Demir Krasniqi: Krushqit e Pajtimit

Në përkujtim të 25 vjetorit të pajtimit të gjaqeve dhe ngatërresave në Kosovë :

 

KRUSHQIT E PAJTIMIT

 

Ç’ janë këta krushq që janë tuj ardhë ,

Pa bajraqe , pa atllarë ,

Pa daulle , pa këngëtarë ,

Hiq pa pushkë e pa alltia –

Ngjiten brigjeve kah malësia ?!

 

Nuk kanë qerre , nuk kanë nuse ,

S’ kanë qitape , s’ kanë kanune ,

Si n’ qytete , si n’ katunde ,

Nga Lumbardhi e n’ grykë t’ Rugovës ,

Anë e mbanë trevave t’ Kosovës ,

Janë bashkua burrat e besës ,

Burra t’ dritës , burra t’ shpresës ...

 

Mbarë Kosova ka gazmend –

Ulën burrat në kuvend ,

Që nga  Llapi e deri n’ Has ,

Krushq ma t’ mirë kurrë s’ ka pasë ...

Nga Morava e lugu i Drinit ,

Nga Kërçova e n’ rreth t’ Ulqinit ,

Djem  të zgjedhur të arsimit ,

Shumë studentë e profesorë ,

Parlamenti ynë rinorë ,

Gju me gju bashkë me malësorë ,

N’ log t’ burrërisë nën hije t’ blirit –

Këta janë KRUSHQIT E PAJTIMIT .

 

Dasma jonë nuk ka të ndalë ,

Anton Çetta prinë i parë .

Krushku i dytë – Zekeria Cana ,

Gëzohen motra e gëzohen nëna ...

Ju vijnë pas trima e trimëresha ,

Njerëz t’ kulturës e studentesh ,

Vijnë malësoret burrëresha ...

Me fjalë t’ urta bujarie –

Me duar t’ zgjatura prej burrërie ,

Zemra t’ forta prej çelikut –

Që i thyejnë muret e armikut !...

Që thyejnë plagët shekullore ,

Që afrojnë dashuri vëllazërore !...

Rrëzojnë kanune – hiqet   ërrgji ,

Bashkon njerëzit Dom Lush Gjergji .

Mballim varre – hapin kulla ,

Krah me ta – Luljeta Pula .

Kur merr fjalën Muhamet Pirraku –

Falen plagët , falet gjaku .

Vjen dashuria e lulëzon jeta –

Buzëqeshë foshnja n’ troje t’ veta ...

 

Anton Çetta , flet një fjalë :

“T’ gjithë këta vëllezër që kem’  ardhë ,

T’ gjithë e kem’  një ideal –

Kush është burrë , gjakun na e falë !

Kush ia do  t’ mirën njerëzimit ,

Kush ia do t’ mirën arsimit –

E shtrinë dorën e pajtimit !

Besa – besë e burri – burrë ,

Më hakmarrje s’ do t’ ketë kurrë !

S’ do t’ ketë vrasje , as ngatërresa ,

S’ do t’ ketë rrahje , s’ do t’ ketë presa ,

Krenaria jonë është BESA –

Që vëllavrasja n’ truallin tonë ,

Të varroset përgjithmonë !

Kurrë mos t’ hapen varre t’ reja ,

T’ jehojë kënga dhe hareja !

Dora – dorës , vëllai me vëlla –

N’ punë e n’ dasma krah për krah !

Të lulëzojë mali dhe fusha ,

Mos të mbesin gratë vejusha !

Gëzim e dritë le t’ ketë n’ çdo votër ,

Mos t’ ketë vaj as nënë , as motër !

Mos t’ ketë kurrë n’ këtë vend hidhërim ,

Mos t’ ketë kurrë fëmijë jetimë  !

Ta çojmë jetën me lezet –

Burgjet tona mbetshin shkret !...”

 

Fjalët e arta të bacë Antonit –

Prekin zemrat e malësorit ,

Çohen n’ këmbë i madh e i vogël ,

Burrat trima e zgjasin dorën :

Shtrëngojnë duar e shtrëngojnë faqe ,

Falin plagë e falin gjaqe !...

Hapin dritën e pajtimit –

Rrjedhin lotët prej gëzimit ...

Kështu punojnë burrat bujarë ,

Gjithmonë qofshin faqebardhë !

 

Sot mbarë populli vet po flet –

Nuk është trim ai që vret !

Trim mbi trima e zemërgurë –

Ai që e falë gjakun si burrë !

Thellë nga zemra doli jehona –

Mos pastë kurrë gjak n’ vatrat tona !

Ju rritë nderi dhe ju shtoftë jeta ,

Rroftë sa malet Anton Çetta !

 

***** Demir KRASNIQI : “MALLËNGJIME E USHTIMA” – Gjilan, 1993, faqe 167 .