Sadik Vrajolli: A po dënohet shteti i Kosovës?

A po dënohet shteti i Kosovës me fajin e vet apo të tjerëve?

Nga Dr. Sadik Vrajolli

Çka simbolizon shteti? Për çdo popull, shteti simbolizon siperfaqen gjeografike,  etnitetet nacionale, resurset  natyrore dhe fuqit kreative të popullit, fuqit- ekonomike, shkencore, ushatarake, , si dhe kulturore, sportive, edukatën dhe sistemin shoqërorë dhe social.Të gjitha këto cilësi, struktura shtetëore e krijonë krenarinë dhe asociacionin për atë shtet. SHBA është një shembull që i vërteton këto.

Asociacioni i kundër është Rusia, të cilën e lidhim me  fuqi ushtarake, arsenale atomike dhe kërcënuese. Si shembull i tret mund të mirret Columbia të cilën e shofim synonim me kafe, por fatkeqsisht edhe e mafië së drogës.

Pyetja është, Cfar asociacion Kosova?  Një shtet jo funksional? Sitë e anarkisë, mafis, korrupcionit, uzurpimeve, hakmarrjes, trafikimit e shumë marrive tjera ku çdo dituri dhe konstruktivitet është duke rjedhur posht.

Pas largimit së forcave serbe, zurën vend forcat të Natos të cilat me  përshtypjen e mungesës së kapacitetit politik dhe bashkpunuës na vurën, si të ishimi të mitur, në duar të UNMIK-ut. Ky vendim që munt të quhet edhe denim fitoj bazën tek një grupi njerzish ( hajdut) me mangësi civilizuese ku plaqkitja mbretronte në të gjitha anët, si prona private ashtu dhe ndërrmarrje shoqërore. U uzurpuan banesa, toka e patundshëri....

Marrit e këtyre grupeve kriminale iu ranë në sy aleatëve dhe u banë me dije se ky popull përveq se nuk qenka i gatshëm për qeverisëje ai ju jep hapsirë këtyre grupeve kriminale, andaj them se Unmik-u ishte ndëshkimi i parë duke e marr në dorë qeverisjen në Kosovë për një kohë të të gjatë.

Me këtë ndëshkim humbi pushteti i kosovarëve të cilët ishin në prag te luftes civile pasi që partit politike ishin duke matur gjyksa. U vran mbi 5-600 vetë pa gjygj, tipik atentate politike ose hakmarrje. Kështu që UNMIK-u edhe pse nuk ishte shumë miqësor prap e kreu një pjesë të punës, e ndaloj luftën civile.

Denimi tjetër quhej KFOR i cili kishte detyrë ti ruan fshatrat serbe nga hakmarrjet. Sikur të mos mjaftonte erdh edhe denimi i tret,  Plani iAhtisarit,  ku u formuan enklava etnike serbe e që pasoja më e madhe edhe sot është ndarja e Mitrovicës që mbetet si Jerusalem i vogël. Bashkimi i komunave serbe pe copton Kosovën sikur të ndiqte planin e Dobrica Qosiqit.

Paaftësia e udhëheqjeve të  procesit të votimeve, ku edhe aty kërcnimet dhe vjedhjet zurën vend e detyruan Europën dhe SHBA:në edhe një herë të marin timonin në dorë dhe si dhuratë nga qielli ja dhuruan pushtetin minoriteteve të Kosovës. Shpallja më fyese si popull i paaftë erdh med shkarkimim e kryetarit Behgjet Pacolli që u bë pas një muaji. Një njeri i cili hodhi posht famën dhe suksesin internacional duke ndjek vizionin e tij që me përvojen dhe investimet e tij ti krijoj atëdheut një shtet funksional. Në vend të tij u nxurr një kryetar prej zarfi.

Mos të flasim për plot emra të tjerë që u njollosën siq është p.sh. rasti i Haxhajt në Posten e Kosovës.

Paradoksi tjetër është hapja e klinikës së kirurgjis së zemrës në Gjakovë e cila i ngjante një kasaphane. Ndër kohë kishim në anën tjetër dr.Dalladakun, kardiokirurg i famshëm në Gjermani, i cili ja kushtoj mbi 10 vite mundi për të marr leje të hapjes së spitalit të kardikirurgis në Prishtinë.

Ky është një faj i yni i përbashkët, prandaj po dënohet Kosova si shtet.

Pushtetarët po denohen me faj të vetin kurse populli po denohen disa me faj e disa pa faj. Të pafajshmit janë ata të ndershëmit dhe që punojnë për një shtet funksional, ata që mjerisht në këto rrethana edhe duken si naiv. Kurse fajtorët janë ata të cilët përpiqen në krah të shtetit dhe përmes pushtetit të bëhen milionerë e ta sigurojnë veten. Një iluzion thuajse siguria individuale munt të krijohet në një shtet pa themel të sigurt. Ata i bëjnë hile shtetit sikur ta kishin armik, nuk paguajnë obligime, fshehin tatime, vendosin poste pa merita e me diploma fallse  dhe shkurtë e shqipë e krijojn një platformë pazarllëku të diplomavet të titujve. Me këtë mashtrojnë veten dhe popullin dhe formojnë një shtet jofunksional për të cilin  askush nuk ka respekt, kurse rinia jonë në vend që të kyqet në shkencë dhe inovacion mbetet e dëshpruar me të vetmën shpresë largimin nga Kosova.

Pra është koha e fundit që si popull te zgjohemi e ti flakim të gjitha këto poshtërsira, të fillojmë një renesans, një rilindje ku do të vjen në shprehje shkenca, ligji, dhe zhvillimi ekonomik. Ta marrim fatin tonë në dorë e ta bëjm atë shtet që e ëndrruam qe dymijë vjet.