Eduart Sulollari: N'pasqyrën e hanës së pendueme
Poezi e LEON LEKAJ - Re të verbra thyejnë brinjët të verdhës hutaqe të vjeshtës. Një udhëkryq i vetmuar me krahët e hapur thërret erërat. Thëllimi i parë lëkund flakën mbi çatitë e përgjumura. Ngarkuar me ëndrra i iki natës, mbështetem tek pragu i ditës duke " soditur duelin e shkëmbinjve me agimin"...


























