Kulturë » Kozeta
Këze Kozeta Zylo: Një pikë hëne (Cikël poetik)
E merkure, 09.12.2009, 08:56 PM
Këze Kozeta Zylo
Një ketrush
Nga dëshira e pritjes së zjarrtë,
Po skuqen gjethet e pemëve,
Në këtë stinë vjeshte!
Një ketrush qëndron në majë,
Për të parë ardhjen tënde!
Më rrëqeth
Dhe shihemi pranë sy më sy,
Të mjaltat fjalë s’i themi dot,
Në puthjet tona çmenduri,
Me afsh frymojmë këtë botë.
Dhe harrojmë ç’kemi pranë,
Ç’kurreshtarë fshihen pas nesh,
Brenda mallit tonë të flaktë,
E ëmbla ndjenjë më rrëqeth.
E s’pyes une nga kurreshtarët,
Aq më pak, s’pyet as ti,
Se dashuria gjithë ç’ka brenda,
Hënë e diell i fsheh, në gji.
Si shkumë qumështi
Pranverë të tillë kurrë s’kishja parë,
Me fluridhe bore si petale,
Një mëngjes papritur erdhi,
Butë, butë si manare…!
Mbi qerpikë më qëndronte,
Buzës shkrinte me nxitim,
Nëpër gushë rrëkezë krijonte,
Si shkumë qumështi gjoksit tim!
Ti pranverëz me fjolla bore,
Tradhëtove dimrin, pakufi,
Zhveshe plakun prej dëbore,
Dhe dy stinë bashkove ti…!
Mars, 2009
Një pikë hëne
Erdhe mbrëmë në kalë shaluar,
Në ca shtigje që s’i di,
Një pikë hëne shtrydhe duarsh,
Si Sadiu re në gji.
Kishja veshur fustan dielli,
Terrin e muzgut more peng,
Brenda buzëve, mjaltë lëshove,
Bilbil prilli që më çmend!
Me lotë shpirti njome shtratin,
Nga dritarja Hëna qeshte,
Të mos mbyteshim të dy,
Unë i piva, gjithë për vehte!
Lot mëngjesi
Ca pikëla vese mbi të njomat gjethe,
M’u duken sot si lot mëngjesi,
Një ëndërr e bukur gjer në magjepsje,
Ishte shtrirë mbi nënkresë ylberi!
Më tej, flutura të kaltra me rreze dielli,
Shpupurrisnin thekët pranë petale lulesh,
Tek i vështroja ato me ëndje,
Të dashurin e mbuloja me afsh puthjesh!
Thyeje heshtjen
E trëmbur ngelem në heshtjen time,
Se mos të lëndoj zemrën ty,
Paçka se imja u bë thërrime,
Dhe lisharëse lotësh varen në shtëpi!
Po fol i dashur, thyeje heshtjen,
Merre për dore, dashurinë,
Se ditët vrapojnë si marroke,
E me heshtje, s’mund t’i arrijmë!
Të pres, të pres si zog pa krah,
Edhe pse nata ulet ngadalë,
Puhizën e lehtë buzëve më la,
Një afsh të ngrohtë, një afsh si zjarr!
Një ketrush
Nga dëshira e pritjes së zjarrtë,
Po skuqen gjethet e pemëve,
Në këtë stinë vjeshte!
Një ketrush qëndron në majë,
Për të parë ardhjen tënde!
Më rrëqeth
Dhe shihemi pranë sy më sy,
Të mjaltat fjalë s’i themi dot,
Në puthjet tona çmenduri,
Me afsh frymojmë këtë botë.
Dhe harrojmë ç’kemi pranë,
Ç’kurreshtarë fshihen pas nesh,
Brenda mallit tonë të flaktë,
E ëmbla ndjenjë më rrëqeth.
E s’pyes une nga kurreshtarët,
Aq më pak, s’pyet as ti,
Se dashuria gjithë ç’ka brenda,
Hënë e diell i fsheh, në gji.
Si shkumë qumështi
Pranverë të tillë kurrë s’kishja parë,
Me fluridhe bore si petale,
Një mëngjes papritur erdhi,
Butë, butë si manare…!
