Sadik Vrajolli: Kosova në rrezik

Kosova në rrezik prej vetëvetes dhe prej Serbisë

Nga Dr. Sadik Vrajolli, Stockholm, Suedi

Edhe pas 2000  vjetëve robëri nuk u vetëdijësuam  ta bëjmë një shtet demokratik e funksional.

Sipas Platonit shteti përbëhej prej tre niveleve: nivelin e parë e përbënin fuqitë prodhuese që në atë kohë përbëheshin nga bujqët, zejtarët dhe tregtarët; nivelin e dytë e përbënin mbrojtja shtetrore e  nga rreziku i brëndshëm dhe ai i jashtëm dhe nivelin i tretë e përbënte intelegjenca që udhëheq shtetin ose aristokracia mendore.

Vallë sot mbas 2500 vjetëve të lashtësisë sonë në këto treva a  kemi këto mekanizma, vlera e struktura?!

I kemi dhe si kemi?!

Aspekti ekonomik: 90 përqind importojmë nga shtete fqinjët, përkundër faktit që në shumicë kemi resurse për prodhime vendore.

Mbrojtjen e shtetit e kemi dhe se kemi: e kemi më në fund një  FSK-ë të tranformuar për së treti, gjërsa NATON dhe EULEX-in mirë që i kemi e kemi por  ato nuk janë nën komandën tonë.

Trurin apo inelegjencën e shtetit në krahasim  me rajonin: kurrë nuk kemi pasë më shumë politikanë  inkompetent, sepse një pjesë e tyre as nuk janë konformë me kohën dhe kërkesat e as nuk kanë përgatitje profesionale dhe as përvojë politike.

Shteti sot është shumë më i komplikuar sesa shteti i Platonit, sepse nuk përbëhet vetëm prej tri nivele të cekura nga Platoni por edhe prej shumë  shumë mesniveleve të decentralizuara organeve të tjera shtetërore si për shembull: arsimi, shkenca, teknologjia, shëndetësia, bujqësia, urbanizmi, industria, infrastruktura, administrata, mbrojtja, organet e sigurimit, bashkëpounim i ndërkombëtar (politika e jashtme) ambienti, shërbimi informativ, ushtria, diplomacia etj.....

Në vend që e gjithë at energji  të akumuluar ndër shekuj për  liri demokraci e shtet të shfrytëzohet për një  ideal shtetror- funksional, krijohet përshtypja se, si në maxhi ndryshuam përnjëherë pa e menduar as imasgjinuar fare, u harruan perspekutimet, masakrat., burgosjet,  shkatërrimet,  dhunimet djegjet  dhe luftat që kishin për qëllim shfarosjen e gjithëçka çka ishte shqiptare dhe pushtimin e stilit “Toka e djegur”dhe sillemi si të dalur nga një katarzë e papritur, e pa merituar dhe e panevojshme duke mos ditur se ku shpin rruga e tillë.

Për të mos hyrë në çdo detal ti shohim disa gabime tonat që rrezikojmë vetveten. Pas luftës arsimi ishte në gjendje të mjerueshme sepse dhjetë vite të okupimit mësimi zhvilohej në shkolla-shtëpi private që edhe ka lënë  defekte të pariparueshme. Në vend se ato defekte të riparohen nga shteti me mësime plotësuese dhe punë praktike, me më shumë kabinetee laboratorë të munguar, u kriua një avaz i ri i themelimit edhe më tepër   Universiteteve, tani  private që dolen edhe më të dobta se ato që ishin. Ish shkollat dhe Universitetet e podrumeve u zëvendësuan me universitete private dhe krijuan divizione të analfabetëve modërn. Ish akademikët e mirëfilltë u pensionuan, u nëpërkëmbën dhe përvoja e tyre nuk u shfrytëzua dhe nuk u pasurua me ekspërtiza të reja që na ofron bota moderne, por disi edhe ata ndryshuan dhe iu përshtatën ambientit të ri duke shukatë dhe duke ’’fjetur dathë’’. Kësaj kotësie iu bashkangjitën akademikët e rinjë me plagjiatura e TRANSPLANTE DITURIE gjë  që ata ’’akademik’’ u shëndrruan në zvarranik  që ’’nuk iu ha palla’’ për asgjë, përveç

udhëheqëse partiake ose shtetërore, duke mos këthyer sas shiqimin  asnjëherë në problemet madhore kombëtare, si p.sh problemi i gjuhës standarde ku janë paraqitë zëra me e ndarë në gegënishte dhe në toskërishte të cilën as Tito nuk e ka bërë por e ka bërë vetëm Rankoviqi i cili kishte thënë që të dallohen shqiptari dhe albanci!

Këta “akademikë” nuk reagojnë kur trillohet një komb kosovarë, duke mos dalluar kombin politik dhe at nacional që, për inelektualet e politicientet paraqet turp, ofendim, veçmas për çdokend që ka gjak shqiptari.

