Ilir Muharremi: I panjohur

Ilir Muharremi

I panjohur

Do të ndodh aty ku nuk ta merr mendja

E pa pritura është e vërtet

Nëse ndjehesh keq

Aq sa je ndjerë keq

Do të ndjehesh mirë

O i panjohur që më flet

Më godet më jep mendime

Unë nuk belbëzoj i bindem

Ndoshta duhet kështu kërkon

Vazhdoj, vazhdoj marr frymë

Duhet të vazhdoj

O i panjohur përse je te unë

Përse jemi bashkë

Frymëmarrje mendim rrufe

Vazhdoj zbrazëtinë për të arritur përmbushjen

Konstant barazim

O i panjohur poet filozof kërkimtar përgjigjesh që nuk gjinden

Nuk ka lidhje

Mjafton të jetosh o i panjohur

Ti më dridh më jep ekstazë

I pavetëdijshëm jam

Kështu kuptoj më mirë të panjohurin

Ai më detyron të shkruaj atë që nuk e dijë

Vazhdoj, vazhdoj duhet të vazhdoj

I pa njohur me botën absurde

Kontakti na bënë më shumë absurd

Nuk jemi absurd

Çdo konflikt në mes nesh është absurd

Vret egoizmin

Krijon konfliktin

Kërkon atë që nuk e gjen

Prapë nuk e gjen

O i panjohur shkreptimë

Prapë më godet

Duhet të flasë

Duhet të jetoj

Duhet të vdes

Me ty o i panjohur

Ndoshta nuk ke emër

Edhe nuk duhet të kesh

Nuk mjafton poezia

Për ta treguar atë që nuk e kuptoj

Të dua ty o i panjohur

Unë të paraqes si të njohur i panjohur