Kalosh Çeliku: ‘’Disidenti’’ Melez

KALOSH ÇELIKU

“DISIDENTI” MELEZ       

                    (Monodramë)

Ngjarja zhvillohet në mesin e librave, në Rezidencën e

 “Disidentit” Melez t? pal?pi, n? katundin P?rtejzalli.

Trima pas lufte

Skena:

Libra të hedhur andej – këndej nëpër skenë. Një tavolinë pune dhe një karrike. Mbi tavolinë një gjygim me çaj rusi. Një shtrat pranë dritares. Një fotografi e Skënderbeut në mur. Karshi saj, një e Adem Jasharit… Edhe një tjetër e Jusuf Gërvallës… Flamuri kuqezi mbi tavolinë…

“Disidenti”Melez i pal?pi me tesha të zeza dhe kërpeshin kuqezi përqafe hynë në dhomë duke e zvarritur një Kukull Femër me veshje kombëtare kërçovare. “Disidentit” Melez t? pal?pi bythët i kanë kërcyer mbi setre. Në  gjoks ka plot dekorata lufte. Rruza për qafe… Tespi kuqezi n? dor?… E ka në dorë edhe një libër me poezi – “kryevepër patriotike”…

Ecë, Nusja ime me pashterk? t? kuqe ulu në shtrat, të ikim pak nga Mulliri i Arapit!… Shelgjet që ma zën? frymën… Taxhia më ka mbetur në fyt… Pusho pak! Po, të duash futi edhe një sy gjumë. ( E shtri në shtrat ). Ashtu. (Këmishën e gjatë t? m?ndafshit ia çon pak përpjetë duke ia zbuluar bythët). Mos u zemro për këtë veprim patriotik! E kam për frymëzim. Ushqim të “veprave artistike”. ( E ngre gjygymin dhe qetë çaj rusi në gotë). E do edhe ti një gotë? Jo, ë?! Ehë… Ehë?… Ehëëë… E di unë, ti e do një shtambë me verë. Nuk je muslimane si unë me tespi kuqezi n? dor?. Pesë vakte nuk i falë në ditë përpara këmbëve të hoxhës. Edhe ramazan nuk mbanë  P?rtejzalli. Edhe haxhic? nuk ke qenë në Mekë… Fatkeqësi kombëtare… E di unë, të ka infektuar Rebel Rrapi me poezi erotike. Edhe, ndoshta të ka larë me verë… Kokë e këmbë të ka bërë haram... Ku ta di, unë fakiri?!…

Megjithatë, gëzuar! (E cakrron gotën e çajit me bythët e zbuluara të Kukullës Femër). Vërtetë, jam patriot i madh, po kësaj radhe do të shkruaj poezi dashurie. E kam vendosur t’ia mbyll gojën atij poetit rebel, që na i shurdhoi vesh?t me atë Miken… Verën dhe Rrapin… E sheh tashti se, si shkruhet poezia për miken. Vërtetë, kam shkruar poezi patriotike, po ashtu e deshi koha. Tashti, kur e fituam luftën, ja i erdhi radha edhe dashurisë. Unë, nuk dola në male me UÇK-në, po unë kam luftuar qysh në kohën e komunizmit. Moti unë i kam nxjerrë armët nga brezi për liri… I keni harruar shkrimet e mia në gazet?n e “pavarur Rrena”, plot patetik? artistike: Shkina… Shkje… Nëna Parti më përkundte në prehër, më jepte gji… Fuqi si Mujit e Halilit t’u bie Sarajeve të Qeverisë… Bereqetit të Nënës Parti… Natë e ditë t’ua fërkoj herdhet patriotëve kuqezi… Shpesh-herë edhe t’u vihem pas  në Qeveri, mos u bien udhës…