Mbi qerpikë më qëndronte,
Buzës shkrinte me nxitim,
Nëpër gushë rrëkezë krijonte,
Si shkumë qumështi gjoksit tim!
Ti pranverëz me fjolla bore,
Tradhëtove dimrin, pakufi,
Zhveshe plakun prej dëbore,
Dhe dy stinë bashkove ti…!
Mars, 2009
Një pikë hëne
Erdhe mbrëmë në kalë shaluar,
Në ca shtigje që s’i di,
Një pikë hëne shtrydhe duarsh,
Si Sadiu re në gji.
Kishja veshur fustan dielli,
Terrin e muzgut more peng,
Brenda buzëve, mjaltë lëshove,
Bilbil prilli që më çmend!
Me lotë shpirti njome shtratin,
Nga dritarja Hëna qeshte,
Të mos mbyteshim të dy,
Unë i piva, gjithë për vehte!
Lot mëngjesi
Ca pikëla vese mbi të njomat gjethe,
M’u duken sot si lot mëngjesi,
Një ëndërr e bukur gjer në magjepsje,
Ishte shtrirë mbi nënkresë ylberi!
Më tej, flutura të kaltra me rreze dielli,
Shpupurrisnin thekët pranë petale lulesh,
Tek i vështroja ato me ëndje,
Të dashurin e mbuloja me afsh puthjesh!
Thyeje heshtjen
E trëmbur ngelem në heshtjen time,
Se mos të lëndoj zemrën ty,
Paçka se imja u bë thërrime,
Dhe lisharëse lotësh varen në shtëpi!
Po fol i dashur, thyeje heshtjen,
Merre për dore, dashurinë,
Se ditët vrapojnë si marroke,
E me heshtje, s’mund t’i arrijmë!
Të pres, të pres si zog pa krah,
Edhe pse nata ulet ngadalë,
Puhizën e lehtë buzëve më la,
Një afsh të ngrohtë, një afsh si zjarr!
Komentoni
Artikuj te tjere
Këze Kozeta Zylo: Burrit shqiptar, Ibrahim Rugova
Këze Kozeta Zylo: Devollinjtë valëvisin Flamurin kuq e zi, në Brooklyn të New Yorkut
Këze Kozeta Zylo: Ambasada shqiptare në New York, pritje me rastin e Ditës së Flamurit Kombëtar
Këze Kozeta Zylo: Për ty, Flamur
Këze Kozeta Zylo: Requiem për profesor Bedri Deden
Këze Kozeta Zylo: Dëgjofsha përherë zogun këngëtar!
Këze Kozeta Zylo: Një e dielë me psherëtimë vjeshte në New York
Këze Kozeta Zylo: Një ditëlindje e bukur, ku dhurohej vetëm dashuri
Këze Kozeta Zylo: Një mbrëmje festive midis devollinjve në Brooklyn
Këze (Kozeta) Zylo: Çmimi Nobël dhe shqiptari Kadare
Këze Kozeta Zylo: Dy motra shkodrane, dy lule të bukura gjithë aromë të Mëmëdheut tonë
Këze (Kozeta) Zylo: Qindra shqiptarë morën pjesë në Paradën Internacionale të përvitshme, në Manhattan
Kozeta Zylo: Requiem për Lazër Radin
Këze (Kozeta) Zylo: Ekspozita "Besa" Kodi i Nderit ne Kombet e Bashkuara
Këze (Kozeta) Zylo: Ngrije Kosovën gjer në madhështi
Kozeta Zylo: Kritiku “mik”, po e demton se tepermi edukimin e shijeve estetike te lexuesit
Keze (Kozeta) Zylo: Debati tolerues midis kundershtareve ne te gjitha fushat eshte nje shenje e civilizimit qytetar
Kozeta Zylo: Mijra shqiptare te Diaspores Amerikane demonstruan per Pavaresine e Kosoves
Keze (Kozeta) Zylo: Ambasada shqiptare ne Washington D.C. dha nje pritje ceremoniale per Diten e Flamurit