Kulturë
Xhevahir Cirongu: Dallgët e detit më bënë shoqëri….!
E marte, 18.06.2024, 06:54 PM
Poezi
nga Xhevahir Cirongu
Dallgët
e detit më bënë shoqëri….!
Pas
kaq vitesh si për çudi
Si
fluturat mbi lule kujtimet erdhën,
Qetësisht
u ulën në shtratin e lumit
E
puthën butësisht lotin e gurit.
Nuk
desha të largoj vështrimin që aty
Se një pulbardhë i këndonte dashurisë,
Edhe
qielli blu krahapur mbante ca re
Bashkë
mbi gurë qëndronim edhe ne.
Nga
ç’shteg kujtimet aty erdhën,
As
vet s’po di ky lum kujtimesh;
E
piva kafen ashtu në vetmi.
Në
heshtje dallgët e detit erdhën,
E
më bënë pak shoqëri!
Durrës , dt. 18 qershor
2024
Komentoni
Artikuj te tjere
Vladimir Shyti: Shqiponjat përballë Titanëve
Mihal Gjergji: Burgu i fjalës
Visar Zhiti: babai mal dhe një ninullë burri
Ndue Dedaj: Kalivarja, histori me kumbonë kishe
Anton Marku: Cikël me poezi nga libri 'Duke pritur ditën e tetë'
Albert Zholi: Luftar Paja: Ju tregoj për zakonet dhe tekat e mia
Bashkim Saliasi: Lum Tirana, lum si ne
Hamdi Hysuka: Zëra poetikë nga mbarë trojet shqiptare dhe diaspora
Albert Vataj: Një tifozeri që meritonte më shumë se një humbje dinjitoze
Albert Habazaj: 10 Shqiponjat e Tërbaçit paskan lindur ditën e sakrificës dhe dinjitetit
Brahim Avdyli: Vetëvrasja kolektive
Përparim Hysi: Lirika vere
Agim Xh. Dëshnica: Tregimi i gjyshit
Shefqet Dibrani: Art shpresues
Timo Mërkuri: Hamendësimet poetike të Fatmir Terziut
Albert Vataj: Pano Taçi, poeti që lëvroi në një tokë prej zjarri dhe pasioni, epshi dhe dalldie
Visar Zhiti: Mrekullia e romanit të parë shqiptar
Sulejman Dërmaku: Ngrohtësi vargjesh – Fjalës i përzgjedhur
Albert Zholi: Flet “Mjeshtri i Madh”, Dhimitër Gjoka
Albert Vataj: Agron Luka, fiket nji tjetër dritë dijeje e Shkodrës