Unë kam qenë edhe partizan… Edhe komunist… Nuk e besoni?!… Jo, ë?!… Ja, shiheni ku e mbaj shokun Tito… Edhe yllin e kuq pesërrembësh!… (E kthen jakën e setres në tjetrën anë. Vërtetë, shihen shoku Tito dhe një yll i kuq pesërrembësh). Në demokraci, ballistë. Edhe atë, me shqiponjën e zezë dykrenare në ballë… Në mitingje… Kuvende të Nënës Parti… Nuk e besoni?! Ja, shiheni në vepër!… (E nxjerrë nga xhepi një kësulë me shqiponjën e zezë dykrenare). E ky, këtu kush është me gjithë këta brinja?!… ( E tregon shenjën e Skënderbeut në setre). Skënderbeu, ??!… Vetëm se, jo ai i Prishtinës që e ka ulur shpatën…. Ose, ai i Shkupit, që e ka futur në brez… Edhe, as ai i Dibrës Madhe pa kal?, që është nisur më këmbë ta pushtojë Kalanë e Kërçovës… Po, ai i Tiranës, që e ka ngritur shpatën lartë n? dor? për luftë… Punemadhe, më përgjigjeni… Ku dini ju, çka është patriotizmi… Nëna Parti… Atdheu… Lufta për Liri…

Ehë… Ehë?… Eh???... Edhe pak duhet ngritur k?mish?n e m?ndafshit. (Ia zbulon pak më shumë bythën Kukullës Femër. Përsëri, e çon gotën e çajit të rusit). Gëzuar! Tashti do ta shihni se çfarë vargjesh do të dalin nga kjo kokë. Antologjike. Kritik Ziu do ta shti edhe në antologjinë e Tun Batunëve, rrëzë Sharrit. (Ulet në karrike dhe me zë shkruan në kompjuter mbi tavolin?):

S’kam kohë të merrem me frikën

Shepjtoj t’i dal vdekjes k?lyshçe

E t’i futem i tëri në bythë…

Kryevepër, ??! Eh, Rebel Rrapi! Rebel Rrapi! Kësaj i thonë poezi, e jo atyre që i shkruan ti nën Rrap. E sheh, pse deri më tashti nuk kam shkruar poezi erotike? Jo, m? p?rgjigjesh. E di, nuk e sheh. Ja, po të tregoj, o poet ashik! Gëzuar për shëndetin tënd nën Rrap!… Zonën e lirë… Edhe pse, këto ditë në gazet?n “Rrena” u botua një shkrim se ka shterë Shadërvani… ”Boemi i dikurshëm, që tash i kanë ngelur në tru tamam si Rrapit: galat, zogjtë, miza dhe bullari…” Tre parlamentarët që e kishin gostitur vendasin e Shkrimtarit me “nga një uiski dopjo” siç i thonë në Shqipëri, e kishin porositur kamarierin: Të piqnin prej mishit më të mirë dhe sa më shpejtë të hiqte pjatat me qepë, se e kishin qelbur tërë Rrapin për rreth. E njëri tha me shumë ironi, ky Rrapi më nuk është i atij boemi, po është i yni.”

Hi-hii-hiii… U lumt?! (E ngre gotën e çajit të rusit dhe cakrron përsëri me bythët e zbuluara të Kukullës Femër). Gëzuar! Gëzuar, edhe ti, o Yllkuqi i Kërçovës, që më në fund nga Partallmenti, zbrite nën Rrap! E lidhe gomarin nën hije. Kërpeshin kuqezi e vare në një degë… E pret Nënën Parti edhe njëherë të të hip në foltore… Tym e flak? të nxjerrish nga goja… Çka, më thua se edhe unë jam vonuar nën Rrap?! Moti është dashur ta varë kalemin në një degë. Mikes t’i shkruaj poezi… Jo. E ke gabim. Nuk kam shkruar se, kemi qenë në robëri… Shkau na shkeli te dera… E tashti pasi erdhi liria, mu zgjidhën duart… Frymëzimi… Pena… Erdhi Muza... E di, Rebel Rrapi do të thotë: n? demokraci iu zgjidh?n edhe brekët… Po, jo! Nuk ia plotësoj atë dëshirë. Unë kam lindur dhe do të vdes patriot. Unë kam lexuar poezi patriotike edhe mbi varret e dëshmorëve. Në mesin e tyre kam kërkuar të këndohen këngë patriotike me çifteli… Po, armiqtë e kombit nuk ma plotësuan këtë dëshirën e fundit. Më mundësuan t’i lexoj vetëm poezitë e mia, të bëj përurimin e “kryeveprës patriotike” në një shtëpi kulture. E di se çfarë duartrokitjesh t? zjarrta kam marrë unë nga populli? Nuk e dini. Ju, nuk i dini as edhe dyluftimet që i kam pasur unë me Nënën Parti. Çka, më pyesni për postet partiake?! Po, edhe poste kam pasur në Parti. Kryetar dege n? Katund. Vend pune si postier. Po, si jo. Nuk jam morr, po plesht… Hoop, kërcej… E kanë vështirë të më shtypin argatët e Qeveris?…

