Sejdi Berisha: Në dollapin e vjetër të nënës

P o e z i

 

Sejdi BERISHA:

 

NË DOLLAPIN E VJETËR TË NËNËS...

 

1.

Ka kohë që ëndërroj

Ty Diell

Të ta puth syrin

Por të di

Se në cilën anë te të kërkoj

Bereqetin për të na shtuar

 

2.

Nëse nuk e njeh skamjen

Të lutëm futi rrezet

Në dollapin e vjetër të sime nënë

Aty i gjen opingat

Që m’i kishte blerë babai

Kur isha krejt i vogël

Të lutëm

Futi në këmbët tuaja

Se shumë do trimërohesh

Sipër tyre

Është edhe ai janxhiku

Kur i lëshoja delet për kullotje

E përdorja për bukë

Kur shkoja në shkollë

Në vend të librave dhe fletoreve

E mbushja me copa letrash

Me lapsa të harxhuar

Kurse ngjyrat për të vizatuar

Kur binte shi

I huazoja nga ylberi

 

3.

Vëre krahëve janxhikun tim

Se tash

Letra as bukë nuk ka

Dhe shikoje vetën

Sa çun i bukur do bëhesh

O diell

Që ndritë e rrezon botën

Edhe bimës fuqi i japë

Në arën time

Që as sot unë nuk e kam

Edhe lulet në oborrin e vockël

Që bletët m’i harxhojnë

Nektarin duke ua marrë

 

4.

Kur t’i bësh të gjitha këto

Kam frikë

Se në kalama do shndërrohesh

Për të ma grabitur fëmijërinë time

Filigran kohe

 

5.

Pastaj

Plotë tutë do të afrohem

Me lutjen për t’mi ruajtur opingat

Edhe janxhikun

Se aty brenda

Në vend fletoresh buke e djathi

Do kujtime të ngujuara janë

Që kurrë nuk e parë dritën tënde

Ti Diell

Por ruajtur ma kanë

Amanetin e fshehtësive të ëndrrave

Peshën e uratës të nënës

Edhe etjen e babait

Për dritën tënde

 

6.

Nëse dorën e fut më thellë

Kujdes

Se do kujtime tjera të përcëllojnë

Janë më të vonshme se të asaj kohe

Dhe zemra therë më shumë

E mendja çmendet

Vetveten duke kërkuar

Pra

Mos e nxjerr atë histori

Nga janxhiku im i shkollës

As opingat

Se janë të shpuara

E ta lëshojnë ujin

Këmbët të bëhen qull

E mund te të ftohet trupi

 

7.

Dil tash Diell nga ky rrëfim

Dhe ik sërish pa ta puthur syrin

Sepse

Kështu kam dëshirë të udhëtoj

Gjithmonë i etur

Dhe askujt të mos i tregoj

Për lojën që ta bëra

Diell

Që kur mungon

Më së shumti përcëllon

 

8.

E kuptoj

Je larg... larg je

Megjithatë

Të puth syrin në mëngjes

Në mesditë të përqafoj

Nga një varg ta thurë në muzg

Për agun që vjen

Për opingat dhe janxhikun tim

Për letrat dhe lapsat e shpenzuar...