Mendime
Viktor Mërkuri: Azili në Bashkimin Europian
E hene, 11.05.2015, 06:33 PM
Azili në Bashkimin Europian dhe ndikimi tek shtetet anëtare
Nga Viktor Mërkuri
Çështja e lëvizjes së lirë të qytetarëve të BE-së, si dhe e emigracionit dhe azilit nga vendet jashtë BE-së, gjatë periudhës së fundit bëhet një nga çështjet më të kontestuara në të drejtën e BE-së. Bashkimi Evropian ndodhet edhe një herë në një vështirësi të madhe për të krijuar një startegji efikase për azil për emigrantët e paligjshëm tek 28 shtetet përbërëse të saj. Gjatë viteve të fundit, rritja e numrit të azilkërkuesve që hyjnë në Bashkimin Evropian nëpërmjet vende të tilla si Italia dhe Greqia ka krijuar acarime midis shteteve anëtare, kritika mbi efikasitetin e Marrëveshjes Shengen, si dhe ka ndikuar në rritjen e popullaritetit të partive nacionaliste brënda BE-së të cialt janë kundër pranimit të azilkërkuesve brënda në BE. Megjithatë, Bashkimi Evropian nuk duket se ka në planë të reformojë politikat e saj për azil-kërkuesit në asnjë mënyrë të konsiderueshme. Shtetet anëtare planifikojnë të ofrojnë më shumë ndihma financiare për vendet e Mesdheut, por ata do të refuzojnë të pranojnë kuotat e emigrantëve gjatë muajve ose dhe viteve të ardhshme. Ndjenjat e anti-emigracionit do të vazhdojnë në të gjithë kontinentin, duke bërë presion të konsiderueshëm në një nga parimet themeluese të Bashkimit Evropian: lëvizjen e lirë të njerëzve.
Më 23 prill, Bashkimi Evropian nën presionin e Italis dhe Maltës mbajti një samit emergjent për trajtimin e krizës sëe emigracionit të paligjshëm në Mesdhe ,i cili vetëm mes muajit janar dhe prilli solli vdekjen e më shumë se 1750 emigrantëve të paligjshëm në ujrat e mesdheut, një numri i cili ështe 30 herë më madhë se ai i të njëjtës periudhë në vitin 2014. Gjatë vitit të kaluar anijet italiane kanë shpëtuar më shumë se 200.000 njerëz në Detin Mesdhe. Me përfundimin e samitit, liderët e BE-së vendosën të trefishojë burimet financiare për operacionet bllokuese në Mesdhe dhe rritjen e bashkëpunimit me vende si Tunizia, Egjipti, Sudani, Mali dhe Nigeria për kontroll më të mirë të kufijve dhe luftimin e trafikimit të qenieve njerëzore. Ata gjithashtu u shprehën drejt shefit të Punëve të Jashtme të BE-së Federica Mogherini për fillimin e përgatititjes së një operacioni të mundshëm ushtarak që synon identifikimin, kapjen dhe shkatërrimin e anijeve trafikante para se ato të përdoren sit ë tilla, dhe të rrezikohen përsëri jetët e njerëzve. Megjithatë, nuk u arrit dot ndonjë marrëveshje për shpërndarjen e azilkërkuesve në të gjithë kontinentin, me qëllim shmangjen e përqëndrimit të tyre në vetëm 2-3 vende të cilat nuk e përballojnë dot manaxhimin e një situate kaq të madhe pa ndihmë.
Kriza e refugjatëve në Evropë ndodh pararelisht me shumë probleme strukturore të Bashkimit Evropian, ndërkohë që nga ana tjetër sulmet e fundit terroriste në vendet si Franca dhe Belgjika, si dhe kërcënimet nga grupet ekstremiste islamike në vende si Vatikani, kanë rindezur frikën e një lidhje të mundshme mes refugjatëve dhe terroristëve. Forcat e sigurisë në Evropë janë të shqetësuar se terroristët e maskuar si azilkërkues mund të hyjë në Bashkimin Evropian.
Në lidhje me diskutimet dhe idetë e propozuara në tkimin e 23 Prillit me përfaqësuesit të shteteve anëtare ,janë disa arsyet që nuk do të lejojnë Bashkimin Evropian të zbatojë shumë prej propozimeve të ofruara.
Problemi i shtrirjes së misionit dhe objektivat do të jenë të vështirë për tu përcaktuar për shkak të hapësirës së madhe dhe vendeve të cialt ndodhen jashtë juridiksionit te Basjkimit Europian , Disa anëtarë të dytë të BE-së do të kundërshtojë përdorimin e forcës në Libi në një kohë kur blloku po shtyn për një zgjidhje diplomatike të luftës civile të vendit. Së fundi, ka të ngjarë të jetë mosmarrëveshje se kush duhet të stafit misionin dhe se Kombet e Bashkuara duhet të miratojë atë. Gjithashtu udhëheqësit evropianë me shumë mundësi nuk do të arrijnë dot të bien dakord mbi rishpërndarjen e azilkërkuesve. Gjatë samitit emergjent në 23 Prill, kryeministri britanik David Cameron ka ofruar të dërgojë një luftanije britanike në Mesdhe për të ndihmuar shpëtimin e emigrantëve, një veprim që nënkuptonte një zhvendosje nga pozicioni i mëparshëm i Londrës për çështjen e azilkërkuesve. Megjithatë, Cameron theksoi se çdo azilkërkues I cili shpëtohet nga anijet britanike nuk do të kualifikohet për azil në Mbretërinë e Bashkuar por do të dërgohet në Itali. Duke pasur parasysh këto konsiderata politike, Bashkimi Evropian ka gjasa të vazhdojë të hedhë para në këtë problem, por një ridizajnim i plotë i politikës së azilkërkuesve për në Bashkimin Europian duket për momentin e pamundur. Operacionet e shpëtimit ndoshta do të rriten, por anëtarët e BE-së nuk duken të gatshëmk të reformojnë politikat e tyre për azilkërkuesit në ndonjë mënyrë thelbësisht të konsiderueshme, edhe pse disa here pasojat e këtij vendimi janë njerëzish të humbur ne ujart e mesdhut në kërkim të një jëtë më të mirë.