Heroikisht, edhe Nëna Parti po jep shpirt… Lidershipi… Hi-hi-hiiii… Udhembarë!… Zoti ua faltë Xhenetin… E kam UÇK-në…  Qeverin?... “V?llez?rit”... Pse, i keni hapur sytë? Bini pa mend… Nuk e keni ditur se, unë për të ardhur këto parti politke në pushtet, kam punuar tinës në këtë Shtet… Edhe për UÇK-në kam punuar tinës, nëpër çajtore… Kok? m? kok? me “v?llez?rit”, te Mulliri i Arapit... Nuk e dini?! Vërtetë, nuk dola në male me kalemin krahut, po me zemër kam qenë në çdo betejë t? p?rgjakshme… Edhe në Tanushë… Edhe në Shipkovicë… Edhe në katundet e Kumanovës… Edhe n? Kalan? e Tetov?s...

Nuk më besoni?! Jo, m? duket se m? thot? Rebel Rrapi. E di, përsëri do më thoni e bënë për poste… Vende pune n? Qeveri... Lekë… Pasuri… Po, dreqi ta haj, kështu më mësoi Nëna Parti. Ajo e ka fajin. E para ma hodhi grepin. Unë isha vetëm peshku, që e hëngra grepin vetëm për një krimb. Ecë, tashti e noto në Hurdh?. Noton, po si jo, edhe kryem?shehtas. Vetëm ku, në barkun e Nënës Parti… Post?, mes letrave… Askushi nuk e çan kokën për poezi patriotike, përveçse të vdekurit mes varreve. E me çka mund të të ndihmojë Skënderbeu?!… Adem Jashari?!… Me asgjë… Nëna Parti është ajo që ta vë litarin në qafë… E tërheqë shkamin… I paguan këlyshët të të kurdisin linçe intelektuale e fizike… Helmime… Kur t’i teket të bënë poet… Shkrimtar… Kritik letrar… Gazetar… Doktor shkence… Redaktor në redaksi… Drejtor… Ministër në Qeveri… E ti vazhdo prapë të shkruash poezi patriotike, përderisa nuk të delë shkuma për goje e për bythe…

Megjithatë, unë nuk lejoj q? Partia të ma vë litarin në qafë. Shkaku: nuk jam viç i pal?pi, siç thot? Rebel Rrapi. U thash? edhe më parë, jam plesht… Hooop, kërcej… Morrin e shtypin e jo pleshtin… Ecë, Kryevepra ime të bëjmë dashuri!… Ecë!… E hëngrëm livadhin më edhe ne patriotët kuqezi… Vdiqëm… E di pse? Jo. Hëngrëm fiç… E populli thot?: h?ng?r fiç dhe vdiq... Vendin e kemi mes varreve… Një mut do t’na vënë te koka, një te këmbët… Rebel Rrapi, ndoshta edhe do t’na stërpikë në Ditën e Shëngjergjit me ujë xherizi… Bythët, do t’na i skuqë me thupër thane: me sh?ndet!… Përmjerë te koka… Ngrehuni, o burra!… Turruni në Qeveri!… E fituam luftën… Erdhi liria… E neve, përsëri na duhen patriotë kuqezi… Poetë Oborri… Shkrimtarë pa talent… Kritikë letrar teknefesë… Gazetarë… Doktorë shkence për Unionin e viçave… Redaktorë sakatë në tru... Drejtorë gjys?manalfabetë… Ministra të tredhur në Qeveri…

