Miradije Gashi: Këtu lulet s'kanë aromë

Cikël me poezi nga Miradije Gashi

 

KËTU LULET S'KANË AROMË

 

Këtu dielli nuk është diell

Si ai dielli i vendit tim,

S'di t'buzëqeshë as t'thurë ylber,

Nuk të ngroh veç të mërdhin.

 

Nuk sheh n'mbrëmje rreze hëne

As s'sheh yje përmbi pyll,

Malli t'djeg për një fjalë nëne

E ke mall dhe për një yll.

 

Këtu lulet s'kanë aromë

As kur çelin në pranverë;

Këtu as zogjtë s'dinë t'këndojnë

Siç këndonin atëherë...

 

Ndryshe është këtu gjithçka

Zemra ndryshe këtu të rrah.

 

 

SHKJAVE

 

Ne me grurë e ju me gurë

Dhe urrejtja s'ndalet kurrë.

Ju na gjetët (mirë ju pritëm)

Pabesisht, ju na goditët.

 

Na dhunuat, na masakruat

Ju në gjak, mos kini djajët?

Po s'ka vdekur trimëria

Se nuk vdes, jo, shqiptaria.

 

Rrini urtë, kafshoni gjuhën

Në mos "lirë" ua shesim lëkurën

Kush na prek në besë e Atdhe

Bash çdonjani është Ante.

 

 

S'KE DËGJUAR E S'KE PARË

 

S'ke dëgjuar e s'ke parë

Të ketë ndodhur ndonjëherë,

Shtëpiake dhe e pangritur

T'pandehë veten për të ditur!

 

Ç'është më keq e ç'është më tmerr

Edhe poste ajo merr,

Post t'rëndësishëm në arsim

Për fëmijët tanë n'mërgim.

 

Sa për poste dhe ofiqe

Duhen rregulla, duhen ligje...

Se sado t'jesh mendjehollë

Për to duhet dije e shkollë.

 

Sot është kohë e Kibernetikës,

Kohë e lapsit, jo e shtizës.

 

 

O IMJA DASHURI

 

Zemrën e kam të bardhë si dita

Prush mallesh unë mbaj në gji

Mesazhin e vargjeve transparent si drita

Po t'i shtrydhësh vargjet, pikojnë dashuri!

 

Me imazhin tënd unë shëmb dhe kala

Si Anteu kur prek tokën, unë bëhem me krahë

Bëhem me krahë e mbushem fuqi

O dritë e kësaj zemre! O imja dashuri!