Kulturë
Pozi hungareze nga Attila F. Balázs
E diele, 12.03.2017, 11:01 AM
BIOBIBLIOGRAFI E SHKURTËR
Attila F. Balázs është poet me origjinë hungareze, shkrimtar, përkthyes letrar dhe editor. U lind në Tërgu Muresh të Transilvanisë më 15 Janar 1954. Studioi teologjinë në Alba Iulia, përfitoi diplomën për përkthyes letrar dhe bibliotekonomi në Bukuresht. Është drejtor i editurës AB-ART si dhe redaktor i revistave Sz?rös K? dhe Él? Vidék. Është i përkthyer në gjuhët sllovake, çeke, sllovene, franceze, portugeze, suedeze, angleze, rumune, spanjole, shqipe, maqedone, gjermane, serbe dhe indiane. Është autor i disa veprave të përkthyera dhe laureat i një numri të madh çmimesh për letërsi dhe përkthime letrare në Rumani, Hungari, Sllovaki etj. Librat e tij janë botuar në Bratisllavë, Bukuresht, Kluzh-Napoka, Jash. Shkup, Kanadë, Brazil, Turqi, Ekuador etj. Botime origjinale: Maszkok (vargje), 1992; A macska leve (prozë), 1992; Meztelen lovagok (vargje), 2002; Arcképcsarnok (album letrar), 2003; Szlovákiai Magyar KI Kicsoda (redaktor), 2004; Szókeresztem (vargje), 2005; Casanova átváltozásai Premeny Casanovu (prozë bilingve, sllovakisht/hungarisht), 2007; Menekülés a Gettóból (përkthime nga lirika rumune), 2008; Missa Bestialis (vargje në përkthim të Adela Iancu), 2008; Versek/Poezii, bilingua, 2010; Minimál (poezi) 2011, Metamorfozat e Kazanovës, 2011; Minimal (poezi në përkthim në gjuhën gjermane të Timo Berger dhe E. Thiele), 2011; The Scene, antologji shumëgjuhësh; Metamorfozat e Kazanovës në gjuhën hungareze, 2012; Prelomjleni hleb (serbisht), 2012; Gordiev Jazol (maqedonhisht), 2012; Cele mai frumoase poezii (poezitë më të bukura), 2012; Minimal (poezi në gjuhën portugeze) 2013; Casanova’s Metamorphoses (prozë në gjuhën angleze) 2013; Blue/Kék, poems translated in English, 2014; La metamorfosis de Casanova (spanjolisht), 2014; Casanova’s Metamorphoses, 2015; MissaBestialis, Poems translated in English, 2015; IsteginHususiyeti (poezi në gjuhën turke), 2015; Minimal (poema në gjuhën sllovake) 2015; Villon nyakend?je (poema), 2015; Kis Odüsszeia (përkthime nga lirika botërore), 2016.
VARA
Z?bove?te-n fa?a u?ii tale
Î?i înc?lze?te treptele
De parc? asta ar vrea:
Aminte ia
În zaru-?i chei încearc?
Pe-a iederii tulpini
Se ca??r?
Se ferestruie?te
?i curios trage cu ochiul
De u?a-i deschizi
Praf î?i sufl?-n ochi
De potolitu-?i-ai deja foamea
În stomacu-?i cu poame
În împ?r??ia miresmei de tei
Porne?ti
Umbrele-i furi ?i în caldu-i
Pat lâng? femeia-i te cuib?re?ti
VERA
Prehet para shtëpisë sate
Duke i nxehur shkallët
Thuajse këtë e do:
Kujtime merr
Në zarin e çelësit tënd përpiqet
Në kërcellin e urthit
Kacavirret
Duke u përbiruar
Me kurreshtje kundron
Po qe se ia hap derën
Pluhur të hedh në sy
Për të ta shuar urinë
Në stamakun me fryte
Në mbretërinë e kundërmimit të blirit
Fillon
Hijet ia vjedh dhe në shtratin
E saj të ngrohtë strukesh pranë gruas
DESTINE
P?ianjen în pânza-i
Zb?tându-se
Cr?pat? marmur?
Floare-n pârg înecat?
Pietre p?l?vr?gind
Cu pârâul
Ve?nic infidele oglinzi
Îmb?tate ramuri
Mâine cu vise hr?nit
Capete mobilate
Împrumutate idealuri
De min?i comune
Vorbe mostenite
Iluzii în sertarul biroului
Constructia unei porti
Ve?nic amânat?
Al nostru destin:
Epilog
S? supravie?uim acestei
T?cute furtuni
DESTINE
Merimangë në pëlhurë
Duke u përpëlitur
Mermer i plasur
Lule e pjekur e zhytur
Gurë që pallavraxhojnë
Me përroin
Pasqyra mosbesnike përjetë
Degë të dehura
E nesërmja e ushqyer me ëndërra
Krerë të lëvizshme
Ideale të huazuara
Nga mëndje të përbashkëta
Fjalë të trashëguara
Iluzione në sertarin e zyrës
Konstrukcioni në një port
Përjetë e mënjanuar
Destini ynë:
Epilog
T’i bëjmë ballë
Kësaj stuhie të heshtur
ÎMI LIPSE?TI!
În mine numele-?i a?tern
În ging??ie cuib?resc
Al triste?ii neterminat mozaic
C?ci diavol e orice poet
P?ze?te-?i deci frumuse?ea
Ca ocrotita floare
Pe interzisul r?sad
Va fi ce s? pun? la b?taie
Ai indiferen?ei cavaleri
S?rut fumul ’nainte
De-a se prelinge-n palma cerului
În roua dimine?ii-ncredin?ez
Ale noastre secrete
MË MUNGON!
