Kam te puna gjithçka që lypset për të ndrequr biçikletën, sobën, rubinetën, këpucët; çelsa, kaçavida, llamarina, çekiça, sholla, lëkura, ngjitëse, gozhda, thumba.Kam te puna materialet dhe veglat që më duhen për të bërë një skaldabanjë; dy tuba çeliku brenda...
Disa vjet më parë, kam shkruar një ese për HEMINGUEIN me titull"Korrikët e një Nobelisti". Natyrshëm, që kam shkruar me superlativa. Nëse po rikthehem përsëri për këtë nobelist në letërsi, sikur cedoj,paksa, me ç'kam shkruar. Kjo ndodh se njohja ime për këtë shkrimtar të madh,aq qe dhe,ngaqë nuk shkruaj kurrë me ...
Në kafenenë e një lavazhi buzë autostradës, ulur, vetëm, kafe, cigare, rrathë tymi, muri përballë. Kështu e njoha Sulën e rreptë me sytë me shkëndija. Sula është trembëdhjetë vjeç. Sula ka zbritur nga Kuksi. Sula nuk kishte lindur në dhjetor të nëntëdhjetës. Sula ka bërë pesë klasë shkollë. Sula është fukara...
ende pik gjak në bedena të ngrirë natë lehje qensh deti mbi ëndrrambi vjetët mbi ullinjtë mbi fatete vjen galera e humb pika e dritës në kalae një zog e end shpirtin gjithësisë ende vjen mes robërisë e lirisëkaq vjet shëtit me një tabut abanozie i bën muzikë ceremonisë së amshimite jeta zvarritet mbi bedenaherë...
Ciklin e përmbledhjeve me poezi për të rritur, të botuara gjatë viteve 2009 – 2020, Hasan Hasani e nis me librin “Tek uji i zi”. Botoi Shtëpia Botuese “Faik Konica”, Prishtinë, 2009.Përmbledhja me poezi “Tek uji i zi” e Hasan Hasanit përbëhet nga dhjetë qerthuj apo cikle, ku secili prej emërtimeve të tyre fillon me ...
Më mungon shtëpia ime familjare.Më mungojnë njerëzit e shtëpisë, albumet e vjetra të rinisë e të fëmijërisë, reliktet nga ato kohë (pllaka gramafoni, një kitarë e prishur, fletoret ku mbaja shënime, fletoret me letra dashurie).Po më duket sikur gjithçka është zhvendosur në kokën time, si një çip...
Shpesh herë, bordurave në Piazza di Milano, me duart e mia të shkalafitura, kërkoj hijen e mugët në rrugët e brishta të vendlindjes. Duart sonambule rrëmojnë si shak- shake në kujtesën e rrëmitur të ullishtes.Malli zvarget drejt portave të durimit...
Të le pa mend shkëmbi çarëPo kërkojmë nëpër legjendaSi ka ndodhur e si ka ngjarëÇfarë misteri e mban brenda S’mund të linte që të zhytejGrabova e bukur mizorishtFshat e njerëzi të mbytejDeti në male çuditërisht...
Mysafirë çka kam pas n’ jetë –Prej tyre veç tre m’ kanë mbetë !Muaj për muaj më vizitojnë –Derën kurrë nuk ma harrojnë !Mysafirët e mi janë interesant –Me profesion t’ gjithë janë inkasantë !Mysafiri i parë askund s’ e ka shokun –Muaj për muaj vjen – ia paguaj bërllokun !Mysafirit...
Nga se është quajtur edhe art diçka nga manifestimi ushtarak, e dihet për atë poetik dhe atë të pikturës, që të tria këto janë dhuntitë brenda që qenje madhore njerëzore, që quhet Agim Ramadani, dëshmor i lirisë së Atdheut. Por në madhështi sikur është edhe fatkeqësia: ato na lënë shpejt. Ikën nga kjo jetë e zallahisë...
Jo m? kot solla q? n? krye t? k?saj analize k?to dy referime t? m?sip?rme, t? cilat kan? lidhje me vet? thelbin e krijimtaris? s? poetit, studjuesit dhe kritikut letrar Arqile Gjata. Ai mes librave t? tij ka shum? me poezi e disa libra me studime. Esht? nj? kompleks elegant botimesh q? kan? filluar q? n? vitin 2005...
Menduam këtë herë s'na ndal pandemia,Për Festën e 1 Majit të ikim nga shtëpia! S'e kuptojmë Virusin pse me kaq nxitim,Kanë nevojë betejat për një armëpushim! Të paktën për Maj kur jemi t'papunë,Kemi ngel të keqen edhe pa sapunë! Të gjitha rezervat, kanë zbritur n'limitNa ka ardhur durimi dy gishta nën fyt!...
Të më ndjeni, rrëfimet në kohë jonormale, ngjajnë së tepërmi në rrëfime të përçudshme. Në rrëfime fantastike. Kur vetë e di se si po jetoj, këtu i mbyllur në dhomë-kibucin tim, në dhomë-shpellën time në qytet (quajeni si të doni), gjithçka po më duket se po e jetoj një tjetër botë. Një tjetër realitet, që ia kalon fantastikes...
Ishin ngazëlluese për Zefin kur shihte t`i kishin zënë vend rreshtat e ndjenjave të ti në ndonjë kënd gazete a reviste. Ai ritëm rinor bulëzonte për t`i çelur ngjyra ëndjes.... Cila sykaltër, syzezë ose sylarushe do t`ua hidhte sytë atyre rreshtave të zemrës gurgulluese? Athua do t`ua hedh fare shikimet ndonjëra...
Kohë koronavirusi.Karantinë, mërzi.Inxhinier Struga dhe e shoqja, mësuesja, zonja Bule, të dy pensionistë, të heshtur, pinë kafen e mëngjesit. Pasi dëgjuan lajmet, që nisnin e mbaronin me koronavirusin, zonja Bule nisi të merrej me amvisëritë e pëtditshme, teksa ai, i mbyllur brenda për shkak të ...
Po jetoj i vetëm në banesën time të qytetit, i izoluar, meqë prindërit i kam në fshat. Jam zyrtar i një administrate. Shkuarja në punë është ndërprerë. Kam studiuar edhe gjuhën gjermane. Tashmë i kam mbushur dyzetedy vjeç. E studiova gjermanishten me shpresën se do ta gjeja një vajzë në botën e jashtme e të punësohesha jashtë...
Unë, luftari i Lirisë,qysh në rini përballë stuhisë,në mal , në fushë e në rrjedhê lumi,ku shkoi gjaku deri te gjuni,disa herë me mori plumbi.S'u ligshtova ditë , as natëbashkë me trimat nëpër flakê.Në istikame edhe në prita.me ne ishin djem e çikaNë Lug të Ibrit e deri te Drinie mbuloi flaka e pushtoi tymi.Prej...
Nuk, u lodha me koronavirusin politikPërditë. Përnatë: Ekraneve televizive.Emisione maratonike. Debate, koti:Si , në Kosovë. Dhe, Nanën Shqipëri! Edi Rama. Hashim Thaçi: dalin në ekran:Në rolin e serive televizive turko - arabe:Facebook, si azreti...
E ashtuquajtura intervistë televizive që përsëritet pafund natë e ditë në të gjitha studiot televizive është katandisur për të qarë. Ka gjithçka. Pyetës, të pyetur, llomotitje, filmime, drita, ngjyra, dekore, sigla. Por mungon kryesori. Ai për të cilin televizioni ekziston. Ai pa të cilin televizioni vdes. Mungon shikuesi, ndjekësi, i interesuari...
