Bekim Rexhepi: Qeverisja në koma

Qeverisja në koma

Nga Bekim REXHEPI

E kemi përsëritur me sa e sa herë se zgjedhjet e përgjithshme në Kosovë, kanë pasur parregullsi alarmante, deri në kriminalizim e tyre. Madje, gati të gjithë komisionarët kishin njoftuar e saktësuar se në kohë dite, përdiell ishin mbushur kutitë e votimit me fletëvotime të paligjshme, me çfarë u privua vullneti i qytetarëve dhe thellësisht ai u kriminalizuar. Fakti që në shumë raste ishte rikthyer votimi, në disa komuna, tregoj se faktorët kriminalizuesë i zgjedhjeve e kishte parapërgatitur që më parë terrenin e manipulimit të madh të votës së lirë të qytetarëve. Natyrisht, edhe nga kjo nuk kishte si të ndodhte ndryshe, veçse me tendencën e vetme të kriminalizohej një shoqëri e tërë, me kriminel ordinar. Kosova nga ato zgjedhje ka dalë me një qeveri të kriminalizuar, me një qeveri qe vjedhë ashiqare, pa turp ku dominoj edhe mentaliteti egalitarist.

Pra, një zyrtar partie e shteti, deputet a ministri, me një rrogë minimale, që aktualisht do sillej në Evropë, ata ashtu siç kishin vjedhur votat, ata ashtu edhe po bëheshin milioner të ri, në shtetin e ri!. Madje më milioner se ata zyrtaret e partive, të shtetit, deputet a ministrat në Evropë. Ky fakt është ogurzi për një Kosovë qe kishin ëndërruar shqiptaret. Ajo Kosovë e ëndrrave shqiptare nuk është as ne fije të realizohet,. sepse derisa të ketë qeveritar hajna, e kriminel,  duket se shteti e ka të vështirë të bëhet, ndonjëherë edhe të mëkëmbet.

Këta qeveritar,  madje shumë zyrtar e deputet që ta thonë hapur, troç madje se; më mirë, e më rëndësi është interesi i tyre për ta, se sa i shtetit, fundi fundit me ndonjë batutë, “shteti në bisht të sorrës”, sepse sipas tyre shtetin se kanë bërë të tjerët (prijës shqiptar) dhe s’është çudi se pse ata s’mund ta bëjmë ata?!.

Stafi i qeverisë më shumë janë në procese e procedura gjyqësore se sa janë në vende pune, e ne shërbime të qytetarit. Këta (qeveritarët) më shumë janë në vend pune për vete dhe përfundimisht në shërbim të vetvetes, se sa ne shërbim të shtetit dhe qytetarëve.

Asociacioni i komunave serbe dhe ndalesa në kompetenca

Në këtë stad ku ndodhemi me dialogun politik me Serbin për veriun e Kosovës, zgjidhja përmes marrëveshjeve, aktualizon problemin e asociacionit të komunave serbe dhe ndalesa në kompetenca të tyre dhe konkrete, qe duhet të japi qeveria e Kosovës minoritetit serb qe nuk përfillë fare shtetësin e Kosovës dhe asgjë qe ka të bëjë me të.

Nuk mund të diskutohet se problemi i veriut nuk ka përplasur opinione të shumta, por të gjitha përplasjet dukshëm kanë rënduar në një zgjidhje subtiliteti dhe mashtrimesh, por këto gjithsesi i rëndojnë të papërgatiturit në politikë.

Kosova nuk ka kërkuar asnjë pëllëmbë të tokës serbe dhe as nuk përzihet në rregullimin e brendshëm të Republikës së Serbisë. Është një argument në vetvete se Kosova ka bërë koncesione pa iu kërkuar fare, dihet qe në Serbi ka tri komuna autoktone me shqiptar dhe Kosova nuk ka kërkuar fare, ashtu siç po kërkon Serbia të ketë autonominë me kompetenca ekzekutive të asociacionit të komunave serbe. Një sërë vizitash në Prishtinë të diplomacisë ndërkombëtare, e veçmas ajo e baroneshës Eshton, duket se të vetmin qëllim ka pasur ta zbuesi edhe më fortë Hashim Thaçi, i cili viteve të fundit është shndërruar në një lider nescimus, madje duke u fshehur pas një “realpolitike”,  ai po synon tu japi dhe tu lejoj edhe një autonomi të zgjeruar me kompetenca ekzekutive për asociacionin e komunave serbe.