Në mua ta shtroj emrin
Në butësi e struk
Mozaikun e pambaruar të trishtimit
Ngase djall është çdo poet
Rruaje ndaj bukurinë
Si një lule e mbrojtur
Mbi vlastarin e ndaluar
Do të ketë çka të hedhë në betejën
E kavalerisë së indiferencës
E puth tymin përpara
Se të derdhet n’shuplakën e qiellit
Kurse në vesën e mëngjezit
I strehoj fshehtësitë tona
EPITAFUL LUI CALIGULA
Pe putrezitu-mi cadavru
Nu pune?i flori –
Mai bine candele aprinde?i in jur
?i s?rb?tori?i, upp!
Ei ce frumoas?-i moartea!
Nu-mi simt nici m?car duhoarea
Propriului meu trup –
EPITAFI I KALIGULËS
Mbi kufomën time të kalbur
Mos vëni lule –
Më mirë kandilë ndezni përrreth
Dhe kremtoni, hei!
Vaj sa e bukur është vdekja!
Nuk e ndjej makar as duhmën
E trupit tim –
NOD GORDIAN
Blestem graba
Întârziu peste tot
Pândesc secretele
Nod gordian: eu
Las vârful capului s?-mi cad?
Ca cine se uite, s? m? vad?
Dumnezeu de m? iube?te
De ce trebuie s? m? ierte?
NYJE GORDIANE
Mallkim i grabitur
Vonohem kahmos
Përgjoj sekretet
Nyje gordiane: unë
E lë majën e kokës të më bie
Që kush të harrojë, të më shohë
Zoti nëse më do
Përse duhet të më falë?
RUG?CIUNE
Dumnezeule
Las?-ne s?-mbr??i??m
S? apuc?m
Ce putem dac?
Spre noi apleac?-ni-se mâna
Acoperim nimicul
Prin po?t?
Sose?te ziua de mâine
Începem...
LUTJE
O Zot
Lërna të përqafojmë
Të marrim
Ç’mund të marrim nëse
Kah ne po shtrihet dora
E mbulojmë hiçin
Përmes postës
Arrin dita e nesërme
E fillojmë...
RUDE CU MOARTEA
Nu mai tr?iesc
Nici n-am murit
Înv?? pe limba ierbii
S? protestez
De dou? ori a? muri dac? ?i decesul
S-ar stinge cu mine –
Rud? cu moartea mi-e visul cel lung
Înc?-i devreme iubito
În aceast? lume
Care pentru el s-a r?stâgnit
FAREFIS ME VDEKJEN
Nuk po jetoj
As nuk kam vdekur
Mësoj mbi gjuhën e kullosës
Të protestoj
Dy herë do të vdisja nëse vdekja
Do të shuhej me mua –
Fis me vdekjen më është ëndrra e gjatë
Ende është herët e dashur
Në këtë botë
Që për të është kryqëzuar
JOC CUMPLIT
Unde gândurile le prinde cu cruda-i putere
Al sim?irilor imens vârtej în înalt îl arunc?
Apoi în adâncu-i secretos îl trânte?te
În cumplit joc se na?te poezia
LOJË E TMERRSHME
Atje ku mendimet i kap me fuqinë e ashpër
Të ndjenjave shakullimën e hatashme lart e hedh
Pastaj në thellësinë e saj sekrete e përplas
Në lojë të tmerrshme lind poezia
ÎN VE?NIC? A?TEPTARE
În capitonata-mi singur?tate
Renasc totdeauna precum un cânt
Glas ce-nc?lze?te-ntunecata oglind?
În care apare – imaginea-mi – luna
Privesc
Pân’ce lumina mintea-mi r?ne?te
NË PRITJEN E PËRJETSHME
Në vetminë time të mbushur
Përlindem gjithmonë si një këngë
Zë që e ngroh pasqyrën e errët
Ku paraqitet - përfytytyrimi im – hëna
Shikoj
Derisa drita mëndjen ma plagos
?I DIN NOU DESPRE DRAGOSTE
A soarelui clipire-i
Aceast? noapte de var?
Când umbrele dârdâind se-mpletesc
Pe Harghita se-tinde cerul
În lini?te s? faca dragoste-ntr-un
Blând mit
Insomniace stelele clipesc
Ca mici anim?lu?e
Mi-alearg? degetele
Pe-al t?u gât ce pulseaz?
Sar peste fragilele-?i
Oase z?bovesc în gara
Inocen?ei tale
Prin pleopele-?i închise
R?zbat visele
S?rut? tristu-mi chip
Ca s? se vindece
Acest trup ce de-al t?u
Se lipe?te
Aceast? mân?
Care te deseneaza
Nu sunt eu –
Viseaz?-m? pe mine ?i mai departe!
DHE PËRSËRI PËR DASHURI
Vezullimi i diellit
Në këtë natë vere
Kur hijet e ngjethura gërshetohen
Në Hargjitë zgjerohet qielli
Në qetësi të çojë dashuri në një
Mit të butë
Yjet e përgjumura shkëlqejnë
Si do kafshë të imta
M’i rendin gishtërinjtë
Në gushën tënde që pulsojnë
Kërcejnë përmbi eshtrat
Tua të brishta që prehen
Në stacionin e pafajësisë sate
Në qepallat tua të mbyllura
Përpëliten ëndrrat
Puthma fytyrën e shqetësuar
Që të shërohet
Ky trup që për trupin tënd
Përngjitet
Këtë dorë
Që të vizaton
Nuk jam unë –
Ëndërromë mua edhe më tej!
(I përktheu nga rumanishtja: Baki Ymeri)