Vjollca Pasku: Kur jam në natyrë bëhem fëmijë

Vjollca Tiku Pasku

KUR JAM NË NATYRË BËHEM FËMIJË

Kur sytë e mi ngjyhen me gjelbërim,

magji e natyrës më shndërron fëmijë,

luaj me gjethet, këndoj me bilbilat në ligjërim,

dua të prek kufijtë e mrekullisë botës,

si zog krijuar me aromë trëndafili e dashuri.

Petalet e luleve më ngjallin një emocion,

regëtimat e zemrës poetike më lindin një varg,

kaltërsia e madhe, një ëndërr më dorëzon,

sikur hëna e bardhë më zbret në dorë

dhe luan tingujt e yjeve, që vallëzojnë larg.

Teksa luaj e gazmoj në gjerdanet e blerta,

shikoj përmes lëvoreve të pemëve shekullore,

buzët jeshile lyer me rrëshirë më puthin me endje,

kaçurrelat e degëve më përkëdhelin me ëmbëlsi,

ndihem frymë e natyrës, mes erërash gazmore,