Ecë, Kryevepra ime shtrihu në shtrat!… Ecë!… (E rrëzon me egërsi dhe i futet si m?zat i tredhur katundi). Çka? Nuk do… Mos u turpëro përpara Skënderbeut… Edhe Adem Jasharit… Edhe kjo luft? është vepër patriotike… (E pushton). Ashtu. Kështu shkohet në Evropë… Sllavomaqedonia shpallet demokratike… I dalim zot integritetit të Sllavomaqedonisë… Tashti, hipëm përsipër! (E merr dhe e hip mbi vete). Ashtu. E, hë… E, hëë.. E, hëëë… Kërce!… P?rdridhu!... Piskatë!… Oh!… Ooh!… Oooh!… Çmendu!… Nga ajri e nga toka përdore gjithë arsenalin ushtarak!… Helikopterë rusi… Avionë… Raketa… Predha… Demostro focë!… Më fortë!… Më fortë!… Edhe më fortë!… Rroftë Unioni i viçave!… Rroftë Nëna Parti n? Qeveri!…

Hesht! (Nëpërmes të altoparlantit dëgjohet zëri i Hutit…) Hu… Huu… Huuu…. Jo! Nuk është Huti, po Sorraku i Tun Batunit… U ngritë edhe ky lugat… Erdhi nga varret me shokë… Mbylle gojën! (Piskatë). Lufta mori fund. I dor?zuam arm?t... Gjashtë muaj nuk ua kemi dëgjuar zërin. U arratisët në Kosovë… Shqipëri… Nëpër botë… Ikët me frikën në shpinë… O Imzot, nga sytë këmbët!… Nuk na duhen trima pas lufte… Jo! Mjaftë, i kemi këlyshët e Nënës Parti… Hutin e Tun Batuni, që trumbeton fitore në mjetet e informacionit para Vitit të Ri. I rrumbullaksoi premtimet… Lirinë, ua solli shqiptarëve në vend të Babadimrit… Jo! Jo, nuk e kemi ndërmend që të të japim asgjë, as p?r m?shir?. Kënga jote ndjell kob… Vdekje… Robëri… Çka, nuk je Sorraku i Tun Batunit?! Po, kush dreqin je ti, që na këndon natën mbi çati?! Komunisti i arratisur?!… O Imzot, a ende e paske kabinetin e Baba Qiros n? Qeveri?! Ende e bënë politikën e shqiptarëve në Sllavomaqedoni, në emër të partive shqiptare?!… Ende një nga një në kabinetin tënd hyjnë e dalin për këshilla deputetët e popullit… Kryetarët e partive politike… Trusakatët e Unionit të viçave.. Ende mendon të na prish për fitore… Liri... Edhe pesëdhjetë vjet të tjera me Unionin e viçave… Hi-hi-hiii…

Folë, Skënderbe! Folë! Pse, heshtë?! (I drejtohet fotografisë së Skënderbeut, var? n? mur). Edhe ti ke qenë me ne nëpër mitingje… Zgjedhje… E kemi valuar flamurin kuqezi përpara popullit… Edhe Shpatën… E kemi vrarë vëllain për pushtet… Po, ti Adem Jashari çka i thua këtij rrospillëku?! Nxirre mitralozin me dy k?mb?! Ua shkrep në ballë tradhtarëve t? popullit!… Çka?! Edhe ti më thua t’i duartrokis Nënës Parti?!… Himne t’i kushtoj nëpër kongrese… Tubime më tubime t’i shkoj pas mos i bien udhës… Në emër të popullit me t? katra k?mb?t t’i sulem Partallmentit… Ministrive… Zyrave të ndonjë redaksie…

Jo, o burrë! Jo. Tashti e tutje do të shkruaj vetëm poezi erotike. U lodha më me poezi patetike, m? falni patriotike! Shkurt, nuk ua pash hajrin. Unë jam disident… E disidentit i ka hije në Parti politike... Partallment… Ministri… Kabinet… Zyrë redaksie... Ja, arsyeja pse do ta ndërroj edhe k?t? parti politike. E di, do të thoni: kurva i ndërron burrat. Punemadhe. Nuk ?sht? kurv? gruaja q? shkon burr? m? burr?, po kurv? jam un? patrioti melez q? shkoj parti m? parti… Populli thotë: Burri i mirë i mbanë shtatë gra. E Mikja ime trumbeton të kundërtën: Gruaja e mirë është për një katund… Hi-hi-hiii… (Qesh).

