Kulturë

Gazi Buxheli: Kujdes lirinë (Cikël poetik)

E premte, 11.12.2009, 07:27 PM

Gazi Buxheli

KUJDES ME LIRINE!

DINAKERIA

Dinakëria , mbase nga Krokodili
e mësoi dredhinë e lugatit ,
veç lotët i ktheu në buzëqeshje
e dhëmbët në Thikë Pilati…

O NJEREZ !

Në tregun e zi të moralit
hypokrizia mbretëreshë e këmbimit ,
tretur në buzëqeshjen e shtirë
e lotëtët e ç’krypur të pikëllimit …

…krahë i bëhet kotësia
e shpatë logu i çuditshëm ,
por kurrë si kap dot lartëistë
pa naivitetin tuaj të frikshëm …

ANKIMI I PROMETHEUT

Zjarrin se mora për t’u bërë hyjni ,
zjarri ju duhej prandaj ja u dhash ,
edhe i kryqëzuar në olimpin me perëndi
më shumë se kaq asgjë nuk thash .

Gabim o njerëz , ky fat i zgjedhur ,
e ngritja lartë në këtë lartësi .
Unë u dënova për një dru zjarri të vjedhur
e ju më kthyet përjetësisht në hyjni !!

PIRAMIDAT E EGJIPTIT

Të madhërishme , të mistershme ,
në egzotikë mahnitëse
Qiellit ngjitur ,
me mangësinë e llahtarshme :
mbi kocka skllevërish
ndërtuar e ngritur…

NXITIM

Nga ai shkëmb në buzëdeti
së koti u ndamë paksa zëmëruar ,
dhe jo për thellësitë , e as për gjërësitë ,
por për dallgët posht tij tërbuar …

…Ti thoshje se dallga është dashuri ,
trazuar si shpirti i dashuruar ,
Unë thoshja se dallga është urrejtje
Në inate çmëndurie ngarkuar…

…por s’kishin faj dallgët e detit ,
as shkëmbi ku rrinim në faj nuk ish .
Përse na duhej të bëheshim dallgë
kur deti i qetë do bëhej sërish ?!

PLAKU DHE LULET

Në ndothtë o lule që një ditë
ujë s’do t’ju hedh , mëngjesit pa gdhirë ,
fajtorë e mëkatarë s’do të jem unë ,
por vdekja , që as për ju s’do ketë mëshirë .

Dhe kjo në ndodhtë e di
Se inatçore me mua s’do të jeni ,
do të mblidheni të gjitha në lëndinë
e do thoni : te varri i plakut të vemi !

Më shumë se kaq s’dua tjetër ,
as lotë nuk dua , o lule , mbi varr ,
dua veç ju t’ju kem në sy ,
siç në sy më patët kur isha i gjallë .

ABETARJA

Armaturë gërmash
Abetarja e Klasës së Parë .
Levë Arkimedi
me vlerën e syve në ballë …

SHQIPONJA

Herë qiejve në fluturim të lartë ,
herë ulur mbi një shkëmb të vetmuar ,
sy e kthetra ndërë e tendosur ,
në grabitje të një qënie
për ta shqyer e coptuar…

…lakmuar nga shtete , flamuj e poetë .
çuditërisht në simbol lirie kthyer ,
edhe pse grabitja është liri
nënë kthetrat e saj me gjak e lyer …

PERJETËSIA

E çuditëshme përjetësia ,
si dallon gjërat , i merr njësoj :
e pavdekshme Nënë Tereza ,
i përjetshëm Neron që dogji e shkrumboi !

VARRI I VETMUAR

Në anë rruge , një varr i vetmuar
kohën e përjetësisë ngrys e gdhinë ,
askush se di kush është mjerani,
ja dhanë , apo vetë e zgjodhi vetminë …

ndoshta është varr’ i një pelegrini ,
nisur për larg , në Mekën e shenjtëruar ,
por rruga e ndali të ndjerin këtu ,
se koh’ e pelegrinit për të kish mbaruar …

…por ndoshta ish edhe një fillikat ,
që endej si varkë braktisur në det
e gjeti i ngrati , në këtë cep rruge ,
të fundmen gjë që priste në jetë …

ZHGENJIM

Batica , ngulm i ëndrrës së kërkuar ,
zbatica, pendesë në zgjedhjen e saj ,
e pastaj dallgë inatçore
që rrahin së koti bregun e pafaj ….

GURI

Na është dashur guri , guri i harruar ,
edhe pse gjarpërin nënë vete e mbamë .
kur gjarpëri u sul për të na kafshuar ,
me gurin e folesë e gjuam , vramë ….

…na është dahur guri gjithnjë në jetë
edhe pandjesia e tij na është dashur ,
teksa zëmrës kur dhimbja e vret
i vëmë një gur , për të mos rënkuar, a plasur …

SERVILI

U nis për në Olimpin e perëndive ,
që perëndive t’u tregonte vlerat që kish ,
por i kishin ato këmbët e lara ,
prandaj duhet të shkonte sërish …

SHURDHIMI I BET’HOVENIT

Detet pa zhurmë ,
lumejtë në gjumë ,
pyjet pa cicërima ,
rrufetë pa bubullima ,
sallat në heshtje ,
vajtimet si ngërdheshje .
gjithçka në shurdhësi
e bota në habi :
ishte kjo ironi fati ,
apo xhelozi e lartësive
për majën e tij ?

KUJDES ME LIRINE !

Liria , ky zog i çliruar ,
që kërkon rrufeshëm
hapësirat t’i çaj ,
bie shpesh në kurthe të frikshme
nga narcizi i vetvetes ,
a tepria e saj…

Gbuxheli2004@yahoo.com

(Vota: 1)