E premte, 29.03.2024, 10:23 AM (GMT)

Kulturë

Fërgim Demiri: Xixa

E marte, 13.06.2023, 05:10 PM


XIXA

NGA FËRGIM DEMIRI

KËNGA

Kur më kaplojnë mërzi të kota,

Kënga ves Egjëllor m’i hap mushkëritë.

Dhe, kur del zëri ndoshta i rrudhur nga mosha,

Del e liga nga ky i imi Bark.

Të falemnderit o Zot, o Perëndi

e dashtur, që ma hjek mërzinë.

E bëj për veti, e jo për njerzinë

Se, njerzia një llom i tërbuar është shkatrruar:

Ti, dhe veç Kënga kanë mbetë për t’u rehatuar.

SHQIPTARZIA

O Shqiptar, o krye tra,

Sa paske qenë, or budalla!

Me këngë lëvdon shqiptarin,

Ke humbë Manastirin e Pellagoninë.

?ka po krekosesh or i mjerë,

Po të ikin për çdo ditë të rinjtë:

Ke mbetur n`halldupë dhe bozaxhinj.

E, ato pret të të bëjnë bashkë në një Shtet?!

O Shqiptar, i mjeri njeri,

Veç kënga t`ka mbetë ngushëllim,

Se, sa: burrni dhe atdhetari.

Krejtë jeni bë arab, turq dhe jabanxhi...

VARGJE BURRASH

O Zot, Syla... O, Syla...

I thash Sylës me i prerë syrin atij shpati,

Ulurima gjamë burrash, gja a pati?...

Kthej grykat e pushkëve kah skëterra,

E n’lugje të verdha janë ra aty pari,

Janë ujit lulet me gjak shqiptari.

Sylë, ... na kemi kufirin pre këtu,

Mos prek gurin se, po t’qes fre, a ndive?

Se, s’kam kohë kot të rri në robëri, jo:

Kjo është Shqipëri, o faqezi! O Mal i Zi!...

XIXA

Mos më fajsoni për të shprehurat e mia,

Unë jam ndryshue qysh para dy vitesh,

Duke kundruar pas Mirakut tim, jam bë si Oqean,

E, më mungon aroma e tij, dita si Xixë që s’e kam.

Ajo, Xixa në netët pa Hënë më jep shenjë nga lartë,

E, më buzëqesh të bëhem i gëzuar unë Plaku.

E, nata është rrënuar në agim, unë ende po e lypi Xixën,

Ajo kish kaluar në Parajsë, duke u gëzuar, se:

Sonte, ka komonikuar me Plakun...

ZËRI I KËNGËS

E lumja dëshirë, ki mëshirë,

Po, haj ma kthe dëshirën e këngës:

T’ia them një herë, një kënge të re

Ndoshta, shkrihet kjo brengë në gëzim e hare.

Zgjohu, o zë që ka mund Bilbilin, pash atë Zot,

Mjaft e mbulova veten me të njelmta lotë,

T’ia them asaj kënge që më fle ne gji:

Nuk e di më ç’jam, cung, a njeri?!

Tingëllo një herë, oj këngë mëmëdhake,

Nana mi ka lënë do të mira vargje.

Thuja bashkë me Bilbilin në atë lëndinë,

Plagët të m’i lyesh me ilaç për shërim!...

DURIMI PËR TY

Mall që nuk shterohet, kur fillon me dasht,

Netë e ditë të shkojnë lëmsh duke prit,

Atë ditë, që do takoj ato sy të larmë.

Ato buzë plot zjarr, o yll shkëlqyes.

Mendoj si do duket ajo ditë e lumtur,

Kur takimi do jetë gëzim përtej reshë.

Vetëm unë e di në fshehtësi se kush je ti,

A, më dashuron sa unë Ty, më prit se unë do të vij!...

KËNGË LAMTUMIRËSE

PËR RILINDASËT

OOOOOOOHOOOOOOOOOOOI,

Të vunë pusinë e mjera mu te Rrapi,

Të gjuajtën rrjeshtas djemtë e Satrapit.

Edhe varret t’i hoqën nga dheu,

Se, burrat e dheut tanë,

Të lanë vetë, dhe ty të vranë.

Qante Gjergji bashk me të vëllanë,

Dheu huaj, ore që s’na mbanë.

Po, njerëzinë tanë, krimbat ku e lanë?

Po, dhe shkronjat seç na u thanë,

Vajtoni burra, se të gjithëve na vranë!

Po, Komitetin, ku na e vanë,

E shtypshkronjën e tretën dhe e çanë.

Po, Bashkimi që na mblodhi pranë,

I tërë populli ka marr rrugën mehanë.

As Migjenin që vajton dhe qanë,

Na varrosën Sorrat anembanë.

O Atdhe, ç’fat të ligë që pate,

Zorraxhinjtë ta bënë varrin thellë,

Shkoi gjithë lavda dhe mundimi ynë.

Lamtumirë, o Kala e vjetër,

Se, tradhtarët ta shkatrruan jetën.

Lamtumirë, ti Hotel “Liria”,

T’ka harruar e Londo Shqipëria,

Oii-oiii... Oii-oiii... Oii-oiii...

EPITAFI MBI GURIN

E VARRIT TIM

Ju Shqiptarë vëllezërit e mi,

Sa qesh i gjallë, më hudhët në vi.

Unë për ju bëra çudi,

Gjërat e vdekura i ringjalla përsëri.

E ktheva në vend të Rilindjes pasuri,

Më latë në vuajtje dhe në skamëri:

Shkelët mbi mua dhe njerëzit e mi.

Kur t’i lexoni këto vargje, kujtoni se:

Këtu, tretet një njeri.

Që, gjithë jetën e harxhoi për ideale,

Për Shqipërinë, për Kauzën Kombëtare.

Ipavdekshmi, i gjallë mbetet përherë,

Sa herë të kaloni aty pranë varrit tim,

T’u kujtohet e imja një epokë - mallkim...

(Përcolli për publikim: Kalosh ?eliku)



(Vota: 5 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora