Milazim Zeqiraj: Dështimi s'arsyton përgjegjësinë

Milazim Zeqiraj

Dështimi s'arsyton përgjegjësinë

Dështimi lëndon kohën

Dështimi po lëndoni kohën tonë,

zhvillimin po ndalon.

Jemi lodhur nga zhurma shurdhuese në kuvend.

Dështime më faji e pa faji,

po shkrini shpresa të humbura,

në shpirtin tonë

Fushata e zgjedhjet kaluan.

Politikën se filluat për së mbari.

Të rëndë na keni bërë jetën,

Në këtë pranverë po na ngrin acari.

Ne po këndojmë këngën e lirisë,

Më dëshirë që vendi të bëhët mal si zemra e rinisë.

Pushteti ju verbon,

por shteti vlen më shumë. Ju të kënaqur më pushtet,

e ne më zemër të thyar për shtetin.

Mos sfidoni shtetin,

së bësimi në votën e lirë e humb kuptimin.

Asnjëhere koha nuk është kthyar pas.

Vendi në kuvend,

po përplaset qetësishtë.

Pushtetin e doni,

por përgjegjësit s'po i pranoni.

Çdo seancë një teatër dështimi.

Vendi s'pret, vendi pret

e ju për një grusht vota popullin e vendin për se gjalli doni më tretë.

Ne s'mërzitëm për Ty,

por për shpresën tonë të lidhur ny.

Bësimi i jonë në politikë është venitur,

nga politikaj axhami

Hallet e politkajve

Ju këni një hall,

nga koha 9225 që ka ikur.

Ne kemi shumë më shumë,

për gabimin tonë.

Maska bjën, por loja e s'ndryshon.

Nga dështimet,

për premtimet askush s'bisedon.

Merrni përgjegjësit, mos u bëni gazi i botës.

Pse gjerat e lehta po i komplikoni.

Takohuni e bisedoni,

gjërat mos i veshtërsoni

se dikurë s'keni mundësi ti kjartësoni.

Në demokraci numërat i caktojnë përgjegjësit

dhe rregullat e lojës.

I ke numërat, zgjedhni problemet në kuvend

Si ke numërat, hape derën e bëri numërat ore burrë.

Burrëria është trimëri, më një të rame dy të vrame, mirë për ty e mirë për ne.

Përherë shumica bashkon.

Kur politika çalon, vendi stagnon.

Poulli varfërohet e mbetet si pika në lis.

Ai migron në vend të huaj për jetë mê të mirë.

Thirrjet për bashkpunim

sa për sy e faqe,

Është zë i shterrur.

Populli dhimbjën e ndijën shumë.

Dështimet që po përseritën në kuvendin,

kanë humbur kuptimin.

Arsyetimi i juaj se nuk keni faji s'po bind askënd.

Ne jemi dëshpruar jo më ju por më votën tonë.

Narracioni unë s'kam faj, ata kanë faj,

është refrën i vjetër.

Bashkohuni të gjithë,

për një zgjidhje tjetër.

Mos lejoni vendi të humb kuptimin,

Nuk jemi ne ata që juve jau

shërojmë dëshprimin.

Pa përgjegjësia e juaj për vendin

po e lodhë shpresën deri n? pafundësi.

Nga fjala në heshtje

premtimet boshe,

po pelcasin si balonat në gjithësi.

Bota po qëndron e zgjuar

Nga frika e zotrave njerëz, Bota po qëndron zgjuar.

Konklava kreu punën,

Në Vatikan tymi u kthjellu,

Papsti Leo u zgjodh.

Nga mjegulla në Kuvend,

s'po duket qielli.

Ju komod,

në ëndrrën e zhgënjimit.

Zgjedhjet mbaruan,

Ju të knaqur më pushtet.

Ne duke pritur zhvillimin e shtetit ,

Jemi më zemër të thyer.

Pas dështimeve,

Fajsimi tregon pa përgjegjësi.

Faji mbeti jetim, atëher fajtorë jemi të gjithë

Dështimet në kuvend, shteti heshtë

Jemi në pritje, kush na ndihmon?

Presidentja ose Gjykata kushtetuese situatën e kjartëson.

Shteti i jonë hyjnorë më rrënjë në gur?,

po mbahet më himn e flamur.

Tani zemra po i rrah për për përgjegjësi.

Lutja e jonë e fundit si e para.

Merrni punët e punoni.

Nga mjegulla s'po dimë kur lindi dielli.

Ne duke e shiquar njeri tjetërin drejt në sy,

jemi më fetyrë drejt qiellit.

Durimi e siqeriteti,

përherë na kanë mbajtur në jetë.

Gjithëhere sebashku si një grusht,

Bajlozat i kemi tretë.

Është lodhur përseritja e përpjekjve për dështim,

e ju duke treguar se nuk keni faj.

Maskat po bien por loja vazhdon.

Faji mbetet jetim, ate se merr askush.

Atëhere s'po e marr as unë.

Loja më numëra

Aty ku dërgjet fjala,

aty ajo duhet të merr shërim.

Përherë pas takimeve po tregohet dështimi.

Politikaj e marruar,

po ikun cullak sheshit.

Marrja së mbyt njeriun,

thot populli ynë i mënqur.

Ata s'ndijnë përgjegjësi

për dështime.

Ata s'po e ndijnë as dnesjën

e popullit në varfëri.

Në foltore gjykojnë e fyejnë njeri tjetërin deri në paftyërsi.

Heshtja premtimet i ka mbulu.

Kur i takon më heshtje reagojnë.

Të kënaqur më dështime në kuvend aty,

Shpresa e jonë për zhvillim është lidhur ny.

Kokën po e mbani lartë,

vetën e kanë bindur së s'kanë përgjegjësi.

Po mëndojnë se paguhen për më tregu

së po pengohën më punu.

Çka po ndodh ?

Kur isha njëher në Shesh duke pushu.

Një gazetarë më pyeti.

Si e komentoni punën e Kuvendit ?

Atje s'po ndodh asgje,

pa fillu po mbaron.

S'po munden më u marr vesh.

Ata kanë hallet e veta,

nuk i kanë hallet tona.

Mëndojnë së po punojnë, Ata s'po kuptojnë,

Politika s'është punë,

ajo është përgjegjësi.

Kur japin intervista,

na tregojnë se nuk kanë faj,

Se fajtor janë ata,

e ne duhet më besu.

Heshtja e gazetarve

Ndodh edhe kjo, gazetarët heshtën.

Mikrofonat i leshuan në podest.

S'don askënd më intervistu, shakat e tyre populli s'don mi ndëgju.

Jemi lodhur nga at.

Kur gazetarët tentojnë politikanin më intervistu.

Ai më heshtje reagon,

sot si dje,

edhe nësër si sot.

Kur gazetari tutje tenton,

bodigadi mikrofonin ja dëmton e dorën ja lëndon.

Maj 2025