Ermela Merkaj: Të drejtat e fëmijëve

Të drejtat e fëmijëve

Sa më tepër kohë kalon aq më shumë njerëzit po kuptojnë rëndësine e çdo individi në këtë planet e sigurisht po përpiqen çdo ditë të respektojnë të drejtat e tyre .

Sot çdokush ka të drejtat e veta ashtu siç ka edhe detyrimet e përgjegjësitë e normalisht kjo qetësi e adhurueshme që mbizotëron në shumë shtete demokratike qëndron në faktin se respektimi I të drejtave ka arritur në stadin më të lartë.Pra të kesh të drejta do te thotë të jetosh me dinjitet, ashtu siç çdo qenie njerëzore e meriton. Të flitet për të drejtat s’është diçka që mund të mahnis opinionin publik , pasi njerëzit janë më se të informuar për to , sepse në çdo hap e veprim që bëjnë ata ndeshen me ndonjë prej tyre . Megjithatë situata s’ka qënë e ngjashme vite më parë e sidomos kur bëhet  fjala për fëmijët e femrat.

Ndarja e klasifikimi I njerëzve në bazë të gjinisë , etnisë , racës e ndonjëherë moshës ka qenë vërtetë një problem shumë shqetësues . Në historinë e njerëzimit , ndarja më e madhe ka qenë ajo e bazuar mbi ngjyrën , ç’ka u bë një tmerr I vërtetë për njerëzit me ngjyrë , te cilët pavarësisht se duhet të duronin diskriminimin , duhet të duronin e mbanin në trup shenjat e dhunës barbare të ashtuquajturve ‘’ sunduesve të botës ‘’ , njerëzve me ngjyrë të bardhë . Skllavëria si një sëmundje që trashëgohet në disa breza  u shkatërroi atyre çdo ëndërr , u fshiu buzëqeshjen nga fytyra , u fali në vend të diçkaje positive vuajtjen e u veshi trishtimin fytyrave ëngjëllore atyre që vuajtjet I rritën para kohe , atyre që shoqëria s’u  njihte si njerëz përderisa nuk u njihte as edhe një të drejtë të vetme , por e vërteta s’fshihet kurrë e as të mirat që sot mund të kenë nuk mund ta fashisin atë plagë që I ka rrënjët shumë thellë .

Ata jetonin në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me mirëqenie materiale . Nëse do shkonte në shkollë një person me ngjyrë ishte krim , nëse punonte një punë të ndershme si në administratë apo edhe në biznese të hapur nga vetë ata ishte mëkat , madje edhe ushqimi s’mund të merrej normalisht . Askush nuk u siguronte atyre të drejta pa kompromise . Njerëzit me ngjyrë  s’mund ta harrojnë Martin Luter King e të gjithë I përulen gjithë respekt statujës së tij , pasi mendimet e tij iluministe do trondisnin e drithëronin botën e do bënin që rrezet e diellit të përkëdhelnin fytyrat hyjnore të të vegjëlve , që nëse të tjerët këte mungesë e vuanin një herë , ata e vuanin 10- fish . Martin Luter King elektrizoi SHBA –në me fjalimin ‘’Unë kam një ëndërr ‘’ , retorika e tij që kërkonte barazi racore dhe një shoqëri të integruar u bë simbol jo vetëm për komunitetin me ngjyrë por për të gjithë brezat e tjerë . Plot besim e pasion ai këmbënguli se të gjithë kanë lindur dhe duhet të jenë të barabartë . Ky fjalim krijoi ndjesinë e skllavërisë së përjetëshme të njerëzve me ngjyrë dhe ndjenjën e fajit tek të bardhët .

Mund të themi me bindje që fëmijët kanë të drejta të plota , në çdo kuptim , por sërish jo kudo . Jeta e tyre është e sigurtë , shkolla , ushqimi , shëndeti , argëtimi , janë më minimalet që mund të bëhen për ta . Ndoshta Shqipëria s’është e barabartë me SHBA- në , por nuk është as e njëjtë me Libinë e Sirinë . Ekzistojnë disa fenomene që I zbehin këto përmirësime që duhet thënë se në mënyrë të  vazhdueshme po bëhen përpjekje për të arritur që të drejtat të mos jenë të prekshme vetëm nga disa fëmijë , por nga të gjithë .

Të gjithë vijmë në jetë njëlloj dhe s’ka arsye pse duhet të ketë diferenca , për të cilat duhet të vuajmë ditë e natë . Jemi të barabartë e kemi të drejta të barabarta .

PUNOI: ERMELA MERKAJ