjen e vdekjes sate

Më shumë se ditën e djeshme...

Ennepetal, 23. 05. 2010.

Varrmihësit

 S'e njoha trillimin

as thikeshpinën se ndjeva

gjer sa gjaku

rrodhi curril!

Nuk më kujtohet

a ju ra ndoj pikë gjaku

në ditën e Diel

të pagezuar "Dita e madhe"!

E vranë poetin e ashtit

pas vdekjes ... në varr

e zgërdhihen vampirët

me dekorata në duar

trekëndësh...

si në teatrin antik!

Kur e rivarrosën poetin

vetëm artëdashësit kanë qarë

varrëmihësit thanë:

do ta bëjmë tradicional!!!

 Enepetal, 23. 05. 2010.