Kulturë
Blerim Rrecaj: Shëtia e së shtunës
E premte, 02.06.2023, 08:00 PM
Blerim Rrecaj
Shëtia
e së shtunës
Vendosëm
për një shëti kah kryeqyteti
Në
orën një pasdite dolëm në stacion
Erdhi
autobusi verdhosh numër 1
Ishte
i mbushur me udhëtarë plot
Hipëm
me të tjerët që prisnim
Pasi
hapëm udhë për ata që zbritëm
Kontudktori
erdhi mori paratë tona
Na
dha dy bileta që do na vlejnë gjithë ditën
Pra
ka pak kohë që me një biletë 80 centëshe
Mund
të endesh 24 orë
Në
të gjitha linjat e trafikut nëpër kryeqytet
Përjashtim
bën linja për aeroport
Dhe
nga stacioni përballë ndërtesës ku jetojmë
Përtej
ndërtesës së Radio Kosovës zbresim
Presim
4-shin për të shkuar në Gërmi
Por
ndalemi për qejf te ky parku tjetër
Hedhim
hapa e hedhim fjalë
Në
trotuarin ku tjetër po skaj udhe
Hyjmë
e marrim ca gjëra në supermarket
Hyjmë
e dalim nga dyert e një furre
Ecim
ngadalshëm e pa nxitim
Përshëndetemi
me ca të njohur që takojmë
Ata
vazhdojnë rrugën e tyre
Natyrshëm
në natyrë rrugën e vazhdojmë
Dhe
hyjmë në parkun gjelbërimharlisur
Me
shtigje për ecje e vrapim
Ndalemi
te pllaka përkujtimore
Me
heshtje t'i nderojmë gjithë këta martirë
Dhe
rrijmë sa rrijmë në Tauk bahçe
Në
një ulëse na trembin ca pika shi
Nisemi
për një kafene brenda saj këtu afër
U
trembën dhe lojtarët brenda fushave ku luanin tenis
Përreth
trumcakë e zogjë endeshin
Nëpër
drunj e çufrra nga rrembi në rremb
Ndërkohë
vazhdonin ushtrime e gara
Pas
qëndronte panoja "Dielli open"
Pikat
pushuan para se të mbërrinim
Në
verandë mbi kokë kemi çadrën mbulesë
Përreth
gjelbërimi na bënte për vete
Rridhte
një bisedë e këndshme e qetë
Pranë
kemi një gëmushë jargavanësh
Lule
gjysëm tharë e gjysëm lulëzuar
Ndërkohë
një gjethe si një balerinë e talentuar
Ngagalë
e shpejtë është duke u rrotulluar
Çohemi
duke lënë mbi tavolinë gota e filxhanë
Kthjelltësi
e qiellit rikthehet sërish
A
nisemi andej kah Gërmia themi
E
andej hapërojmë andej tash jemi nis
Rrugës
mërrolet sërish një copë e qiellit
E
na gostit me një buqetë pikash shiu
Dhe
shkrihen ato pas pak çastesh
Pasi
ndriti fort dielli e ato i përbiu
E
mbërrijmë deri te stacioni i autobusëve
Skaj
e përballë pishinës ku janë bërë ca punime
Pika
të lehta shiu ranë përsëri
Përmbi
mushkëritë e bardha të kësaj Prishtine
Ishim
lodhur ne e edhe fëmijët
Morëm
vendim e hipëm në autobus
Pas
pak u nisëm drejt kryeqytetit
Siç
u nis drejt tij edhe një muzg
Megjithëse
u dha propozimi
Nuk
morëm udhë për në park
Aty
te Lagjja e Muhaxherëve
Në
këtë stacion tjetër që e duam jo më pak
Pastaj
ca ecejakeve të zakonshme
Nëpër
Pallatin e Rinisë
Portreti
i Ademit a thua çfarë vështronte
Shpirt
i pavdekshëm lirie gjithherë më fort po ndrit
Dhe
brenda pallatin ecëm dhe pak
Kah
një hapësirë e liruar së fundmi
Një
lulëkuqe e vetme paska mbirë
Krenare
e bukur po kokën pak mban ulur
Ecëm
pak nëpër shesh kryeqyteti
Pastaj
në pritoren ku jemi duke pritë
Përballë
qëndronte anagrami shqetësues
NO
NEW Broken Republic
Kosova
ka halle po do t'i tejkalojë
Problemet
do i zgjidh e plagët do i zbus
Nuk
do të bëhet vaj as gaz i botës
As
nuk do i mbajë dy këmbë në një këpucë
Mirë
tash të ndalemi ta lëmë me kaq
Mos
të hyjmë mendimeve më thellë
Çështja
shqiptare pret e pret zgjidhje
A
thua ku morëm në thua e ku gabuam vetë
Presim
në pritore se na presin strehat tona
Lëvizje
njerëzish hijeshojnë këtë qytet
Ca
ecin andej e ca këtej lëvizin
Dikush
zbret teposhtë dikush ngjitet përpjetë
Hipëm
në autobusin që erdhi në këtë çast kohe
Rrugë
kthimi morëm paksa me mall
Detin
s'e pamë po kos s'mund të ishte bërë
Po
qielli si jogurt boronice mbi ne rrinte krenar