Viktor Mërkuri: “Pranvera Arabe” vazhdon në Egjipt

“Pranvera Arabe” vazhdon në Egjipt

Nga Viktor Mërkuri

Lëvizja Egjiptiane Tamarod ariti me sukses përpjekjen e saj për të bërë presion mbi ushtrinë egjiptiane për të dëbuar ish-presidentin Morsi Mohammed dhe Vëllazërin e tij Myslimane qeveritare nga detyra. Tani pyetja është nëse Tamarod dhe elementet e tjerë të ish opozitës mund të shmangin atë lloj të fragmentimit dhe luftës përçarëse, që ka luajtur një rol të rëndësishëm në vendosjen e Vëllazërisë Myslimane në pushtet.

Ka shumë sfida për të kapërcyer, një prej të cilave është se në fund të fundit ushtarakët mbajnë çelësin  e pushtetit - diçka që Vëllazëria Myslimane ka mësuar në  datën 3 korrik. Duke shkuar përpara,  do të jetë e vështirë për përzierjen e partive të ndryshme liberale, laike dhe islamike bashkuar në dëshirën e tyre të përbashkët për të parë Morsin të rrëzuar për të ruajtur kohezionin e tyre.

Lëvizja Tamarod ka deklaruar ekzistencën dhe kërkesat e saj më 1 maj, dhe dy muaj më vonë ajo kishte mbledhur vrull të mjaftueshme për të luajtur një rol kritik në grushtin ushtarak të Egjiptit.Ushtria plotësoi në thelb të gjitha kërkesat e Tamarods - përveç heqjes së presidentit Morsi nga zyra, Këshilli i shtetit  dominuar ne perberjen e sajë nga islamikët është shpërbërë, kushtetuta ka qenë e pezulluar dhe kreu i Gjykatës Supreme u vendos si president i përkohshëm i shtetit Egjiptian.

Më 4 korrik, forcat e sigurisë Egjiptiane vazhduan të mbajnë anëtarët e lidershipit të Vëllazërisë Myslimane, veçanërisht ato lidhur me krahun politik të Partis së Lirisë dhe Drejtësisë. Përveç Morsit, i cili mbetet në atë që autoritetet ushtarake e kanë përshkruar si paraburgim "preventiv", gjithashtu dhe shumë figura kyçe të tilla si udhëzuesi suprem Mohammed al-Badie; zëvendësi i tij dhe strateg i lartë Khairat El-shater; dhe shefi i Partis Liri dhe Drejtësi  Saad El-Katatny të cilët janë marrë në paraburgim - siç dhe qindra të tjerë.

Disa raporte tregojnë se shumë prej këtyre udhëheqësve të lartë janë të ngarkuar me nxitjen e dhunës gjatë trazirave civile, dhe disa agjensi lajmesh pro-Vëllazëris Myslimane janë mbyllur. Ndërkohë, forcat e sigurisë vazhdojnë të përleshen me mbështetësit e Vëllazërisë myslimane në të gjithë vendin.

Kështu, jo vetëm janë përjashtuar nga Vëllazëria ushtarak të udhëhequr nga "udhërrëfyesi", por ajo është gjithashtu subjekt i asaj që duket të jetë një goditje sistematike. Vëllazëria ka pak zgjedhje, por për të vazhduar rezistencën ndaj ushtrisë  dështimi për ta aritur këtë do të jatë një pikëpyetje e madhe në kredibilitetin e vet, veçanërisht nëpërmjet  anëtarëve të saj.

Vëllazëria do të përdorë faktin se Morsi u rrëzua në një grusht shteti ushtarak për të sulmuar kundërshtarët e saj dhe të nxis bazën e saj mbështetës ndërkohë që ajo do rigrupohet. Qëllimi i saj do të jetë të përdor rrjetet sociale të dikurshme të saj në terren për të rifituar ndikimin që ka humbur ndaj shtetit dhe opozitës. Megjithatë,Vëllazëria e di se ka kufizime në atë që ajo mund të arrijë qëllimet e veta.

Më e rëndësishme është fakti se Vëllazëria është një parti politike, e jo një lëvizje e armatosur revolucionare. Me projektim, ajo operon në shoqërinë civile dhe merr pjesë në procesin demokratik. Në vitin 2011 kemi vërejtur se ky grup nuk e gëzojnë statusin e subjekti të  madh politik në vend. Kjo pjesërisht shpjegon pse Morsi u rëzua pas vetëm një viti të shërbyer në detyrë. Përfundimisht, Vëllazëria do të pranojë fatin e saj dhe të kthehen në procesin politik.