Ja, pse të martohem kam pasur frikë. “Vëllai” u martua, i dhash edhe unë do lekë për dasëm. Pesë vjet ia përgaditëm pajën. Nusen e kemi përgjysëm. Gruaja vëllaçko, ka shpenzime. E Rebel Rrapi thotë të kundërtën: burri ka shpenzime. Gra kemi me bollëk. Na mungojnë burrat. Burrat. Një burri i takojnë shtatë gra. E, un? nuk e kam asnj? grua, as p?r far? n? sht?pi. Partia ma gjeti nj? grua, po iku edhe  ajo pas jaranit. Nuk m? gjen m? tjet?r grua, thot?: nuk je i aft? ti p?r grua. Ju nuk e dini edhe si iu përgjigja Partis? kur më gjeti punë n? post?. Jo. Vallë, a nuk është më mirë në vendin tim ta pranoni një tjetër aktivist partiak, ai t? punoj? e n? fund t? muajit rrogën ta ndajmë përgjysëm? E me “v?llain”, rreth hijes së Shelgut në medis t? L?m?s? Edhe këtë nuk e dini?! Mirreshim vesh, q? n? m?ngjes pa asnjëfar? problemi. Vëllaçko, zeje i pari hijen, nëse nuk do t’i përzimë kësulat! Po, me dy enët me groshë? Hi-hi-hiii…. (Qesh). Edhe këtë nuk e dini?! O Imzot, po çka dini ju?! Për çdo ditë në restorant i porositja nga dy enë me groshë. E kur më pyeste pronari, pse dy enë, kur isha vetëm në tavolinë?! I përgjigjesha: e pres edhe një mike. Edhe, dikur kur përfundoja enën e parë me groshë, çka bëja me tjetrën porosi? Jo, nuk e dini. I fërkoja duart. Barkun. E filloja të dytën. Për çdo ditë i rrokullisja nga dy enë me groshë. E ju e dini sa e gjatë ëshët dita. Po, nata? Eh, natën të këndojnë zorrët në bark…

Vërtetë, ju nuk dini për mua asgjë si patriot katundi. Fatkeqësi kombëtare. Edhe po ta dinit nuk ju hy në punë. Nuk e dini ku e kaloj ditën… Natën… Cilës partie politike i rrokullisem në brek?… Xhindet ia përzë mbi çati… I qes edhe fall… E përmbys filxhanin e kafes me një dëshirë… Nuk besoni?! I Pyetni po të doni se si e kemi ndarë mejdanin. Në fund pasi i shikuam filxhanat e tyre, vendosëm ta shikojmë edhe timin, t? patriotit kuqezi. Më thanë: cila nga ne dëshiron të ta shikoj filxhanin? Pasi i shikova me rend të gjitha, ti i thash njërës, më të bukurës. E mori, dhe bluajti kot fjalë disa minuta. Qeshën. Në fund më thanë: vëndoje gishtin në mes të filxhanit dhe mendo nj? d?shir?! E dikur, gishtin fute në gojë! Qeshën edhe më me zë duke ia mbyllur njëra tjetrës syrin. E mashtruam, than? me vete. U kënaqëm me kët? budalla Llagu. Unë nuk munda t’i duroj më dot theshethemet, ua prita: po, unë asgjë nuk kam menduar, oj cuca asgane! Edhe njëherë, u shikuan sy më sy me nj? buz?qeshje. Plasën nga t? qeshurat dhe me barkun n? dor?, ik?n te N?na Parti…