Problemi i administratës, sistemi juridik, zhvillimi urbanistik, toka punuese, shëndetësia, infrastruktura janë jashtë çdo kontrolle, gati se anarki e plotë. Kurse prona shtetërore, si pronë e çdokujt dhe e askujt, është shndërruar në  zhvatje e uzurpime të vazhdueshme..

Çdo shtet organizohet përmes partive politike të cilat përveq programit partiak dhe ideologjik kanë program të mirëqenies së popullit dhe organizimin e shtetit. Partitë tona janë të ndara në dy grupe të mëdha dhe një grup të vogël.

1. Parti politike pacifiste në krye me LDK-dë e disa parti të vogla

2. Parti e krahut të luftës PDK

3. VV

Këto dy partitë e mëdha e akuzojnë njana tjetrën përmes mediave edhe në biseda private me ta.

Krahu i luftës  shprehet me këto akuza: e akuzon LDK-në si parti e mbeturinave titoiste, Lidhjes së Komunistëve të Jugosllavisë të cilët  i shërbenin interesave të Jugosllavisë ku disa ish funksionarë na quanin nacionalista, iridentista, plehna të Kosovës bile na lypnin birën e minit për 300 grosh, kurse gjykatësit dhe inspektorët shqipfolës na i torturonin djemtë dhe vajzat nëpër burgje vetëm e vetëm pse kërkonim të barazoheshim me popujt tjerë të ish-Jugosllavisë siç ishin rastet kur i torturionin të burgosurit deri në vdekje. Kështu u veprua me atdhetarët  Fazli Grajqevcin, Metush Krasniqin dhe Hilmi Rakovicën dhe shumë e shumë të tjerë që kaluan  në këto burgje famëkeqe me te gjitha llojet e torturave prej dhunës fizike, psiqike dhe torturave me  elektro- shok. Kurse familjet tona na i izolonin dhe na i trishtonin me kërcënime dhe të tillët luftën çlirimtare na e shtynë skajshmërisht dhe UÇK-në e quanin një grup patriotësh lokal që i japin alibi Serbisë për represalje. Për krahun e luftës LDK-ja është parti e dështuar, e hargjuar e korruptuar pa kurrfarë vizioni dhe ide të reja.

Kurse krahu i paqës- LDK-ja e akuzon PDK-n si  parti  vazhdimësi e  së majtes enveriste dhe që qëndron   vrasje politike, kërcënime, uzurpime të pronës shtetërore etj.. Këta njerëz të malit, të paditur, sipas LDK-së pronën shtetërore e konsiderojnë plaçkë lufte kurse popullin që nuk kanë marrë pjesë në luftë e konsiderojnë si rob lufte duke i qitë haraç dhe kanë të drejtë ti trajtojnë si të duan dhe që PDK-ja i përdorë organet shtetërore

vetëm për interesta e veta e assesi për interesat e shtetit të Kosovës. PDK-ja i keqpërdorë jo veq luftën po edhe nderin e krenarinë e martirëve të kombit duke i konsideruar krejt si pjesëtar të tyre bile edhe ata që nuk kanë patur kurrë orientim politik as parti politike si Salih Çekun e Adem Jasharin.

Për këta dy heronj kanë pretendim të dy partitë se janë të tyre. Kurse sipas meje jo vetëm këta dy por të gjithë luftëtarët e lirisë që flijuan jetën janë bijtë e këtij populli dhe janë të pavdekshsëm, meritojnë respekt si dhe janë shembull dhe inspirim i pashtershëm për të gjitha brezat dhe të gjitha kohërat.

Vetëvendosja konsiderohet prej dy krahëve  partiak PDK-së e LDK-së si parti rebele dhe vandaliste, rrugaçe, nga se edhi përmes rrugës e jo përmes rrezistenceës paqësore apo luftarake dhe për çdo gjë që bëjnë dy partitë e para ata vetem janë KUNDËR, KUNDËR dhe asgjë tjetër.

Këto akuza dhe kundërakuza sa janë të vërteta le ti gjykojë vetë populli sepse janë produkt i këtij populli që edhe ua ka dhanë votën vetë. Unë mendoj se fajin e kemi vetë si popull që kemi ra në këtë nivel aq të ulët sepse sikur të kishim qenë popull i ngritur  me siguri do të kishim liderë dhe parti shumë ma shtetformuese dhe shtet më funksional e nuk kish pas punë as UNMIKU as EULEX-i as KFORI me na i drejtue hallet tona. Pra rrezikun më të madh e kemi prej vetëvetes sepse kemi ra në injorancë, arrogancë, bandiditizëm, plaçkitje dhe pasurim  përmes rrugëve më të ndyta. Në vend se të lulëzon shkenca, dituria, industria, ekonomia, ambienti në Kosovë funksionojnë bastoret, kasinot, bordelet, klubet e natës, pompat e benzinës, diskotekat, fajdet, plaçkitjet, vrasjet, hakmarrjet, falltoret, hajmaligjinjtë, trafikimi me njerëz dhe drogë si dhe muzike tallave dhe antivlera. Kosovës po i ndotet ajri, uji, toka saqë është bërë rrezik edhe për vetë shëndetin publik të popullit. Nëse vazhdon me kësi ndotje me siguri se na do t’ia deformojmë edhe gjenin këtij populli dhe të bëhemi të shëmtuar, më i shëmtum  me mutacione gjenetike si pasojë e impaktit në mjedis dhe në organizmin tonë..

