Elida Buçpapaj: Pranverë 2014

PRANVERË 2014

 

Poemë nga ELIDA BUÇPAPAJ

 

pranverës

iu qepa

me ngulm

si kërkuese ari

që kalon në sitë

gjithë guriçkat

e zallin

e lumenjve

të orëve

me shpresë

se do të fitojë

llotarinë

e artë

të fatit

 

pranverës

iu përgjërova

me zërin e heshtjes

që murmërin

si bletët

nga shumëngjyrshmëria

e luleve-kurora

në procesionet e

thithjes

së nektarit

 

pranverës

i renda

si vagonët

e mbushur

përplot

me qymyrin

e mallit

pas çufçufeve

të lokomotivës

së marsit

 

kambanat

e mimozave

bien

kotnasikoti

derisa marsi

ia beh me

bylezikë

ylberi

prej psherëtimave

diellore

të luledeleve

 

sepse

pranvera vjen

pa u ndjerë

nga portikët

e padukshëm

të ajrit

me hapin

e heshtur

të thëngjijve

të shuar

prej epshit

të natës

 

bari e ndjen

i pari

dhe shpeshton

frymëmarrjen

e i ngjitet pas trupit

si fëmija

pas fustanit

të nënës

sepse

e di më mirë

se kushdo

se pranvera vjen

e ikën ngutshëm

si në garat

e maratonës

ku koha

me fytyrat

tona

vrapon

më shpejt

se

blicet

e vetëtimave

....

 

Pranverë,2014