Qe nga marrëveshja e parë e deri të ratifikimi i saj në Kuvendin e Kosovës, qe u përcoll me tensione të brendshme politike, kemi fare pak lëvizje konkrete të marrëveshjes në teren, thuhet se janë hequr disa barrikada në thellësi të veriut, por ajo që është më e betonizura është akoma ne lumin Iber, nuk ka pësuar ndryshim! A po ecën me kujdes qeveria Serbe drejtë synimit të saj, këtë nuk duhet mohuar sepse paraprakisht duket kështu.

Propozimi i kryeministrit serb Daçiç, që komanda në veri të Kosovës të jetë serb dhe të jetë kush tjetër pos i suspenduari, dy herë radhazi Nenad Djuriç. Dhe më pas po ashtu propozimi tjetër, po nga ky kryeministr i Serbisë Ivica Daçiç, qe data e mbajtjes së zgjedhjeve lokale në Kosovë, duhet të jetë 3 nëntori i këti viti, ai tha shprehimisht se: "Jemi pajtuar rreth disa çështjeve që grupet punuese nuk kanë mundur t'i dakordojnë në lidhje me mbajtjen e zgjedhjeve lokale, kemi biseduar edhe për datën orientimisht kjo do të duhej të ishte më 3 nëntor. Në anën tjetër për ne është e rëndësishme që serbët në Kosovë e Metohi të mund të votojnë dhe të marrin pjesë në zgjedhje me dokumente të Serbisë".

Ministria e Punëve të Brendshme e Kosovës jo larg ditësh nga propozimi serb, njoftoi me vendimin e vet se i emëruari do të jetë vet Nenad Djuriç, në pozitën e ushtruesit të detyrës së drejtorit rajonal të policisë Mitrovicë-Veri. Gjithashtu edhe Qeveria e Kosovës, më pas është pajtuar ( madje edhe disa zhurmues të opozitës në Kosovë e pranuan atë), qe propozimi i Daçiçit të jetë edhe data e mbajtjes së zgjedhjeve në Kosovë.

E gjitha kjo, tregon se politika serbe ka zënë vend krucial në zhvillimet politike në Kosovë, ajo më nuk ka fuqi ti shmanget ndërhyrjes serbe, së paku gjerat kështu duken në realitet.

E sidoqoftë, këtu duhet shtuar se ka një mendim se koha e politikës në Kosovë po kotet në parmakun e mashtrimit! Në të kundërtën e sotmja, do të duhej të jetë kohë e të menduarit konkret të zgjidhjes se problemeve dhe jo të sajimeve të tjera, për kohë të tjera kërkimesh dhe krizash më të thella. Vërtetë kemi një qeveri në koma, se cilës pak fare, pak i kanë mbetur gjasa dhe shpresa të zgjohet, zgjimi i saj mbase do të jetë i rënd dhe ndofta i vonë për rikonpenzime politike, ekonomike dhe shoqërore për Kosovën në të ardhmen.

Liqeni i Ujimanit (Gazivodës)

Pse Serbia synon qe ky liqe të futet nën juridiksionin apo nën kontrollin e asosacionit serb të komunave serbe në Kosovë, sepse përpos shkritores se xehes dhe metalit në Zveçan, dhe gjysmë kontrollit të minierës së Trepçës në Stan Terg, ajo qeveria Serbe përpiqet qe për serbet e Kosovës, qe akoma si percepton si të tillë, të krijoj një sistem të pavarur funksional jashtë varësisë nga qeveria e Kosovës dhe shteti i Kosovës. Më këtë duket se synohet qe definitivisht kjo pjesë e veriut të Kosovës të mund të shkëputur nga administrimi qendror, me qëllim që më pastaj, dhe ndofta të mund të krijoj parakushte të një secesioni.

