Mërgim Vardari: Rizgjim në mërgim

Mërgim Vardari

 

RIZGJIM NË MËRGIM

 

U zgjova nga gjumi në mesditë

Lexoja shkrimin e studiuesit pa emër

Nga dritarja shikoja Urën Ëland

Ku jam vallë, jam në qiell

Apo pranë Polit të Veriut

Jeta nuk më shkoi më kot

Sytë m’u përlotën

Lotët s´i mbaja dot

 

Lotët jan pjesë e shpirtit tim

Shpirti im është lot i Universit

E atëherë le të rrjedhin

Siç rrjedhnin ditët e netët

Që nga dita kur e braktisa

Vendin tim

U vendosa në mërgim

 

Deti Baltik sot kishte valë

Përplasej anë e mbanë

Valët si stuhi  mes  këmbëve të urës

Shkonin vërdallë

Ura më e gjatë e Europës

Që e inaguroi një mbret:

Karl Gustafi i gjashtëmbëdhjetë

 

Në këtë det në veri të kontinentit

Sa lot e piskamë janë dëgjuar

Nga shqiptarë e mërguar

Me dhunë të dëbuar

Nga trualli i tyre amtar

Nga sllavët e mallkuar barbarë

E thamë këtë sa për ta thënë një fjalë

Ngase shqiptari nuk loton

Nuk vajton e as nuk pisket

Mgase ka lindur mbret

 

Asimilimi na pret dhe na vret

Ne jemi një popull i veçantë

Unikat në botë

Që mëmëdheun s’e injorojnë

Dhe kurrë s’e harrojnë

Kjo dëshmi është e shkruar

Mërgimtarët janë fuqi e dalluar

Vendin e vet e kanë ndihmuar

 

Armikun me pluhur baroti

Ditëm ta shkatërrojmë

Botës ditëm t’i dëshmojmë

Se jemi shtatë milionë

Në një vend të bekuar

Me Diell e me Hanë

Shqipërinë e kemi Nanë

 

Nuk jemi kundër asnjë kombi

E asnjë kombësie...

Kundër asnjë feje

Kishe apo xhamie

Sepse kemi fe shqiptarie

Mos kini drojë për një kryq

Në Çairin e Shkupit shqiptar

Sllavët nga inati e kanë varë

Kur efendia mysliman

Lëshon altoparlantin

Që të zgjohen edhe minjtë

Në ora 4 të mëngjezit tamam

Me altoparlant thirr ezan

Në atë kohë kur edhe gjeli dremit

Altoparlanti gjëmon si bandit

 

Lerëni rehat njëri-tjetrin

Madje edhe fqinjtë sllavë

Që s’kanë nevojë

Për gjëmime aziatike

Vendin tonë me dashuri

Duhet ta mbrojmë

Të falemi në xhami apo në kishë

E jo të trembemi nga zëri i telallit

Që gjëmon si një bishë

 

Këtë e kemi porosi

Nga të parët tanë

Bashkimi i ishqipatrëve

Patjetër të behet realitet

Tradhëtarët e pabesë

Rrugën e lirë e kanë

Për në Serbistan

Dhe Arabistan...

 

BOX

Sadulla Zendeli Daja është Banor i Përjetshëm i Panaireve. Ndoshta mund të jetë një rast unikat ku edhe shtëpitë botuese më të vjetra nuk mund ta kenë këtë rekord të pjesëmarrërjes së tyre në evenimentet e Panaireve të Librit! Daja është “zoti i shtëpisë” së ambienteve të Panairit të Librit. Edhe kur nuk ka patur për të promovuar gjë, do të ishte një nga të rrallët të cilit nuk do t’i mungonte për asnjë ditë Panairit. Vetëm një herë i ka munguar panaireve Daja, dhe atëherë ka qenë me “arsye” dhe raport aktivitetesh. Ishte ai rast tashmë i njohur atëherë kur kërkesën e tij do të hutonte edhe mjekët suedezë që e mjekonin. - Ju lutem më ngrini edhe një herë nga shtrati për vetëm disa muaj, sa ta mbaroj Fjalorin Suedisht – Shqip, sepse e kam lënë në mes! Tashmë pasioni për të lexuar dhe krijuar ia kanë skalitur deri në piedestal staturën kësaj figure që i kalon ato të një krijuesi të zakonshëm. Për të qenë i tillë do të dilnin madje edhe do t’i tepronin vetëm proza me krijimet poetike aq shumë të ndijshme dhe të thella. Daja ia dedikon këtë ndjeshmëri të qenit larg atdheut, madje vë veton se proza dhe poezia e ndjeshme u bëjnë mirë vetëm emigrantëve, ata që e kanë përjetuar mungesën e ngrohtësisë amtare. E ndërsa krijimtaria artistike rritet duke zënë pjesën relaksuese të tij, ajo që e bën unikal atë, është “zhanri” i fjalorëve. Është studimi, ndërsa studimet lidhur me gramatikën dhe fjalorët do ta bëjnë në mënyrë të padiskutueshme unikat. (Një studiues)