Demir Krasniqi: Elegji për Prof. Xhevat Ismaili

ELEGJI PËR PROFESORIN  XHEVAT ISMAILI

 

Teksti dhe muzika : Demir KRASNIQI

 

N’ fshat të Kopernicës –

N’ familjen Murati   ;

Porsi yll i dritës ,

U lind djalë Xhevati !

 

Herët i vdiq baba –

N’ atë spital të Vrajës !...

Mbet nën përkujdesje

Të gjyshes dhe nënës !

 

Për t’ mos bërë  gjynahe ,

Si rritet fëmija –

Ish gjyshja Gjylshahe

Edhe nënë Fetija !

 

Jo veç nënë Fetija

Dhe gjyshja Gjylshahu ,

Por dhe xhaxhallarët –

Zahiri e Isahu ...

 

Familja e Xhevatit –

Gëzonte shumë respekt ,

Jo veç n’ rreth të fshatit ,

Por dhe në qytet !

 

Ninullat e gjyshes

Dhe të nënë Fetijes –

Si zog t’ dallëndyshes

E çuan drejt  muzikës !

 

Mirë këndonin vëllezërit –

Hyseni e Mehmeti !

Fort kumbonte zëri

I motrës – Ilfetit !

 

N’ dasma dhe n’ ahengje –

Shtrohej muhabeti !

Mirë ia thoshin këngës –

Seç shtohej lezeti !

 

N’ programet festive ,

Në shkollat fillore –

Merrte pjesë aktive

N’ programet shkollore !

 

Herë këndonte n’ kor ,

Herë solist  këngëtarë ,

Herë bënte humor ,

Herë ishte valltarë !...

 

Si në Kopërnicë ,

Ashtu në Hogosht –

N’ moshën e rinisë ,

Ai nuk kishte shoq !

 

Djali i Kopërnicës ,

S’ mund të zinte vend –

Shkoi në shkollë t’ muzikës ,

Atje në Prizren !

 

Atje t’ gjithë shqiptarëve

Iu ngjitej nga ‘i bisht ,

Se mësimet zhvilloheshin

Vetëm në serbisht ?!

 

Edhe në Prizren ,

Jashtë bankave shkollore –

Kudo ish prezent

N’ jetën kulturore !

 

Pasi në Prizren ,

Mbaroi diplomim –

Në Gjilan , ai vjen

Që t’ punojë n’ arsim !

 

Biri i Kopernicës –

Pedagog i Gjilanit ,

Pishtar  i muzikës ,

Çelësi i pentagramit ...

 

Mjeshtër i fizarmonikës ,

Si bylbyl nga mali ,

Ai  pishtar i dritës –

Prof. Xhevat Ismaili !

 

Në shkolla të mesme

Dhe n’ ato fillore –

Punonte shumë zellshëm

N’ jetën kulturore !

 

Nuk kursente vetën  –

Tërë mundin  e shkrini !...

Seç ia zgjaste jetën –

Shoqërisë “Zenel Hajdini”!

 

Për nevoja t’ trevës –

Nuk e njihte frikën !

Ia mësyu Sarajevës –

Ta studiojë muzikën !

 

Atje gjatë gjithë kohës ,

Sa studioj muzikën –

Nuk e lëshoi prej dorës ,

Kurrë fizarmonikën !

 

N’ tinguj t’ këngës shqipe –

I shtohej  frymëzimi !

Me fizarmonikën –

Në Shoqërinë “Lulëzimi”!

 

N’ qendrat jugosllave ,

Në shumë festivale -

Seç përhapte këngën

Tonë tradicionale !

 

N’ Gjilanin legjendar ,

Biri i Kopërnicës –

Qe bashkëthemeltarë

I shkollës së muzikës !

 

Gjithë natën e ditën ,

N’ punë pedagogjike –

Ligjëronte muzikën ,

Lëndën Metodike !

 

N’ shkollë pedagogjike ,

Që quhej “Skënderbeu” ;

Me ligjërime metodike –

Zemrat na i rrëmbeu !

 

Jo veç në praktikë ,

Por dhe në shumë letra ;

Për art dhe muzikë –

Na i ka lanë shumë vepra !...

 

Veprat me shumë nam –

Do t’i  kuptojë bota !

I  gjejmë n’ pentagram ,

I gjejmë dhe  në nota !

 

Profesor Xhevatin –

T’ gjithë do ta kujtojmë !

Me veprat dhe artin –

Krenarë do t’ jetojmë !