Vërtetësi
Kastriot Dervishi: Kur fliste populli para "drejtësisë"
E merkure, 03.08.2022, 07:20 PM
Kur fliste populli para "drejtësisë"
Nga
Kastriot Dervishi
Gjyqet
popullore që zhvilloheshin në kinema, menca, mjedise të hapura, etj, kishin
karakter masiv, në proces merrte pjesë edhe populli. Juridikja, ideologjikja
dhe popullorja, përziheshin me njëra-tjetrën. Në kujtimet e Bedri Blloshmit,
për nisjen e gjyqit ndaj poetëve, më 6.6.1977, veçoj pjesën e mëposhtme:
Pas
pak na morën përsëri dhe na çuan në sallë. Gjyqtari tani i gjallëruar foli me
ton të sigurt: “Kush e do fjalën nga salla?”.
U
ngrit një pensionist bashkëfshatar i ynë, Mit’hat Leka ish-mësues. Nisi të
mërmëriste: “Shoku kryetar i seancës, më lejoni të them dy fjalë. Të gjithë
këta unë i njoh, i kam bashkëfshatarë dhe Gencin e njoh shumë mirë. Është djali
i tradhtarit Bardho Leka. Po ashtu armiqtë e tjerë, Vilsonin dhe Bedri
Blloshmin që vijnë nga familje kulakësh. Xhaxhanë dhe babanë e tyrë i kanë
pasur nëpër burgje. Këtyre u dhembin sytë kur shikojnë arritjet tona dhe
mirëqënien e popullit nën udhëheqjen e partisë... Prandaj unë kërkoj të mos
merremi me këta bij armiqsh e tradhtarësh, t'i nxjerrim në shesh e t’i varim
një e nga një e mos harxhoni kot frymën e as letra për këta armiq.”
I
dyti ishte një oficer, Isa Kopaçi nga fshati Qukës që kurrë nuk e kishim parë
si fytyrë. Ai nisi të flasë për mbrojtjen e socializmit dhe u bashkua me
mendimin e parafolësit.
Mbas
tij u ngrit një barkalec i quajtur Todi Bardhi: “Jam komunist, jam sekretar
partie në kooperativën e Lunikut. Unë edhe pse nuk i njoh këta armiq kam
besimin te partia se do t'ua gjejë vendin dhe do ta shpartallojë këtë grup të
rrezikshëm”. Pasi u ul, u ngritën dy nxënës të gjimnazit, lexuan disa fletë mëk
mëk, të cilat kuptova që ua kishin dhënë. Nuk zgjati shumë ky lexim qesharak i
gjimnazistëve, gjykatësi ua ndërpreu dhe thirri “të hapet seanca gjyqësore”.