U bindët tashti m? n? fund se, unë kam punuar tinës për UÇK-në. Po. Atëherë, binu duarve! Edhe në këtë pushtet e meritoj një post si argat besnik! Çka, më thoni t’i dëgjojmë këlyshët e Nënës Parti?! Mirë. Ja, ku i keni me bishtin ndër këmbë… Veshët e prerë… (Ngrihet dhe e lëshon radion). Folsja: Dëgjues të nderuar, mirëdita. Në ditën e sotme nga dora e Hutbës jugosllave u vranë nga pusia Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka. Patriotë të flaktë të kombit shqiptarë. Nëpër disa qytete u përkujtuan këta dëshmorë me disa manifestime tradicionale: “FLAKA E JANARIT”. Gazetari ynë gjatë minutave të ardhshme do të bisedojë me dy shokë që kanë punuar së bashku me Jusuf Gërvallën në një redaksi. Bashkëbiseduesit tanë janë Honxho Bonxho, poet dhe Ebu Fakiri, shkrimtar. Gazetari: Zotërinjë të nderuar, mirëdita dhe mirëse erdhët në studio. Mysafirët: ( njëzëri ) Mirëdita.

Gazetari: Zoti Ebu Fakir, ju keni punuar së bashku me Jusuf Gërvallën dhe e keni njohur për së afërmi. Çka do të na thoni diç më tepër për këtë patriot?

Ebu Fakiri: Jufuf Gërvalla ka qenë edhe shok edhe patriot i madh. Unë me te kam qenë i afërt në punë. Shpesh?herë bisedonim për çështjen shqiptare dhe letërsinë. Dihet, Jusufi shkruante edhe poezi. Po, edhe këndonte bukur. Gjithmon? me vete e merrte edhe kitarën. Më kujtohet si sot, kur Jusufi e këndonte këngën: “O kjo anë e lumit ka bylbyla shumë…”

Gazetari: E ju, zoti Honxho Bonxho si e kujtoni Jusuf Gërvallën?

Honxhobonxho: Ah, (Pshertin në vete me patetitkë) kur dëgjova për vrasjen e tyre nga dora tradhtare e UDB-ës jugosllave, ja mu këtu në zemër mu këput diçka si tunxhi. E kam qarë atë ditë si fëmijë. Po, si mund t’i harroj ato ditë që i kaluam së bashku në redaksi kokë më kokë. E nisnim bisedën me letërsinë dhe kalonim në politikë. Jusufi ka qenë një patriot edhe më ia madh se Skënderbeu…

Hi-hi-hiii… (Qesh). Bërllok shqiptar… Spiunë, që sa qenë gjallë nuk i kanë lënë rehat. Edhe tashti poashtu në varr.. (E shuan me inatë radion). O Imzot, frikë të kesh edhe të vdesish një ditë. Bërlloku i këtillë nuk të lë të qetë edhe në varr. Edhe atë, kush të mbanë fjalime të zjarrta mbi kokë?! Derdhë lotë krokodili… Kurora lulesh të vë mbi varr… Bërlloku… Këlyshët me zgjebe, që më së tepërmi të janë ndërsyer pas shpine. E kanë nxjerrë gjuhën na, dy pëllëmbë përpara Vetshërbimit, në Bit-Pazar për një asht… Torbë taxhi…

Mikja ime, mbuloje bythën! (Ia lëshon këmishën e gjatë t? m?ndafshit deri në fund të këmbëve). Patriotizmi yt mori fund në këtë Shtëpi Publike. Gjithë kohën më paske tradhtuar me Rebel Rrapin... Rrospitë Meshkuj… Këlyshët me zgjebe… Trusakatët… Patriotët kuqezi… Nuk je ti Mikja ime, po Nëna Parti me bythët në hava… Këmbët t’i kanë ngritur përpjetë në Partallment… Patriotët kuqezi i kanë shterë herdhet… Lëmën na e mbushën me kopila… Atdheun… Theje qafën, Rrospi! (E merr Kukullën Femër dhe e tërheq zvarrë nëpër skenë. E hudh jashtë dhe ia përplas derën. Edhe çelësin ia rrotullon dy herë. Dikur e merr shpatën e Skënderbeut varë në mur dhe e ngre lartë në ajër. I hipë një karrikeje si kal?, e rrotullon shpat?n n? aj?r gjoja se pret koka njerëzish). Dhe, b?rtet? plot t?rbim:

O bini burrat e mejdanit

Zot t’i dalim Vatanit!…

(Dritat ndizen – shuhen, në skenë. Vet?tim? mbi Çelvjollc?. Shti rrufeja)...

                                                Fund

Shkup, 3 janar 2010