Përveq këtyre problemeve që partitë tona dhe qeveria jonë nuk qajnë hallet, kemi edhe një borxh ndaj Luginës së Preshevës që as Shqipëria e as Kosova kurrë nuk u muarën me to. Mjerisht një pushtetar nga Kosova e akuzon Preshevën që nuk qe në gjendje me e mbrojtë përmendoren kurse vetë harron se dy traktora zall në urën e Ibrit nuk guxon me i hjekë as me ndihmën e EULEX-it e as të KFOR-it kurse doganierët i duhet me ia transportue KFORi me helikopter. Mjerisht  Serbia është duke shfrytëzuar bazën më të fortë ushtarake dhe gjandarmërinë bash kundër këtyre vendbanimeve shqiptare Preshevës, Medvegjës e Bujanocit. Kosova jo që i ka dalë në ndihmë por i dënon me taksa për të hyrë në Kosovë. Turpin dhe mëkatin më të madh, sot për sot, Shqipëria dhe Kosova e kanë bërë ndaj Luginës së Preshevës. Nuk besoj se as Rrahman Morina e as Ali Shukrija, atëherë, ishin tregue ma indiferentë ndaj Luginës së Preshevës se këto dy shtete që tregohen tani.

Disa organizata destruktive të OJQ-ve dijnë me protestue kundër heqjes së shamive e i harrojnë 20.000 gra të dhunuara gjate luftës në Kosovë; dijnë me protestue kundër hajnisë së KEK-ut, por harrojnë me protestue që  dhjetë vite një pjesë e madhe e popullit e kanë vjedhë rrymën, vjedhje e stërvjedhje mes popullit dhe KEK-ut.; dijnë me kërkue ndihma kundër regjimit të ASAD-it të Sirisë, por nuk i intereson apo nuk protestojnë për vëllazërit e motratt tona në Luginën e Preshevës; për të zhdukurit gjatë luftës; as për shitjen e Trepçës nga ana e Serbisë një firme amerikane. Këta destruktivë duan ta ndërrojnë pushtetin me dhunë.

Simbas meje është me rëndësi të ndërrojmë mentalitetin e skandalit e ta zëvendësojmë me dituri, shkencë, edukatë, humanizëm që do të ketë energji të mjaftueshme për formimin e shtetit funksional.

Pra Serbia nuk e ka vështirë për ta destabilizue Kosovën  përmes metodave subverzive sepse kemi bërë një shtet si kala prej letrave. Kët shtet në kët kohë e në këto kushte mund ta rrëzon jo vetëm Serbia por ndoshta edhe Maqedonia. Kurse na mjerisht të gjitha gabimet e këtyre partive tona dhe keqbërësve tjerë që janë produkt i këtij populli ua mveshim Serbisë, UNMIK-ut, EULEX-it ose KFOR-it.

Mjerisht ne paralufte nuk patëm  platformë të përbashkët veprimi e as nuk patëm Qerqill,  një strateg  të nivelit të tij i cili në fushat para zgjedhjesh  popullit anglezë ju përmetoi djersë, lot dhe gjak sepse ashtu e kerkonte  momenti.  Mjerisht nuk patëm as De Gol pas luftës  për të arrijtë pajtimin e ndalur vëllavrasjet dhe armiqësitë mes vetes.

Nëse para lufte ka qenë konspiracion  thirrja për çlirimin e atdheut sot është kushtrim që na si popull të shfrytëzojmë çdo minut, çdo orë,çdo ditë, çdo muaj, çdo vit, për dituri dhe shkencë të nivelit botëror dhe të formojmë shtet funksional që Serbia do të kishte respekt sikurse për Kroacinë që nuk ka shansë më  kurr  me destablizue .

Pra, rreziku kryesor tani kur jemi shtet i pamvarun vjen nga vetja e jonë dhe pastaj nga Serbia.

P.S.

Metush Krasniqi ka ishte një ndër strateget  më i madh i kombit tonë për çlirimin e trojeve shqiptare që nuk i përkistë asnjë ideologjie. Metush Krasniqi ka qenë vetëm shqiptar dhe shpirtin e gjakun e ka pasë vetëm shqiptar pa kurrfarë ideologjie. Ky njeri  gjakun e vertetë e kisht e të kuq shqipar e flamurin kuq e zi. Këto ishin emblemat e tija.