Një udhë e përshkruar në Baldushk, edhe pse pak kilometra nga Tirana, të duket sikur zbulon diçka të re. Sa herë e viziton dhe prek me sy për të kaluar çaste të mbushur me ndjesi të paprovuara, të dhuron kënaqësi shpirtërore. Ajo dredhon dhe humbet kodrave, gropave, luginave njëra pas tjetrës, të veshura me ullinj e pyje të...
Ca sy të kaltër, rrethuar me gjelbërim, ka kohë që e shikojnë qiellin dhe shkrihen së bashkë me të. Nuk janë sy, njerëzor, por të 84 liqeneve karstike të Dumresë. Emocione të mëdha të mbërthejnë kur je pak çaste mbi to, dhe pa ngurruar i quan perla të dhuruara nga vetë Zoti...
Kur e shkel për herë të parë, me një kureshtje udhëtari, Bosnje – Hercegovinën, vërtet ndjen një kënaqësi të jashtëzakonshme, sepse është një vend që jo vetëm të emocionon me bukuritë e natyrës dhe objektet historike, por edhe me zhvillimin e saj të shpejtë, e cila pret ...
Me vështrimin ndaj së bukurës, qëndroj shpesh e sidomos në ato që të dehin e të bëjnë të gëzueshëm si fëmijë. Nuk janë vetëm peizazhet, por edhe qytetet me ndërtime të lashta; kala, ura, kisha, xhami, muzeume, koleksione, si artifakte që presin të dalin kasafortave të mistershme të shekujve...
Pas Shpalljes së Pavarësisë, më 1912, e cila shënoi edhe momentin kyç për krijimin e shtetit shqiptar, ekzistenca e tij po tkurrej me shkëputje të trojeve të tjera, nga grekët në Jug, bullgarët në Lindje, serbo-malazezët në Veri-lindje. Kjo periudhë e fillimshekullit të kaluar ishte një nga momentet...
Ritet e lashta pagane janë përcjellë, sa në antologjinë gojore popullore, aq edhe në plastikën e lëvizëshmërisë së jetës, si një dëshmi e kulturës sonë të lashtë. “Dita e Verës” është një prej riteve festive. Në zhvillimin e saj, ajo përshkohet nga tipari i gëzimit njerëzor, që pasqyron kalimin e dimrit...
Ka disa veçantira historike që, të tërheqin vemendjen me shfaqjen e tyre, me kreativitetin, misteret dhe kumtimet e padeshifruara. Është një përbashkësi kulturash e kohërash të lashta që të imponohen. Ndaj, gjithmonë i pres me dëshirë udhëtimet eksploruese drejt tyre, aq më shumë nëpër monumente...
Më pëlqen të endem midis rrënojave të lashtësisë, sepse aty fshihet historia, ngjarjet, luftrat, jeta në shekuj... Çdokush ka këndvështrimin e vet, por unë jam i dashuruar me vendet historike shekullore, të kredhura në mjegull, për t'i vizituar ato më shpesh.E hodha vështrimin në kodrat pak të pjerrëta të veshur me ...
Udhëtimet në lartësi janë sfida të guximshme. Sa herë ngjitesh aq më shumë të shtohet dëshira, të fluturosh me krahët e kënaqësisë. Kur kjo dëshirë të ngacmon bukurisht, mezi e pret udhëtimin, sidomos kur e panjohura të bën mik shpirtëror duke i shfletuar. Që herët kam pasur dëshirën të ngjitem në malin e Korabit, të kësaj parajse ...
Shpesh më mbulon një tis heshtjePa ditur për menunë e buzëqeshjesTë tret sytë në hone të një endjePas paqes i dashuruari si ters! Mjegullës, pritja i lagu mungesënQë i jep kumte qiellit të sfiliturKur zogut i thyen krahëtRrezuar nga një rreze papritur...
Thonë se Haxhi Bej Përrenjasi i Sulovës nga ligësitë e shumta që kishte bërë filloi të kishte shqetësime nervore dhe nuk flinte dot. Për këtë arsye ai shkoi tek një hoxhë i njohur, i cili i thotë, se mënyra e vetme e shërimit të tij ishte të bënte për banorët e Sulovës vepra ...
Ne shqiptarët shpesh herë bukuritë e natyrës i kërkojmë larg, duke rendur agjensive turistike për të parë ato të botës dhe nuk dimë, se çfarë kemi brenda vendit. Qysh herët të huajt, të lodhur me çimenton - qytet e kanë zbuluar magjinë e natyrës tonë. Koha ka ndryshuar dhe ...
Natyra shpesh fsheh brenda vetes çudira të rralla. Krahas bukurive, ku të çlodhet syri ajo krijon për njerzit edhe ato gjëra, që një mjek nuk mundet t’i krijojë asnjëherë. Nga të njohurit e mi kisha dëgjuar për Burimin e Lenies, në një nga zonat më të thella të Gramshit...
Unë e di se kush vjen në Pogradec nuk mund të mos largohet edhe pa shijuar vizitën në Volorek (Drilon), se është sikur të mos kesh ardhur fare aty dhe bukuria të është vjedhur prej syve. Kjo sepse është një nga perlat më të bukura turistike të Natyrës shqiptare, që dikur ishte...
Gjithësaherë që nisem nëpër festa, ndjej emocione të papërshkueshme dhe, kur kthehem, kam mbartur me vete pasuri të pashlyeshme. Kështu ndodh dhe, saherë që marr rrugën drejt Elbasanit, në këtë qytet të lashtë, përfitoj risi...
Një ditë në vjeshtën e kaluar, Vaso Nosi një nga pronarët e “Stacionit të ujërave termale Parku Nosi”, në Llixhat e Elbasanit, ndër të tjera më rrëfeu se në vitet e Luftës së Dytë Botërore, babai i tij, Grigori shpëtoi e mori në mbrojtje një çifut. Ishte koha ku liria nuk njihej ...
Të udhëtosh përmes panoramash piktoreske, të duket sikur e zhvesh lëkurën e vjetër të përditshmërisë dhe vesh një gëzof të ri për të lexuar natyrën, për të hyrë në thellësinë e historisë, me tërësinë e ndjesive.Të vizitosh Byshekun, që ndodhet 7 km larg nga qyteti i Elbasanit...
Ah, sa kohë pa puthur rrezen...Përballë këtij qielli mospërfillësMe spektrin e zjarrtë të ylberitTani i falem dashurisë, jo Ferrit!! Sa kohë pa prekur qiellin…I shkretuar horizontit tinëzar;Tani me zemër shpirtit zhytemiPër të prekur shkëlqimin Kristal...
Një udhëtim me sfond eksplorues, që nuk ngjan me frymën bajroniane të shtegtimit, por që riaktivizon energji të pashtershme ndaj natyrës dhe historisë, për të depërtuar nëpër labirintet, ku dora e njeriut ka ruajtur dritë-hijet e kohërave, kurioziteti e bën "ritualin"...
Kur dëgjova tingëllimat,e harrova vetveten.U shëndrrova në shpirtnjësoj dritës t'i qepem. Më rrëmbyen vargjet,më murosën në dhimbje;muret e Rozafës,buzëqeshjet më gërvishtën...