Sa për kujtesë në vitin 1981, një terrorist serb ishte nisur me një destinacioni, liqeni i Ujimanit. Mbushur një arkivol me përplot eksplozivi, për ta shpërthyer paranojën e liqenit, më qëllim që të shkarkonte sasinë e pakontrolluar të ujit dhe të shkaktonte dëme të mëdha, të paparashikueshme për qytetin e Mitrovicës me rrethinë. Por, ky qëllimi i kriminelit serb, ishte përmbysur pasi një shofer taksie, shqiptar qe po e voziste automjetin me arkivol, pas dyshimeve, kishte arritur që para aktit të krimit, të paralajmëroj policin, dhe ishte kapur  befas ky terrorist. Në memoria kjo ngjarje, ç’mund të bëhet nëse qeveria e papërgjegjshme do tregohet ne bisedime me Serbin, e cila po planifikon një kontroll serb, lokal për Liqenin, akoma pa u bërë marrëveshja për kërkesën e qeverisë serbe, qeveria e Kosovës e njohur për lëshime marramendëse mund të tregohet edhe më shumë e papërgjegjshme, edhe më këtë rast.

Serbet qe mund ta kenë nën kontroll liqenin një ditë, mbase do të mund të luajnë me pjesën jugore të Mitrovicës me rrethinë, pasi që dihet se sasia e ujit qe lëshohet nga liqeni i Ujmanit është jetike edhe për pjesën jugore.

E nëse ky aset ekonomik i Kosovës, shpërdorohet, apo u epet në duart atyre që janë, akoma me ato ngarkesa, elemente paranojë dhe raciste se nuk duan dhe nuk munden të jetojnë në një shtet ku shumica janë shqiptar, pra një minoriteti serb prej 4% qe gjithnjë e më shumë synon të pavarësohet nga administrimi juridik i Kosovës përbën një rrezik të paimagjinueshëm për qytetin e Mitrovicës dhe rrethinën e saj.

Serbia në Evropë po Kosova?

Qëllimi i Serbisë ngadalë po realizohet, nuk ka rëndësi se në çfarë fazash do të realizohet ai, por faktikisht gjasat janë të mëdha. Serbia ka shfrytëzuar veriun e Kosovës, për tu futur në BE, dhe njëkohësisht ka frenuar Kosovën qe ajo të inkuadrohet në institucionet ndërkombëtare pa e zgjedhur çështjen serbe në veri të Kosovës. Është e vërtetë qe Serbia po ia del edhe me BE-në, e edhe me Kosovën. Por, çfarë me Kosovën? Ishte kjo një pyetje qe na ngarkon, të kuptojmë se çfarë po arrin Kosova me politikën e saj. Kosova ka akumuluar një problem të madh në veriun e saj, për një kohë të gjatë, heshtja e saj dhe retorika zhurmuese mbase dhe i kanë vënë kushte të tjera një realiteti tashmë atje, dhe zgjidhja me mjete kushtetuese doli të jetë pa efekte. Por, angazhimi i diplomacisë nuk mund të zgjasë kohen e “gjendjes së ngrirë”, në veri të Kosovës qe kishte tensionet e saja. Hapat e ndërmarrë nga BE-ja, quan gjithsesi në ulje bisedimesh sa teknike e, sa politike. Palët do të duhej të kishin përgatitjet e tyre për këto bisedime, ishin të lira të zgjidhnin përfaqësuesit e tyre në to, mbase ne to nuk mund të shkohej pa ndonjë përgatitje, deri me tani shihet qartë se kush ishte më i përgatitur!. Serbia, më afër BE-së, ndërsa Kosova më me pak garanci se do të mund të ofrohet më lartë se çka bërë.

Një Serbi shoviniste, mbi 300 mije njerëz të vdekur, ndërsa vetëm në Kosovë me mbi  20 mije shqiptare, përveç 150 mije objekteve të shkatërruara dhe mbi 1 milionë njerëzve te dëbuar, po bëhet anëtare e Bashkësisë Evropiane, falë zgjuarsisë se saj.

Ndërsa Kosova mbete akoma një vend i brishtë, me një politikë xhuxhe dhe pa identifikuar realisht prioritetet e saj. Duke humbur kohën në përqasje anësore dhe të padobishme për vendin, duke mos luftuar krimin, korrupsionin duke shtrirë autoritarizmin dhe duke lënduar tej mase demokracinë.